tag:blogger.com,1999:blog-65678737549492277652024-03-13T12:06:05.746+02:00Τελευταία σελίδα αριστεράUnknownnoreply@blogger.comBlogger2950125tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-79541128201314643372024-01-24T12:06:00.006+02:002024-01-24T12:06:53.320+02:00 Να ένα δημιουργικό παιχνίδι<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών πανεπιστήμιων. Το παρακάτω κείμενο, απάντηση σε όσους βάζουν τα παιδιά απέναντι.</span></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τις ηλιόλουστες μέρες του χειμώνα δεν τις αφήναμε να πάνε χαμένες. Ήταν καιρός για παιγνίδι, το σπίτι δε μας χωρούσε. Μαζευόμαστε στην γειτονιά και «κάναμε το διάολο τέσσερα». Παίζαμε τους μεγάλους με φαντασία ζηλευτή.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtcK9LKmCCaGzvR-oooAPgrhg0AezgiuL0f1moXRS7Wq_mwSJiDlCpV7xzd_a8LhH6xCH8iFClAiKxgfDJ3YvyX7oVOZJPNeK-tgb6WlQwurSsQCUHM7cSNWkB_a6sf2MiVQ3dTAmqC8OcIGyBg3LtQqFAow4v3ksJk8qBYc8FZnp4avCbvMQ8F7x70wA/s738/417375215_2527481940759521_664923619322419189_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="738" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtcK9LKmCCaGzvR-oooAPgrhg0AezgiuL0f1moXRS7Wq_mwSJiDlCpV7xzd_a8LhH6xCH8iFClAiKxgfDJ3YvyX7oVOZJPNeK-tgb6WlQwurSsQCUHM7cSNWkB_a6sf2MiVQ3dTAmqC8OcIGyBg3LtQqFAow4v3ksJk8qBYc8FZnp4avCbvMQ8F7x70wA/w640-h346/417375215_2527481940759521_664923619322419189_n.jpg" width="640" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Κυριακή πρωί. Τα παιδιά μου καθηλωμένα στον καναπέ, παρακολουθούν, τα παιγνίδια των άλλων. Αλλόκοτοι ήρωες, τους στερούν τη φαντασία και τους κλέβουν την ενεργητικότητα. Τρομακτικά όντα τα υποχρεώνουν σε αδράνεια στερώντας τους το δημιουργικό παιγνίδι.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Δεν λέω είναι άλλες εποχές, ανησυχώ όμως. Πως χωρίς το λαχάνιασμα του «κυνηγητού», θα τρέξουν αργότερα στον μαραθώνιο;.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Όταν στο «κλεφτές και αστυνόμους» καταθέταμε την τελευταία ικμάδα της αντοχής μας. Όταν στο ατελείωτο κυνηγητό μας «έπιανε η σπλήνα». Όταν στα παιγνίδια χωρίς παιγνίδια, επιστρατεύαμε το Μάξιμου της φαντασία μας, για να μπορέσουμε αργότερα να κατανοήσουμε τους πραγματικούς ήρωες.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τώρα αυτά τα παιδιά με εικόνες από το πουθενά, θα σταθούν στη σκληρή πραγματικότητα που τα περιμένει;</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Όταν αργότερα παίζαμε πραγματικό κυνηγητό με την αστυνομία σε έξοδο αφισοκόλλησης είχαμε την σχετική εμπειρία. Όταν χρειάστηκε να ξεχωρίσουμε τους ήρωες που είχαν χάσει τη μάχη, είχαμε όλες τις προϋποθέσεις. Τώρα με τις αλλόκοτες εικόνες των ηρώων, που τα καταφέρνουν σε κάθε δυσκολία, πως θα αποκτήσουν την ευαισθησία τα παιδιά; Εκείνη την ευαισθησία που μας άφησαν οι ηττημένοι μάρτυρες της αριστεράς.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ο μεγάλος μου γιος συμμετέχει στην κατάληψη του Λυκείου. Τον ρώτησα τον λόγο και μου απάντησε γενικά «για τα μέτρα Αρσένη». Πάλι καλά. Να ένα δημιουργικό παιγνίδι. Ένα διάλλειμα από το λήθαργο της τηλεόρασης και του διαδικτύου. Ένα διάλλειμα από την αποστήθιση της ανούσιας παιδείας.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ας μην ξέρουν οι μικροί μαθητές γιατί κάνουν κατάληψη, τώρα που το σκέφτομαι ούτε εμείς ξέραμε γιατί κολλάγαμε αφίσες, τουλάχιστον παίζουν πραγματικά και αυτό ίσως είναι το μεγάλο κέρδος .</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Δεν πρόκειται να καταφέρουν τίποτα οι μαθητές, όπως δεν καταφέραμε τίποτα και εμείς. Ούτε ο Γαλλικός Μάης, ούτε το Πολυτεχνείο, ούτε οι αγώνες της αριστεράς μπόρεσαν να ανατρέψουν την κατάσταση.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Κάτι μας έμεινε όμως. Μας έμεινε η ευαισθησία, αυτό κερδίσαμε απ’ αυτή την πορεία μέσα στο χρόνο. Οι μαθητές μπορεί να χάσουν κάποια μαθήματα απ’ αυτά που δεν παίζουν και βασικό ρόλο στην ζωή τους, θα κερδίσουν όμως τη συμμετοχή σε κάτι ιδιαιτέρα ελκυστικό, που θα τους βοηθήσει να διακρίνουν εκείνους τους ήρωες που βγήκαν ηττημένοι.. Η απόπειρα εκφοβισμού με την σύλληψη μαθητών από την αστυνομία μας γυρίζει πίσω σε μαύρες εποχές</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-2475284631594936442024-01-24T12:05:00.001+02:002024-01-24T12:05:06.946+02:00 Μια πολύ βρώμικη Ιστορία<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig3oozudZ-etPe4LOMm2Fe5n2r3dLyLZZYqfiPgfddhCxzB3wPKngi_LftYMt05KPRDgyKQ4vo1xvytiJvl5Uk7dUaukNuYi7TGbyzVhT1AOK9JeJXnH_LTOTlbrbSK-qld35PxkCNGyGtJOpAjlipko7RKVqHiUPshdNZcWAGSfhRyM3vPUBnVxs7xjs/s600/417437770_2526768780830837_941276353454956574_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="600" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig3oozudZ-etPe4LOMm2Fe5n2r3dLyLZZYqfiPgfddhCxzB3wPKngi_LftYMt05KPRDgyKQ4vo1xvytiJvl5Uk7dUaukNuYi7TGbyzVhT1AOK9JeJXnH_LTOTlbrbSK-qld35PxkCNGyGtJOpAjlipko7RKVqHiUPshdNZcWAGSfhRyM3vPUBnVxs7xjs/w640-h426/417437770_2526768780830837_941276353454956574_n.jpg" width="640" /></a></div><br />Σε λίγο θ’ ανοίξει και πάλι το φλέγον θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων . Ο Δήμος αδυνατεί να ανταποκριθεί στο δυσβάστακτο κόστος της μεταφοράς, που από προσωρινή έγινε μόνιμη. Το εργοστάσιο έχει οδηγηθεί στις καλένδες και η ανακύκλωση στην πηγή, αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός. Διαβάζοντας το παρακάτω που έχει γραφτεί πριν 18 χρόνια, το 2006, θα αντιληφθείτε το μέγεθος της ακινησίας γύρω απ’ αυτήν την τραγική κατάσταση που βιώνουμε.<p></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">«Θα ξεκινήσουμε από το γεγονός. H πόλη της Κέρκυρας είναι μια βρώμικη πόλη. Καμία αμφιβολία. Οι προσπάθειες της Υπηρεσίας καθαριότητας, της σημερινής Δημοτικής αρχής, αλλά και της προηγούμενης δεν μπόρεσα να αντιμετωπίσουν το ολοένα αυξανόμενο πρόβλημα της καθαριότητας. Υποθέτω ότι και νέα Δημοτική αρχή κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες θα έχει την ίδια τύχη.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Η αποκομιδή των απορριμμάτων όσο συστηματικά και αν γίνεται δεν μπορεί να εγγυηθεί μια καθαρή πόλη. Οι καθαρές πόλεις ξεκινούν από τις προθέσεις της κεντρικής εξουσίας, κατά πόσο είναι διατεθειμένη δηλαδή, να αντιμετωπίσει αυτό το σύγχρονο πρόβλημα και εν συνεχεία από την συμπεριφορά των πολιτών της κάθε τοπικής κοινωνίας.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Παρακολουθώ χρόνια τώρα το φιλόδοξο πρόγραμμα της ανακύκλωσης του συνδέσμου καθαριότητας. Οι μπλε κάδοι και οι σακουλίτσες που μοίρασε στους δημότες αποτελούν μια θεωρητική προσέγγιση του προβλήματος, επί της ουσίας, μια τρύπα στο νερό.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Η ευκαιριακή αντιμετώπιση της ανακύκλωσης δεν αποδεικνύει μόνο την αδυναμία ουσιαστικής δέσμευσης των Δήμων. Αποδεικνύει περίτρανα την κρατική αδιαφορία. Η κυβέρνηση δεν ασχολείται με καίρια ζητήματα της σημερινής εποχής. Η ρύπανση που προκαλούν οι χωματερές περιορίζεται σ’ αυτούς που ζουν πλάι σ’ αυτές. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για την συνολική εικόνα και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και την οικονομία.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Σοβαρή αιτία για τον πολλαπλασιασμό των σκουπιδιών, αποτελεί η αλόγιστη παραγωγή αγαθών μιας χρήσης. Οι εταιρείες έχουν μειώσει δραματικά το μέσο όρο ζωής των προϊόντων και το κράτος αντί να επιβάλει φόρους στις εταιρείες παρακολουθεί αδιάφορα την καταστροφή.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τα ευρωπαϊκά κράτη, Γερμανία, Βρετανία, Σουηδία, Δανία, Βέλγιο ασχολούνται σοβαρά με το σύνθετο αυτό πρόβλημα και επιβάλουν φόρους σε υλικό που δεν ανακυκλώνονται.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Σε τοπικό επίπεδο, το πρόβλημα όπως έχει διαπιστωθεί δεν λύνεται με ευχολόγια. Και επειδή όσο να αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση θα έχουμε μεταμορφωθεί σε κοινωνία απορριμμάτων, είναι ώρα να εφαρμοσθεί ο κανονισμός καθαριότητος, επιβάλλοντας αυστηρά πρόστιμα σε όλους αυτούς που με την συμπεριφοράς τείνουν να μετατρέψουν την πόλη σε χωματερή.»</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Δυστυχώς ο χρόνος έχει σταματήσει για ένα πρόβλημα που απειλεί την υγεία μας, την οικονομία μας και τον πολιτισμό μας. Πέρασαν 18 χρόνια από τα παραπάνω και όλα συνηγορούν, ότι θα περάσουν πολλά ακόμα για να πάμε παρακάτω</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-64759223460089568542024-01-24T12:03:00.001+02:002024-01-24T12:03:14.405+02:00 Οι άνθρωποι με τα «μουζέτα»<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Αυτοί που σπεύδουν πρώτοι να συγχαρούν και να προσφέρουν εκδουλεύσεις στους νέους άρχοντες, τους συναντάμε σε όλες τις τοπικές κοινωνίες. Η Κέρκυρα και λόγω Βενετίας, κάνει πρωταθλητισμό.</span></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Πρωταγωνιστεί μέχρι αηδίας, με μια φυλή ανθρώπων, που πριν λίγο καιρό έφτυναν και σήμερα φοράνε το «μουζέτο» που ταιριάζει στην περίσταση, βγάζουν την γλώσσα μέχρι το γόνατο και αρχίζουν να γλύφουν.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_5KS0b7YAky_R_7DLdNAVkee-coAkbWDVHYKBqLjDL1uxHB8dPRfM3tExf2LwrG1eodkWDE2w6aYFGGvvLwelmLHdmnA9rGGoHa9l1j52JwtUCx3p7IFxRMeMgdtaOub3W6gg887ehViuCHQkEFELhFTURFJota9Fnl1aKj16BUK1-R6VJtLUnzjS1Uw/s600/417390001_2518414671666248_6786911571562646579_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="600" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_5KS0b7YAky_R_7DLdNAVkee-coAkbWDVHYKBqLjDL1uxHB8dPRfM3tExf2LwrG1eodkWDE2w6aYFGGvvLwelmLHdmnA9rGGoHa9l1j52JwtUCx3p7IFxRMeMgdtaOub3W6gg887ehViuCHQkEFELhFTURFJota9Fnl1aKj16BUK1-R6VJtLUnzjS1Uw/w640-h426/417390001_2518414671666248_6786911571562646579_n.jpg" width="640" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Αυτή η φυλή δεν ανήκει σε αυτό ακριβώς ή σε εκείνο, δεν είναι αυτό ή εκείνο – αλλά κάτι ανάμεσα. Άνθρωποι, που η βούλησή τους είναι πάντα με την εξουσία και αυτήν την στάση από μεταμφίεση σε μεταμφίεση, θα την κάνουν τρόπο ζωής.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Αυτή η φυλή των ανθρώπων που βρίσκεται ανάμεσα , όπως γραφεί ο Κωστής Παπαγιώργης «έχουν την πιο αδύναμη μνήμη. Ήλιος; Τον πιστεύουν. Βροχή; Τρέχουν να προφυλαχθούν αιφνιδιασμένοι. Δεν ξέρουν να συνδέσουν τον ήλιο με τη βροχή, την ηδονή με την συνακόλουθη λύπη, ούτε βέβαια τις περιπαθείς φιλίες με την ανεξήγητη έχθρα που ακολουθεί. Γι’ αυτό άλλωστε μπροστά στο χρόνο παραμένουν άποροι και αμήχανοι. Δεν μπορούν να αποσυρθούν γιατί, κατά την κρίση τους, απουσία σημαίνει θάνατος…</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Στις κοινωνικές δραστηριότητες πάλι θυμίζουν λίγο πολύ εκείνους που αλλάζουν σπίτι κάθε εξάμηνο.»</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Όλα είναι ζήτημα στυλ. Αυτοί δεν το γνωρίζουν. Η εικόνα τους είναι ένα συνονθύλευμα ξένων τρόπων. Είναι άνθρωποι μισοί.</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-55917645214615737642024-01-24T12:00:00.006+02:002024-01-24T12:00:37.934+02:00 Όταν μιλούν οι πράξεις σου, δεν μένουν λόγια για σένα...<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ξεκίνησε η θητεία για τους νέους άρχοντες και τις νέες αρχές, μαζί και η περίοδος χάριτος με καταληκτική ημερομηνία την 30η Ιουνίου. Άς είμαστε επιεικείς αυτές τις πρώτες ημέρες. Η κεκτημένη ταχύτητα από την προεκλογική περίοδο , δημιουργεί πάντοτε στην αρχή κάποιες αρρυθμίες. Ας μην ξεχνάμε ότι προεκλογικά υπήρχε η ευχέρεια ανέξοδα να επικοινωνήσουν τις προθέσεις τους, τα όνειρά τους, τις ουτοπίες τους. Δεν είναι εύκολο από την μία μέρα στην άλλη η επικοινωνία να γίνεται στη βάση της αλήθειας του έργου και της πραγματικότητας, όπως δεν είναι εύκολο να αμβλυνθούν μεμιάς η αντιπαλότητα , η πίκρα , ο θυμός, το μίσος και η εκδικητικότητα, που λαμβάνει χώρα σε τέτοιες περιόδους. Μη δίνετε σημασία λοιπόν στα όποια μεμονωμένα περιστατικά ρεβανσισμού, που μπορεί να παρατηρηθούν από κουφιοκέφαλους αυλικούς των νέων και παλαιών αρχόντων.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhg88FPIPKW7ZCmmIztrJFmivTZOa4oQ0PStJsc_eUqQmbaMjkOGzETDP8tO2X0V2lhan1s7aLAPr2P_5xubHSUxrJWhnaRRccqp51qRmA-hj_fYWAu_YgcZJOARv276h3L59pFVc3a_DVIJCYM-0vDfVEAlZ1RPaPlq79NZftm59bXjgcdxtma71xqlCc/s900/417390117_2517315591776156_5635158390561043024_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="600" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhg88FPIPKW7ZCmmIztrJFmivTZOa4oQ0PStJsc_eUqQmbaMjkOGzETDP8tO2X0V2lhan1s7aLAPr2P_5xubHSUxrJWhnaRRccqp51qRmA-hj_fYWAu_YgcZJOARv276h3L59pFVc3a_DVIJCYM-0vDfVEAlZ1RPaPlq79NZftm59bXjgcdxtma71xqlCc/w426-h640/417390117_2517315591776156_5635158390561043024_n.jpg" width="426" /></a></div><br /><p></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ό,τι γράφω παραπάνω και παρακάτω , έχει διδακτικό σκοπό. Πρόκειται για διατυπωμένες σκέψεις από εμπειρία πολλών ετών, που ο γράφων είχε την τύχη ή την ατυχία να ζήσει.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Όλα αυτά τα χρόνια έζησα συμπεριφορές, που λίγο, ή πολύ συγκλίνουν. Δυστυχώς καμία παράταξη δεν πολιτεύεται – απλώς αντιπολιτεύεται. Και αυτό δεν είναι προς όφελος των πολιτών που υποτίθεται γι’ αυτούς γίνεται όλη αυτή η φασαρία.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">«Τι πιο δικαιολογημένο από τη λαχτάρα του καθενός να είναι «κάποιος», να είναι «πολύς», εξαιρετέος και σημαντικός;» γράφει ο Κωστής Παπαγιώργης. Οι τίτλοι δεν είναι τυχαίο ότι ταυτίζονται με το ρήμα «είμαι». Είμαι Δήμαρχος, είμαι Αντιδήμαρχος, είμαι Γραμματέας, είμαι Καθηγητής, είμαι Νομικός Σύμβουλος, είμαι Επιχειρηματίας. Πρώτα ο τίτλος και η στολή, μετά ο άνθρωπος.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι καλύτερα αν ο καθένας επέστρεφε στα κυβικά του. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει συνήθως, υπάρχει μια ανυποχώρητη ανάγκη για το πρόσχημα και όχι για το σχήμα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Κάθε φορά που ένας άνθρωπος δεν μπορεί να προβάλει τον εαυτό του σαν παράδειγμα, η μόνη λύση είναι η παραπειστική ρητορική. Άραγε, γιατί ο «ήρωας», ο «τίμιος», ο «γενναίος» εμφανίζονται εκ παραδόσεως σιωπηλοί; Όταν μιλούν οι πράξεις σου, δεν μένουν λόγια για σένα. Αντίθετα, όταν πρέπει να μιλάς διαρκώς, είναι γιατί οι ίδιες οι πράξεις σου σε κατηγορούν.</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-72630793942451864432024-01-24T11:58:00.001+02:002024-01-24T11:58:21.007+02:00 «Θέλω κάθε πρωινό νά΄ ναι για μένα και μια πρωτοχρονιά<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Θα είναι καλό το 2024; Μικροί μεγάλοι ψάχνουν απεγνωσμένα την καλή είδηση στο ζωδιακό κύκλο. Για ποιους θα είναι καλό, για τους Ταύρους ή τους Αιγόκερους, τους Ιχθείς ή τους Παρθένους. Και αν είναι καλή χρόνια σε ποιον τομέα θα είναι; Έχει σφίξει τόσο πολύ η πραγματική πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια, που τρέχουμε να πιαστούμε από κάπου για να πορευτούμε το νέον έτος. Κι ας ξέρουμε πως πρόκειται για ένα αγορασμένο ψέμα.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqty30X9gG9NXnKi3w7iT4pUkYUe14J56q1lEhlQdu288ykNk6t8CMv7d0-GK1u5FA8Sw2XGWWPhKbBjgb13sWpRsJMc0A1jK4gzu4QrcL7ZVBK9RtAlcon6L_kfcRnKOuSrq4cJdImo7Go19Pf-GFWWr_eqhpej_oUGEvxkbRrWJfA93unbWtnM_Lei8/s980/414489565_2515537075287341_3675022230214570224_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="980" height="450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqty30X9gG9NXnKi3w7iT4pUkYUe14J56q1lEhlQdu288ykNk6t8CMv7d0-GK1u5FA8Sw2XGWWPhKbBjgb13sWpRsJMc0A1jK4gzu4QrcL7ZVBK9RtAlcon6L_kfcRnKOuSrq4cJdImo7Go19Pf-GFWWr_eqhpej_oUGEvxkbRrWJfA93unbWtnM_Lei8/w640-h450/414489565_2515537075287341_3675022230214570224_n.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Σας έγραφα παλιότερα ότι αγαπάω τα Χριστούγεννα, άλλα όχι και την Πρωτοχρονιά, λογικό δεν ακούγεται; Γιατί να αγαπάω την άθροιση και έναν χρόνο κυνηγό. Φρένο! φέρτε πίσω τα ρολόγια τα χρόνια τις ζωές μας. «Θέλω κάθε πρωινό νά΄ ναι για μένα και μια πρωτοχρονιά».</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">«Κάθε πρωί, καθώς ξυπνώ άλλη μια φορά κάτω από το πέπλο του ουρανού, νιώθω πως για μένα είναι πρωτοχρονιά, γράφει ο Αντόνιο Γκράμσι. Γι΄ αυτό μισώ τις πρωτοχρονιές με καθορισμένη ημερομηνία, που μετατρέπουν τη ζωή και το ανθρώπινο πνεύμα σε μια εμπορική επιχείρηση, με τον ωραίο τους απολογισμό, με τον ισολογισμό τους και την πρόβλεψη για το νέο διαχειριστικό έτος.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ακυρώνουν την αίσθηση της συνέχειας της ζωής και του πνεύματος Γι΄ αυτό, μισώ την πρωτοχρονιά. Θέλω κάθε πρωινό νά΄ ναι για μένα και μια πρωτοχρονιά. Κάθε μέρα θέλω να κάνω κι έναν προσωπικό απολογισμό, και να ανανεώνομαι κάθε μέρα. Καμιά πνευματική αγκίστρωση. Κάθε ώρα της ζωής μου θά΄ θελα να είναι νέα…»</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Φωτογραφία του Λιστόν 1959</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-91470338620811193182024-01-24T11:56:00.003+02:002024-01-24T11:56:43.590+02:00 Γεννήθηκα από την σάλτσα της καρδιάς<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Πέρυσι τέτοιες μέρες, στα "θέλω" μου ήταν ένα ταξίδι στην Αμερική, ξεκινώντας από την Νέα Υόρκη. Το θέλω έμεινε θέλω, για να κρατάει ζεστή την απαίτηση και όχι μόνο αυτήν, φέτος θέλω και άλλα πράγματα να κάνω, άλλωστε ζωή δίχως όνειρα είναι ζωή χαμένη.</span></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Μ’ αρέσει να μαγειρεύω και να κάνω έρωτα, η όρεξη και το σεξ είναι μεγάλες κινητήριες δυνάμεις, όπως γραφεί η Ιζαμπέλ Αλιέντε, διατηρούν και αναπαράγουν το είδος, προκαλούν πολέμους και τραγούδια , επηρεάζουν τις θρησκείες, τους νόμους και την τέχνη. Και όταν πια δεν θα μπορώ να κάνω έρωτα , ελπίζω να συνεχίσω να χαίρομαι τουλάχιστον το φαγητό και τις αναμνήσεις.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Την επόμενη χρονιά<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_hNP19PoROTv_My8RdcBRdS5n7XLoir8MjNp4VLMGPgQWb-S9nF2xwpFhNj465LQKodQudxgCJ4MtMlikxZ_-E17L_gX6pFFDRnyeJ6DJHUZFgPKQR6IMI9D1TaFT2u3eW-Fc0rgq3mTtcUenN5oj_kyplPAsMSWHGZxoWBrhNmGBute_l8qs7xxc8O8/s525/414477275_2512941302213585_2595794460636022836_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="525" data-original-width="525" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_hNP19PoROTv_My8RdcBRdS5n7XLoir8MjNp4VLMGPgQWb-S9nF2xwpFhNj465LQKodQudxgCJ4MtMlikxZ_-E17L_gX6pFFDRnyeJ6DJHUZFgPKQR6IMI9D1TaFT2u3eW-Fc0rgq3mTtcUenN5oj_kyplPAsMSWHGZxoWBrhNmGBute_l8qs7xxc8O8/w640-h640/414477275_2512941302213585_2595794460636022836_n.jpg" width="640" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">, που απέχει λίγα εικοσιτετράωρα από σήμερα, σκέφτομαι, να μοιραστώ τις μαγειρικές μαζί σας, όχι σκέτες συνταγές, μαγειρικές με προεκτάσεις που φτάνουν μέχρι τα ακροδάχτυλα. Μπερδεύοντας λέξεις και γεύσεις σε ένα προσωπικό ερωτικό όργιο, που ο κάθε αναγνώστης μπορεί να βάλει την δική του πινελιά και να ταξιδέψει σε έναν άλλο κόσμο. Όπως ο Αμερικανός ποιητής Τζαίημς Τίπτον.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Γεννήθηκα με ανοιχτό το στόμα, μπαίνοντας στον ζουμερό ετούτο κόσμο από ροδάκινα και λεμόνια και ώριμο ήλιο. Κι αυτή την ροδαλή και απόκρυφη σάρκα της γυναίκας.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Αυτόν τον κόσμο όπου το δείπνο βρίσκεται στην ανάσα της φευγαλέας ερήμου. Στα μπαχαρικά της απόμακρης θάλασσας, που επιπλέουν στο όνειρο αργά μέσα στη νύχτα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Γεννήθηκα κάπου ανάμεσα στον εγκέφαλο και στο ρόδι</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-26540153950460209512024-01-24T11:55:00.000+02:002024-01-24T11:55:02.225+02:00 Δεν χωράει άλλα το ψυγείο<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ο παρακάτω θα μπορούσε να είναι σχόλιο, σε ένα ωραίο κείμενο που έγραψε πρόσφατα ο Σταμάτης Κυριάκης με τίτλο «Χριστουγεννιάτικες ιστορίες»</span></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Μπορεί η τρομακτική ακρίβεια να επιβάλει αυτοσυγκράτηση, μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να στερεί την δυνατότητα ακόμα και για τ’ αναγκαία, η μανία του καταναλωτισμού όμως ζει και βασιλεύει. Και πώς να γίνει διαφορετικά αφού το μοντέλο που οδήγησε στην καταστροφή, επιμένει να διαφημίζει κινητά και αυτοκίνητα, μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων, όχι βεβαίως των αγαθών αλλά των χρημάτων.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-_dbhUokRYNyHHQGC7EevmXVWI9z35adEmUQBg_JSC5xJifNchi012v-ZEfMSKXv8jThaS2t-yDoLEwDT3WUbVGMtVTqX6jNyueYB94kdRKT2zVoqbWTx5fw6niACrajnyboNEgvrqh7srqla51QSHfdvL1H82IrO6XAS3_K3uWlafLz1dSmOIQDc6fE/s1024/414455129_2512283008946081_1579363975702538357_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="512" data-original-width="1024" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-_dbhUokRYNyHHQGC7EevmXVWI9z35adEmUQBg_JSC5xJifNchi012v-ZEfMSKXv8jThaS2t-yDoLEwDT3WUbVGMtVTqX6jNyueYB94kdRKT2zVoqbWTx5fw6niACrajnyboNEgvrqh7srqla51QSHfdvL1H82IrO6XAS3_K3uWlafLz1dSmOIQDc6fE/w640-h320/414455129_2512283008946081_1579363975702538357_n.jpg" width="640" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Δεν είναι η σωματική κόπωση, που μας καταβάλει αυτές τις μέρες, αλλά η ψυχική ταλαιπωρία, που υπαγορεύεται από την αθέατη ανάγκη της απληστίας, που εισβάλει χωρίς την θέληση μας σαν ναρκωτική ουσία στα εγκεφαλικά μας κύτταρα και μας ομογενοποιεί.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τρέχουμε να προφτάσουμε τα πάντα, να μην μας λείψει τίποτα για να τα κλειστούμε στην κιβωτό της απόλαυσης περιμένοντας τη συντέλεια του κόσμου.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Και επειδή βεβαίως είναι αδύνατον, να μην ξεχάσουμε και κάτι έξω από την κιβωτό, έρχεται το απαραίτητο το άγχος να μας χαλάσει τη γιορτή.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ας δούμε τη γιορτή με μια διαφορετική ματιά στην προσπάθεια να δυναμώσει τη ψυχή μας και να μηδενίσει την πίεση από την έλλειψη του καπνιστού σολομού…</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Αυτές τις μέρες, έρχεται το παρελθόν σε κάποιες στιγμές και μας αιφνιδιάζει με την δύναμη της επικαιρότητας του. Και είναι τέτοια η επιρροή, που ο νους μας γοητεύεται και μας δίνει την ευκαιρία να ξαναντικρύσουμε τον κόσμο χωρίς τις επιρροές της καταναλωτικής πώρωσης που εντέχνως προσπαθεί να επιβληθεί.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ευελπιστώ ότι θα έρθει κάποια στιγμή που οι άνθρωποι θα καταλάβουν ότι πιο υπέροχο πράγμα από τον έρωτα, την αγάπη, το πάθος, τη ζωή, τις βόλτες και την δημιουργία, δεν μπορεί να υπάρξει. Όλα τα υπόλοιπα, όλη η προσπάθεια του ανθρώπου να αγοράσει ένα σούπερ μάρκετ και να το χώσει σε ένα ψυγείο θα είναι μάταιη.</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-55661732707811488532024-01-24T11:53:00.002+02:002024-01-24T11:53:16.949+02:00 Αποφάσεις χρειάζονται, ακόμα και λάθος<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Με την αλλαγή του χρόνου αλλάζουν και οι αρχές, Δημοτικές και Περιφερειακές. Παράδοση του παλαιού στο νέο. Τι παραδίδεται και τι παραλαμβάνεται; Η απάντηση βρίσκεται στα λόγια τα μεγάλα. Σε ευχές και φράσεις που δεν έχουν καμία σημασία, σε αριθμούς που έπονται από το σημείο της αφαίρεσης. Σε ακόμα ένα ανακάτεμα της τράπουλας, που πατάει στη σιγουριά του φακίρη. Όλα τα φύλλα της, είναι ίδια.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYndWNxwgGV4qDAbIvrYPDd5eIRKbR_LtDpwe-rt_8FKvDhFUNiwKV9Wakq-1NCbHSRkNVMJxWgKMXEs0NVzkYBOHTy43OyQLzcDMmnDGyenhCVLnMyc9Bd91UAk-xfITCfZl5Omt-bU3Ckt-zHwRY0-iOAaG3aCUOOTtsPIqDSvQVy17XPD2mTlkFt3s/s696/414464557_2511606635680385_857743956849055628_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="348" data-original-width="696" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYndWNxwgGV4qDAbIvrYPDd5eIRKbR_LtDpwe-rt_8FKvDhFUNiwKV9Wakq-1NCbHSRkNVMJxWgKMXEs0NVzkYBOHTy43OyQLzcDMmnDGyenhCVLnMyc9Bd91UAk-xfITCfZl5Omt-bU3Ckt-zHwRY0-iOAaG3aCUOOTtsPIqDSvQVy17XPD2mTlkFt3s/w640-h320/414464557_2511606635680385_857743956849055628_n.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Οι λέξεις πρέπει να έχουν μια αντιστοιχία με την ζωή. Αισθάνομαι ότι μας περίσσευαν τα λόγια και μας λιγοστεύει η ζωή. Επικίνδυνα πράγματα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ας δούμε πέρα και έξω από το μικρόκοσμό μας, που όσες προμήθειες δύναμης και αν έχεις μαζί σου, αν γελαστείς και παραβιάσεις το χρονοδιάγραμμα της πορείας σου, τελειώνουν οι αναπνοές και πνίγεσαι εν αγνοία σου.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Είναι πολλά εκείνα που δεν χωράνε στα σχήματά μου. Το μικροκλίμα, υπήρξε καθοριστικός παράγοντας γι’ αυτήν την κατάσταση που βιώνουμε εδώ στη μικρή μας πόλη. Έξω έχει λιακάδα αλλά πώς να τη δεις με κλειστά παράθυρα; Γίνανε ένα με την υγρασία, ο ορίζοντας, το ταβάνι του γραφείου τους, άλλαξε χρώμα το δέρμα τους και τι χρώμα να το πεις, αυτό της μούχλας ίσως, ανακατεμένο με σκοτάδι.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τόσα χρόνια κλεισμένοι στο μικρό τους κόσμο μάθανε καλά τις λέξεις, πετώντας στην κάθε δυσκολία το μπαλάκι στην κοινωνία, μόνο που αυτοί έχουν πάρει διαζύγιο προ πολλού μαζί της. Είναι εύκολο τελικά να πιστέψεις πως είσαι βασιλιάς κλεισμένος στο παλάτι σου, οι αυλοκόλακες άλλωστε που σε περιτριγυρίζουν την έχουν αυτήν την ικανότητα, να σε γεμίζουν αέρα κοπανιστό και να φουσκώνουν τα φτερά σου, το λάθος είναι να δοκιμάσεις να πετάξεις. Πτώση χίλια τα εκατό και κανένα πέλαγος δεν θα πάρει το όνομα σου.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Αν δεν ανοίξεις τα παράθυρο να σκάσει μύτη ο ήλιος στον απέναντι τοίχο, πώς να δεις τη σκόνη που σε σκεπάζει και τα νοσηρά παράσιτα που σε περιτριγυρίζουν; Πως να αναπνεύσεις αλήθειες από τον κόσμο τον πραγματικό, που μπορεί να βρίσκεται λίγα μέτρα πιο κει, για σένα όμως φαντάζει στην άλλη άκρη.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Λοιπόν δεν είναι έτσι τα πράγματα και αυτό το καταλαβαίνεις κάνοντας μια βόλτα στην πόλη. Ούτε τόσο δύσκολα, ούτε τόσο εύκολα. Αποφάσεις χρειάζονται ακόμα και λάθος, αποφάσεις όμως. Με αυτήν την ακινησία κινδυνεύετε να γίνετε πέτρες και όχι απ’ αυτές που μνημονεύονται.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Δυο βήματα είναι η πόρτα, στρίβεις το χερούλι αριστερά και βγαίνεις έξω στη ζωή, εκεί που ανθίζουν τα όνειρα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Το παρακάτω το έγραψα για παλαιότερες δημοτικές αρχές. Νομίζω ότι είναι χρήσιμο και για τις νέες…</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-3696037675456110382024-01-24T11:48:00.001+02:002024-01-24T11:48:04.472+02:00<p> <span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Καλό σου ταξίδι, μεγάλε Κώστα Νεστορίδη</span></p><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της ιστορίας της ΑΕΚ, ένας μύθος του ελληνικού ποδοσφαίρου, έφυγε για το τελευταίο του ταξίδι. Ο Κώστας Νεστορίδης, σημάδεψε μια εποχή που το ποδόσφαιρο δεν είχε χούλιγκαν , τα γήπεδα ήταν γεμάτα με φιλάθλους και από τις δύο ομάδες και οι ποδοσφαιριστές έπαιζαν για την φανέλα.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglgCWxocZmM2oh4nbBM1iPXksPaLV0c_mHpdCBE99tlfI7Q6AEidj-ao6g-zGv52ZEo66Q6auV2ocVO1kZ9aDJ8WMlT-YjfBfX3I1wSu0oUxM00X8q1SdTnsUtAUxEcoJO-RSKXKEMHUzyiS8rFhKu_fGG8SA4iNbGhtAKs2FNgpusq6R7iDQyPiNn0Rk/s690/408221119_2501946213313094_7527417809932890479_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="438" data-original-width="690" height="406" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglgCWxocZmM2oh4nbBM1iPXksPaLV0c_mHpdCBE99tlfI7Q6AEidj-ao6g-zGv52ZEo66Q6auV2ocVO1kZ9aDJ8WMlT-YjfBfX3I1wSu0oUxM00X8q1SdTnsUtAUxEcoJO-RSKXKEMHUzyiS8rFhKu_fGG8SA4iNbGhtAKs2FNgpusq6R7iDQyPiNn0Rk/w640-h406/408221119_2501946213313094_7527417809932890479_n.jpg" width="640" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Είναι μερικά βράδια που είναι πράγματι μαγικά, σ’ ανοίγουν ρωγμές στον χρόνο. Διαπιστώνεις ότι ακόμα και το παρελθόν είναι χρόνος ρευστός, σου φανερώνει πτυχές που απαιτούσαν ρυτίδες. Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο «Κώστα Νεστορίδης ο μάγος της μπάλας», η μνήμη μου κατάφερε να ξεπεράσει τα όρια της. Τον εαυτό μου τότε δεν τον θυμάμαι και μια παλιά φωτογραφία που σώζεται ακόμα, δεν την πιστεύω. Τον Κώστα Νεστορίδη όμως τον θυμάμαι με τον δικέφαλο στο στήθος, έτοιμο να μαγέψει και να παρασύρει τα όνειρά μας. Ακριβώς την ίδια φωτογραφία του εξωφύλλου, την έχω από τις «τύχες» που πουλούσαν τότε τα περίπτερα για να μας ξεγελούν. Όμως ο Νεστορίδης δεν μας γέλασε ποτέ, ήταν πάντα συνεπής σ΄ αυτό που τόσο καλά έκανε, και το έκανε για μας. Ο Νεστορίδης υπήρξε φαινόμενο όπως η αστραπή και η πλημμύρα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό παιδάκι που αγαπούσε πολύ μια ποδοσφαιρική ομάδα, φορούσε κίτρινες φανέλες με τον δικέφαλο στο στήθος, μετρούσε τον χρόνο με βάση τα επιτεύγματα και τις αποτυχίες της»… Είδε τους ήρωες των παιδικών του χρόνων, λοιπόν, να διατηρούν αναλλοίωτο το υπερφυσικό τους μέγεθος και να του ξετυλίγουν το κουβάρι του παραμυθιού που τον μεγάλωσε, διαπιστώνοντας πως μόνο αυτό θέλει να είναι τελικά: ΑΕΚ των παιδικών του χρόνων!</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Καλό σου ταξίδι, μεγάλε Κώστα Νεστορίδη</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-91586042372782040572024-01-24T11:46:00.002+02:002024-01-24T11:46:20.410+02:00<p> <span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">40 χρόνια ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Έτσι άρχισαν όλα...</span></p><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΜΕΣΑ Νοεμβρίου του 1983, παραμονές Πολυτεχνείου πριν σαράντα χρόνια, προετοιμάζαμε, κάτω από αντίξοες συνθήκες, την έκδοση της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Κερκυραϊκή Ενημέρωση». Στις 19 Νοεμβρίου, ημέρα Σάββατο, ξεκινάει το ταξίδι. Στο μικρό Τυπογραφείο Offset του Στέφανου Πουλημένου, Συβότων 16, κρατούσαμε με υπερηφάνεια στο χέρι μας, το πρώτο φύλλο...</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Η ΑΠΟΦΑΣΗ ήταν ειλημμένη από το 1980, όταν τελείωσα τη Σχολή Δημοσιογραφίας. Μεσολάβησε η στρατιωτική μου θητεία και έναν χρόνο μετά, με τον συνάδελφό μου, Παναγιώτη Ζωναρά, γνωριμία του στρατού, προχωρήσαμε, με ασυγκράτητο ενθουσιασμό και άγνοια κινδύνου, στην υλοποίηση αυτής της παράτολμης ιδέας.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRMFqwBnExT4YyXvHMi-v3khfJA6RXVJJMRnIGRORXF8byndEyon2gA5cSq7useOpUePKO68E1-RFrKIvmFaHfCe1XpzA_WMYT4sd4lDhz6NsobDcMzlY8BSWjviP39AtNMQk5TySac9XBuo4aq8KBa-AIZBXIPRojh1GTCvhcXlCZVHquN7GDdMop9eg/s2040/406020765_2493007077540341_8184332852323676608_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2040" data-original-width="1520" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRMFqwBnExT4YyXvHMi-v3khfJA6RXVJJMRnIGRORXF8byndEyon2gA5cSq7useOpUePKO68E1-RFrKIvmFaHfCe1XpzA_WMYT4sd4lDhz6NsobDcMzlY8BSWjviP39AtNMQk5TySac9XBuo4aq8KBa-AIZBXIPRojh1GTCvhcXlCZVHquN7GDdMop9eg/w476-h640/406020765_2493007077540341_8184332852323676608_n.jpg" width="476" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΣΤΗΝ Κέρκυρα εκείνη την εποχή υπήρχαν τρεις καθημερινές εφημερίδες. Το «Κερκυραϊκό Βήμα», του Κώστα Μπαλού, η «Ελευθερία» του Κώστα Τζεβελίκα, η «Σημερινή» του Νώντα Βέργη και κάποιες περιοδικές εκδόσεις. Όλες χρησιμοποιούσαν τα κλασσικά τυπογραφεία και το σύστημα της λινοτυπίας. Παράλληλα, είχε ξεκινήσει η εκτύπωση εντύπων με το σύγχρονο σύστημα όφσετ και φωτοσύνθεσης.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ Πουλημένος -ο νέος Δήμαρχος- και ο Σπύρος Μουρμούρης είχαν τότε τυπογραφεία όφσετ και ο γνωστός ιστορικός, Σπύρος Κατσαρός ένα εργαστήριο φωτοσύνθεσης στην Πλακάδα του Αγίου Σπυρίδωνα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Η ΕΠΙΛΟΓΗ της φωτοσύνθεσης και του όφσετ εκείνη την εποχή ήταν μονόδρομος, έτσι η «Κερκυραϊκή Ενημέρωση» ήταν η πρώτη εφημερίδα της Κέρκυρας, που τυπώθηκε με τη νέα τεχνολογία και άνοιξε το δρόμο για καλύτερη ποιότητα στην εκτύπωση, καλύτερη εμφάνιση, με χρώμα στις σελίδες και περισσότερες φωτογραφίες. Η φωτοσύνθεση μας έδινε πολλές επιλογές στη χρήση διαφορετικών γραμματοσειρών, μεγαλύτερης ταχύτητας και ευκολίας στον χειρισμό, αφού μια απλή δακτυλογράφος, χωρίς τις δεξιότητες ενός τυπογράφου, μπορούσε να στοιχειοθετήσει σε λίγες ώρες μια τετρασέλιδη εφημερίδα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΤΟ ΠΡΩΤΟ γραφείο ήταν ένα μικρό, ανεξάρτητο δωμάτιο του διώροφου σπιτιού όπου διέμενα, Αγίου Νικολάου 12, δίπλα από την εκκλησία του Άη Νικόλα Ντεβέκι. Από εκεί ξεκίνησε αυτή η σαραντάχρονη πορεία της «Ενημέρωσης»...</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΑΠΟ το πρώτο φύλλο καταλάβαμε ότι ήταν αδύνατο να αντέξουμε το κόστος της στοιχειοθεσίας. Θυμάμαι ότι ο Σπύρος Κατσαρός μας χρέωνε 1.000 δραχμές το κάθε μέτρο μονόστηλου φωτογραφικού χαρτιού, ανεξάρτητα από τον αριθμό των λέξεων, γι’ αυτό στα πρώτα φύλλα, όταν δεν μας έφτανε το χαρτί από την φωτοσύνθεση, στην διαδικασία του μοντάζ που ακολουθούσε, για να καλύψουμε το χώρο της σελίδας, χρησιμοποιούσαμε κείμενα γραμμένα στη γραφομηχανή! Σκεφτείτε ότι την στοιχειοθεσία την κάναμε μόνοι μας, κάναμε δηλαδή και τους δακτυλογράφους.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ άρχισε να δυσκολεύει. Ο συνέταιρός μου, που μετακόμισε από το Αγρίνιο, με την σύντροφό του, στην Κέρκυρα ήταν αδύνατον να αντεπεξέλθει οικονομικά και μετά από λίγους μήνες, εγκατέλειψε την προσπάθεια.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΣΥΝΕΧΙΣΑ μόνος μου, σε αχαρτογράφητα νερά. Δημοσιογραφία είχα σπουδάσει. Δεν είχα ιδέα από τυπογραφία, όμως, αν δεν έπαιρνα το ρίσκο εκείνη τη στιγμή, η συνέχιση έκδοσης θα ήταν αδύνατη.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΧΩΡΙΣ χρονοτριβή αγόρασα ένα μηχάνημα φωτοσύνθεσης και νοίκιασα γραφεία στην Γερασίμου Μαρκορά. Η έκδοση της εφημερίδας με τον τίτλο «Ενημέρωση» συνεχίστηκε. Την είχα διασώσει!</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΣΤΗΝ Μαρκορά, εκτός από τα γραφεία της εφημερίδας, δημιούργησα ένα ατελιέ, με δυο φωτοσυνθέσεις και ένα Φωτογραφικό, που, μετά το μοντάζ, προχωρούσαμε στα φιλμ, ώστε τα έντυπα να είναι έτοιμα για την εκτύπωση.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ, εκτός της «Ενημέρωσης», στοιχειοθετούνταν και άλλα έντυπα, όπως ο «Πόρφυρας», η καθημερινή εφημερίδα «Σημερινή», το δελτίο του Δήμου Κερκυραίων επί δημαρχίας Κούρκουλου, βιβλία και άλλες εκδόσεις, που ακολούθησαν πλέον τον δρόμο, που άνοιξε η «Ενημέρωση».</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ αργότερα, το1986, ο καθηγητής, Κώστα Θύμης, μου σύστησε τον Γιώργο Κατσαΐτη, που ήταν ανταποκριτής του «Ριζοσπάστη» στην Κέρκυρα. Έχοντας τότε ανάγκη από έναν συνεργάτη, αφού η δουλειά στο εργαστήριο είχε αυξηθεί, ιδίως με την έκδοση της καθημερινής εφημερίδας «Σημερινή» του Νώντα Βέργη, συνεργαστήκαμε.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ οκτώ χρόνια της συνεργασίας με τον Γιώργο Κατσαΐτη, η εφημερίδα άρχισε σιγά - σιγά να καθιερώνεται στις προτιμήσεις των αναγνωστών. Μετά από ένα διάστημα, απέκτησε δικά της γραφεία στην οδό Σταμάτιου Δεσύλλα, όπου βρίσκονται και σήμερα, καθώς και τρίτο συνέταιρο, τον μηχανολόγο, Χρήστο Μπάλα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ, στηρίχτηκε από ανθρώπους του χώρου της Αριστεράς, που ήθελαν ένα ανοικτό παράθυρο ενημέρωσης και θέσεων του προοδευτικού χώρου και συνέβαλαν στο να μην κλείσει αυτό το παράθυρο, εξ αιτίας οικονομικών προβλημάτων.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΘΥΜΑΜΑΙ έντονα από εκείνη την περίοδο στο ισόγειο εργαστήριο στην Μαρκορά, όταν στοιχειοθετούσαμε, ατελείωτες πολιτικές συζητήσεις με κόσμο που μπαινόβγαινε από το μεσημέρι μέχρι τα ξημερώματα, που ολοκληρώναμε την επεξεργασία των φιλμ.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΔΕΝ ΘΑ ξεχάσω κι ένα αυτόφωρο για ένα πρωτοσέλιδο δημοσίευμα, με τίτλο «Κομπίνες και σκάνδαλα», που αφορούσε τον συνεταιρισμό Ειδών Λαϊκής Τέχνης. Με είχαν συλλάβει τότε˙ έτυχε εγώ να βρίσκομαι στο γραφείο, ο Γιώργος «τη γλίτωσε». Ούτε θα ξεχάσω την προθυμία αρκετών Κερκυραίων δικηγόρων να υπερασπιστούν χωρίς αμοιβή την εφημερίδα μας, στην πολύμηνη δίκη που ακολούθησε. Η εφημερίδα δικαιώθηκε. Ο Συνεταιρισμός έκλεισε...</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ της δεκαετίας του 1990,περάσαμε στην εποχή της ηλεκτρονικής στοιχειοθεσίας μέσω των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Μοιραία, τα πανάκριβα μηχανήματα της φωτοσύνθεσης πέρασαν στην αχρηστία. Τις δυο φωτοσυνθέσεις τις δώρισα στον Δήμο Κερκυραίων για το Μουσείο Τυπογραφίας, που επρόκειτο να γίνει στο Νέο Φρούριο. Δεν έγινε ποτέ το Μουσείο, υποθέτω ότι ακόμα θα βρίσκονται σε κάποιον χώρο του Φρουρίου…</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ το εξόπλισα άμεσα, με σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα εκείνης της εποχής, υπολογιστές με τυπογραφικά προγράμματα, εκτυπωτές, καθώς η διαδικασία της εκτύπωσης με την μέθοδο όφσετ παράμεινε και παραμένει σταθερή.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΤΟ 1993 και αφού είχε αποχωρήσει ο Χρήστος Μπάλας, μεταβίβασα το ποσοστό μου στον Γιώργο Κατσαΐτη και προχώρησα σε συνεργασία με τον Στέφανο Πουλημένο και στην έκδοση της καθημερινής εφημερίδας «Η Κέρκυρα Σήμερα». Πίστευα τότε -και πιστεύω- ότι μια εβδομαδιαία εφημερίδα δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά σε μια μικρή αγορά, όπως η Κέρκυρα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΜΕΤΑ από κάποια χρόνια και η «Ενημέρωση» άρχισε να εκδίδεται καθημερινά, ενώ η εβδομαδιαία έκδοση, μετά από μια μεγάλη και επιτυχημένη πορεία, σταμάτησε.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ μεγάλη ικανοποίηση, που συμμετείχα στην έκδοση μιας εφημερίδας, που άνοιξε νέους δρόμους στον τομέα της ενημέρωσης στο νησί μας, που πρωτοστάτησε σε μεγάλα κοινωνικά θέματα και που συνεχίζει να κυκλοφορεί, κόντρα στον ηλεκτρονικό κατακλυσμό, μεταφέροντας το άρωμα του χαρτιού και του τυπογραφείου στους αναγνώστες.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">ΗΤΑΝ ωραίο όλο το ταξίδι...</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Δημοσιεύθηκε στο EN The Magazine Νοεμβρίου 2023, στο αφιέρωμα για τα 40 χρόνια κυκλοφορίας της εφημερίδας "ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ"</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-90200008613762556132024-01-11T11:33:00.002+02:002024-01-11T11:33:31.032+02:00 Με πνίγει η αντίφαση όπως και τούτη τη πόλη<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Προσπάθησα να ξεφύγω κοιτώντας συνεχώς το ρολόι μου. Κακή επιλογή. Αυτά που γράφω, δεν είναι αυτά. Αυτά είναι λόγια της σιωπής, που θέλει να με προστατεύσει.</span></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Εδώ και κάποια χρόνια, μπορεί και να με διασκέδαζαν, στην χειρότερη περίπτωση με άφηναν αδιάφορο, σήμερα με αηδιάζουν. Ίσως και να μη φταίει αυτό καθ’ εαυτό το τελετουργικό, αλλά η ψευτιά και η υποκρισία, που διαχέεται σε όλο το μήκος και το πλάτος του σκηνικού, που έχει στηθεί για να μας ξεγελάσει.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjShE8Et5bwWZ7Iv-2EB3hPU7vB_RwwHUFFJ9NsWlXEBcpB1rtmG5mwojOzHVSKY9qKw7RB7kDbhQDQe48GDqzU-gP7xALDlWF2HQI9iu-_-WjHuU_6BCyhDxMqSOxFoT9xOm7e3F5al0VJMnu2fgyoCQBUzuWQ06eyAu1nyJZYdEvgRmBiILtwhOmBHFI/s564/382998939_2457238267783889_3866455974741657760_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="564" data-original-width="564" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjShE8Et5bwWZ7Iv-2EB3hPU7vB_RwwHUFFJ9NsWlXEBcpB1rtmG5mwojOzHVSKY9qKw7RB7kDbhQDQe48GDqzU-gP7xALDlWF2HQI9iu-_-WjHuU_6BCyhDxMqSOxFoT9xOm7e3F5al0VJMnu2fgyoCQBUzuWQ06eyAu1nyJZYdEvgRmBiILtwhOmBHFI/w640-h640/382998939_2457238267783889_3866455974741657760_n.jpg" width="640" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Και ύστερα, όλες αυτές οι χιλιοπαιγμένες παραστάσεις, δεν μου προκαλούν πλέον κανένα ερέθισμα. Ούτε να κλάψω ούτε να γελάσω. Και είναι τέτοια η αποστροφή, που φτάνει από την «τελετή έναρξη των ολυμπιακών αγώνων», μέχρι την κοπή πίττας του συλλόγου των απανταχού της κάθε κωλοπετινίτσας.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Όταν επαναλαμβάνω κείμενα περασμένα, είναι γιατί ο χρόνος σπρώχνει το χώρο και με εκτινάσσει σε καταστάσεις πυκνότητας, Επαναλαμβάνουμε για να βρεθούμε στην αρχή. Το μεσοδιάστημα μια τρύπα στο νερό. Να γράψω κάτι επιπλέον, δε μπορώ. Θα κρυφτώ σ’ αυτές τις λέξεις, που όταν γίνουν προηγούμενες, ακολουθώντας ό,τι επόμενο γραφτεί, ίσως γίνω πιο κατανοητός.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Με πνίγει η αντίφαση όπως και τούτη τη πόλη. Βρώμικη μέσα και έξω. Λίγες εξαιρέσεις μόνο να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Έχει μια λάμψη δε λέω, μια αρχοντιά μια ιστορία πονεμένη. Έχει μια ομορφιά κρυμμένη σε κάτι σοκάκια χωρίς λάμπες να καίνε τα βράδια.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Με ποιον να συμμαχήσεις; Ποιανού το μέρος να πάρεις και να ενώσεις τη φωνή σου. Δεν βγαίνει κιχ. Δεν είναι ότι βράζουνε όλοι στο ίδιο καζάνι, δεν βράζουνε με τίποτα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Για να είμαστε ειλικρινείς, η πολιτική μας εγκατέλειψε και τη θέση της πήραν, φιλόδοξοι τσαρλατάνοι, μαυραγορίτες με κονκάρδες, που τις φορούν ανάλογα την περίσταση, πολλοί μαλάκες που ζουν και αναπνέουν, για λίγα λεπτά δημοσιότητας. Τσίρκο που δίνει παραστάσεις σε κενά καθίσματα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Συνειδητοποιώ με τα χρόνια, ότι αυτή η γενική αποστροφή μου σε κάθε είδους τελετή, θρησκευτική, εθνική, κοινωνική, αθλητική, από γάμο μέχρι κηδεία που λέει ο λόγος, δημιουργήθηκε από την απόρριψη πλέον σε ότι έχει να κάνει με το “φαίνεσθαι”. Σε ότι έχει να κάνει με την υποκρισία.</span><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;"> </span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-6158024648455981812024-01-11T11:30:00.004+02:002024-01-11T11:30:54.101+02:00 Τι θα ήθελα να ψηφίσω…<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Να ξεκαθαρίσω… Ανήκω στην φυλή των ψηφοφόρων, η άλλη των υποψηφίων δεν μου ταιριάζει. Από τη θέση του ψηφοφόρου λοιπόν, που αύριο θα κληθεί να αποφασίσει για Δήμαρχο, για Περιφερειάρχη, αλλά και υποψηφίων συμβούλων, που θα τους πλαισιώσουν, θα σας πω τι θα ήθελα να ψηφίσω…</span></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Θα ήθελα να ψηφίσω κάποιον, που να μην κάνει κάτι, που δεν πιστεύει, που να μην ακολουθεί πάντα το πρωτόκολλο. Να πετάει τη γραβάτα όταν τον σφίγγει. Να θέλει οι συνεργάτες του, να είναι φίλοι πιστοί και όχι λαμόγια. Να μην τον ενδιαφέρει η εξουσία, που λειτουργεί εντός εκλογικού χρόνου. Να μην επιδιώκει συγκέντρωση εξουσιών, που δεν ξέρει τι να τις κάνει.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Να μην έχει τόση υπομονή, που να φτάνει στα όρια της αναισθησίας. Να μην χαμογελά όταν δεν του βγαίνει. Να μην χορεύει και να τραγουδά όταν δεν έχει κέφι. Να μην υπόσχεται όταν ξέρει ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Το αυτί του να ιδρώνει στην κριτική της κοινωνίας.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPM0QwMUSy8qhpVnZ271nEKGyntUb2K6LUzFq89DXO55_-0Tyo4dsFbtilZnlBDeZAKFlyKLWx1IeIm6PbTjEHXFUFjMU2R38lLflSrDSZLBdYpwUH_TzpVXxJFlH9Rfa8_dqM6edmMgq7Zcm5XdZHIVY-RzW_-qdNFy2TCWwTBiGlHXBHEuO8HgAuTuc/s846/384133334_2461227064051676_8785761469051834733_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="846" data-original-width="563" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPM0QwMUSy8qhpVnZ271nEKGyntUb2K6LUzFq89DXO55_-0Tyo4dsFbtilZnlBDeZAKFlyKLWx1IeIm6PbTjEHXFUFjMU2R38lLflSrDSZLBdYpwUH_TzpVXxJFlH9Rfa8_dqM6edmMgq7Zcm5XdZHIVY-RzW_-qdNFy2TCWwTBiGlHXBHEuO8HgAuTuc/w426-h640/384133334_2461227064051676_8785761469051834733_n.jpg" width="426" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Να μην συμμαχεί με πρώην εχθρούς του και να είναι αντίθετος με το «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Να λειτουργεί ανθρώπινα . Να δίνει δουλειά στην άνεργη και χωρισμένη με παιδιά, που δε έχει στο ήλιο μοίρα, χωρίς δεύτερη συζήτηση. Να λειτουργεί χωρίς τον κίνδυνο μήπως και διαταράξει τις ισορροπίες. Θέλω να είναι όπως είναι. Να είναι αυτό που είναι και να μην αναγκάζεται να παίξει ρόλους, τις περισσότερες φορές χωρίς επιτυχία για τις ανάγκες της παράστασης. Θέλω να βγαίνει στην τηλεόραση όταν πρέπει και να μην του επιβάλλεται. Θέλω να μην πληρώνει την τηλεόραση για να τον ρωτάει αυτό που θέλει και να κάνει τα στραβά μάτια στα λάθη του. Θέλω να μην είναι κομμάτι της επικοινωνίας. Θέλω τέλος πάντων να είναι, ο Δήμαρχος, ο Περιφερειάρχης, και να έχει αυτή και μόνο την ιδιότητα, συνεπικουρούμενη και με αυτήν του ανθρώπου.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Θέλω να προγραμματίζει για το μέλλον και όχι με ορίζοντα τις επόμενες εκλογές. Θέλω να λειτουργεί με αλληλεγγύη για τις επόμενες γενιές. Να είναι διεκδικητικός απέναντι στην εκάστοτε κυβέρνηση, ανεξάρτητα που πρόσκειται ο ίδιος πολιτικά. Φυσικά και θέλω να ξέρω τον πολιτικό του προσανατολισμό. Θέλω να έχει ηγετικές ικανότητες που να εμπνέουν τους δημότες και τους συνεργάτες του. Να ξεφεύγει από την πεπατημένη της διαχείρισης του Δήμου ή της Περιφέρειας και να αναπνέει ελεύθερο αέρα μαζί μες τους πολίτες έξω από το μικροκλίμα του γραφείου του. Γιατί εκεί μέσα, είναι εύκολο τελικά να πιστέψεις πως είσαι βασιλιάς κλεισμένος στο παλάτι σου, οι αυλοκόλακες άλλωστε που σε περιτριγυρίζουν την έχουν αυτήν την ικανότητα, να σε γεμίζουν αέρα κοπανιστό και να φουσκώνουν τα φτερά σου, το λάθος είναι να δοκιμάσεις να πετάξεις. Πτώση χίλια τα εκατό και κανένα πέλαγος δεν θα πάρει το όνομα σου.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Πολλά ζητάω;</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-21355421253032136122024-01-11T11:28:00.001+02:002024-01-11T11:28:03.919+02:00 Ο εχθρός του εχθρού μου... δεν είναι φίλος μου<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Είναι κάποιοι αναγκαίοι, συμβιβασμοί που εκμεταλλεύονται το θολό τοπίο που κυριαρχεί, και γίνονται επιλογή μας. Με τα ίδια στενά παπούτσια, θα συνεχίσουμε τη διαδρομή, μέχρι να ξεκαθαρίσει μέσα μας, ότι η τελική ετυμηγορία, δεν θα μετατραπεί σε βραχνά, εκείνες κυρίως τις ώρες, που είμαστε έτοιμοι να ονειρευτούμε. “Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς;” Ρωτάμε και απάντηση δεν έχουμε. Στην ίδια οικεία διαδρομή, με τα στενά παπούτσια να μας πρήζουν τα πόδια. Μέχρι η κατάφαση να μας χαρίσει ελευθερία, θα πορευόμαστε εξαντλώντας κάθε όριο της υπομονής μας και της ανοχής, πρωτίστως στον εαυτό μας.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpu6k6cHffB8l59dPyLc1oncSTTQjaT_rrYxairIud4AN1nwFfRynADk90eGrycfD32z-8iXA62_dS3oy_X_o-4ADfHURtq-a_mrNTI04WmAvUCNNmzwgHEyHjh53J6mVEmuoOBKriDwWFlC7nTQjLhCHv_BwWRgzwWO7tPCZ3-Ee2UaOy-RDCRAATI54/s1905/387766922_2463289830512066_8542829409263051293_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1905" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpu6k6cHffB8l59dPyLc1oncSTTQjaT_rrYxairIud4AN1nwFfRynADk90eGrycfD32z-8iXA62_dS3oy_X_o-4ADfHURtq-a_mrNTI04WmAvUCNNmzwgHEyHjh53J6mVEmuoOBKriDwWFlC7nTQjLhCHv_BwWRgzwWO7tPCZ3-Ee2UaOy-RDCRAATI54/w640-h362/387766922_2463289830512066_8542829409263051293_n.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ο κόσμος μου έχει αρχίσει να ξηλώνεται. Τα προσωπικά μου αντίβαρα χαρταετοί, η μαρξιστική θεωρία χάρτινη πανοπλία. Τι άλλο πρέπει να κάνουμε για να μην μας καταπιεί η λάσπη; “Πολέμα τον εχθρό σου δια μέσου του εχθρού σου”, χωρίς δεύτερη σκέψη η απάντηση, από τους όψιμους συντρόφους της αριστεράς. Όλες οι μεγάλες κουβέντες αλήθεια είναι, μόνο που επιβεβαιώνονται κατά περίπτωση, και στη δική μας την περίπτωση, φαίνεται πως μας βολεύει η πεπατημένη. Αν κάναμε όμως και δεύτερη σκέψη, πάλι μια μεγάλη κουβέντα, θα στερέωνε τα βήματα μας. Γιατί: “ Συνήθως -αν συμμαχήσεις- όταν νικήσετε τον κοινό εχθρό, σου μένει αμανάτι ένας «φίλος» που είναι τρεις φορές χειρότερος από τον νικημένο εχθρό σου.”</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Γιατί σύντροφοι της αριστεράς και της προόδου, “Δεν πιστεύω πως πρέπει να αλλάζουμε κατά περίσταση και να φοράμε άλλοτε προβιά και άλλοτε λεοντή, για να περάσει η μπόρα. Η μυρωδιά τους μετά, δεν φεύγει με τίποτα. Ακόμη κι αν δεν το ξέρουν οι άλλοι, το ξέρουμε εμείς.”</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Το θέμα δεν είναι η πολιτική. Είναι η ζωή μας. Και επειδή δεύτερη ζωή δεν έχει... καλό είναι να ξαναθυμηθούμε τις τελευταίες κουβέντες του Πωλ Μπόουλς</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">από την ταινία «Τσάι στη Σαχάρα» «Επειδή δεν ξέρουμε πότε θα πεθάνουμε, βλέπουμε τη ζωή σαν ανεξάντλητο πηγάδι. Κι όμως, όλα συμβαίνουν μόνο ορισμένες φορές κι αυτές είναι ελάχιστες. Πόσες φορές θα θυμάσαι ένα απόγευμα των παιδικών σου χρόνων, ένα απόγευμα που είναι τόσο βαθιά μέρος της ύπαρξής σου, ώστε δεν μπορείς να διανοηθείς τη ζωή σου χωρίς αυτό; Ίσως τέσσερις ή πέντε φορές. Ίσως, ούτε καν τόσες. Πόσες φορές θα δεις την πανσέληνο να ανατέλλει; Ίσως είκοσι. Κι όμως, όλα φαίνονται απεριόριστα…»</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-64461165912928284812024-01-11T11:26:00.000+02:002024-01-11T11:26:41.915+02:00 Για άλλη μια φορά … Γαμώ την αριστερά μου<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τελειώνουμε σήμερα και με τις εκλογές. Η αριστερά βρίσκεται στο δίλημμα αν θα ψηφήσει τους επίσημους υποψηφίους της δεξιάς ή τους αντάρτες. Για να μη γράψω «γαμώ την αριστερά μου», που αυθόρμητα μου ήρθε στα χείλη, αγανακτώντας για την πολιτική πτώχευση, που είναι περισσότερο επώδυνη από την οικονομική που βιώνει σήμερα ο τόπος, γράφω περί ανέμων και υδάτων. Μας κέρδισαν οι ποσότητες και μείναμε να μετράμε ήττες. Μείναμε να σχολιάζουμε, ποιος από τους φελλούς είναι πιο ικανός για την εξουσία.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTcBZUQqAH5jc0wUBPiR-UBzTsGcgedYLBUGWWPFpsCDFtE_zpq69sOI3CbDSldCAGjnGojtd4IoRtJgq36j8oGQXLRqzb0rZRjzT1n_mQjBjqvGNeFTOHkEplllqqk8XkRsgLSnrviUWYhmHuf1QFTRg7Ki4H8e0g4l6fh6kZ1B3pSmKqAjCN2QPdYvE/s640/392739850_2466371526870563_7048067905323733735_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="465" data-original-width="640" height="466" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTcBZUQqAH5jc0wUBPiR-UBzTsGcgedYLBUGWWPFpsCDFtE_zpq69sOI3CbDSldCAGjnGojtd4IoRtJgq36j8oGQXLRqzb0rZRjzT1n_mQjBjqvGNeFTOHkEplllqqk8XkRsgLSnrviUWYhmHuf1QFTRg7Ki4H8e0g4l6fh6kZ1B3pSmKqAjCN2QPdYvE/w640-h466/392739850_2466371526870563_7048067905323733735_n.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Κάποια πράγματα, που συμβαίνουν στην πολιτική ζωή του τόπου, αποτελούν αντικείμενο ψυχιατρικής έρευνας. “Φονιάδες των Λαών Αμερικάνοι” φώναζε πριν πιάσει καρεκλά εξουσίας και πετούσε πέτρες στους “μπάτσους”, που τότε ήταν “ γουρούνια δολοφόνοι. Σήμερα έχει αρχίσει τα γλωσσόφιλα. Σκέφτομαι ότι όλοι αυτοί που βρίσκονταν απέναντί του, όταν φορούσε τον επαναστατικό του μανδύα - από την εξουσία μέχρι την εκκλησία - σήμερα που βρίσκεται αυτός στην εξουσία, χαίρεται που τους έχει δίπλα του . Αυτούς που αντίκριζε με δέος, παρότι αυτός ψήλωσε, συνεχίζει να τους βλέπει πιο ψηλούς . Είναι το σύνδρομο της αριστεράς σε σχέση με την εξουσία. Αυτά σαν πρώτη σκέψη, ανεπεξέργαστη, θα χρειαστεί να σκάψουμε πιο βαθιά για να φωτίσουμε το φαινόμενο.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τα παραπάνω για την εξουσία, για την κοινωνία και ιδιαίτερα για το εκλογικό σώμα, ένα μικρό απόσπασμα από άρθρο του Κωστή Παπαγιώργη, αφιερωμένο σε αυτούς που από συνήθεια υποστηρίζουν: «η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα».</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ο Σταντάλ διαπίστωνε ότι το «ανίσχυρο μίσος» ήταν ένα ιδιάζον στοιχείο της δημοκρατικής κοινωνίας.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Το αλλόκοτο βέβαια είναι ότι αυτός τούτος ο πολίτης είναι μικρογραφία του αντιπροσώπου του. Δεν έχει αυτάρκεια, αντίθετα, αφού δια της ψήφου του ήρθε κατά κάποιον τρόπο και αυτός στα πράγματα, απαιτεί κοινωνική προαγωγή, δεν θέλει ισότητα στην ένδεια, παρά ισότητα και πιο σωστά ανισότητα στην κατοχή. Η πάλη των τάξεων μετασχηματίζεται αφανώς και τεχνηέντως σε πάλη ατόμων, θέσεων, κλάδων, παρατάξεων, μηχανισμών, πελατειών. Ενώ το κράτος κινδύνευε από την κοινωνία, κατά την κλασική εκδοχή, τώρα έχουμε ένα κρατικό μηχανισμό ο οποίος αποξενώνεται από την κοινωνία παρότι την κολακεύει, καθώς στους κόλπους του μαίνονται οι συγκρούσεις των προνομιούχων ομάδων. Και φυσικά δεν υπάρχει υγιής παράταξη που θα εξυγιάνει θεσμούς και πρόσωπα. Ούτε εξάλλου ένα πόπολο που μπορεί να απόσχει από αυτό το νοσηρό παιχνίδι. Φθονούντες και φθονούμενοι αλλάζουν ρόλους, μασκαρεύονται, ασχημονούν, με παντιέρα πάντα την άποψη ότι « η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα».</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-43499889199182596952024-01-11T11:22:00.002+02:002024-01-11T11:22:26.963+02:00 Της γης οι κολασμένοι<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Πόλεμος και πάλι. Σφαγές αμάχων, καταστροφές. Οι Ισραηλινοί το χειρότερο κακό που έπαθαν, από ότι δείχνουν με τις εγκληματικές πράξεις τους, δεν είναι τα δεινά που υπέστησαν από τις θηριωδίες του Χίτλερ στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, είναι που ταυτίστηκαν με την λογική των δημίων τους και σήμερα προβαίνουν σε κτηνωδίες.</span></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ούτε ο Χίτλερ δεν βομβάρδισε Νοσοκομείο. Καμία χώρα στον κόσμο δεν συμπεριφέρεται όπως το Ισραήλ. Γεμάτες οι φυλακές του από Παλαιστινίους, ατέλειωτος ο κατάλογος με δολοφονημένα στελέχη Παλαιστινιακών Οργανώσεων, ανήκουστες οι σφαγές, αμέτρητες οι βαρβαρότητες, κραυγαλέες οι κοροϊδίες, ευθεία η περιφρόνηση προς διεθνείς οργανισμούς, πρωτοφανής - και μόνιμη - επίδειξη θράσους.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3LdIXkrAsxKcbwGA22nDq-dmJqOPhwj7zx-rdSIHhOX2pgDiBk0OsfPGMknWJJjMABp7lMoP6zKujB_AD3UjALIvAUr1dgyfzpWbFqe1skLjjapLLIQHxNfZwR9FfOmFmigIDGJZQgV-LTSvXAlZxDE89bmHF_ZSzTw-Gv-yekwg6a6VJswrIYMNoyog/s660/392816288_2468498053324577_3925501571918192833_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="445" data-original-width="660" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3LdIXkrAsxKcbwGA22nDq-dmJqOPhwj7zx-rdSIHhOX2pgDiBk0OsfPGMknWJJjMABp7lMoP6zKujB_AD3UjALIvAUr1dgyfzpWbFqe1skLjjapLLIQHxNfZwR9FfOmFmigIDGJZQgV-LTSvXAlZxDE89bmHF_ZSzTw-Gv-yekwg6a6VJswrIYMNoyog/w640-h432/392816288_2468498053324577_3925501571918192833_n.jpg" width="640" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τα παραπάνω είναι αυτονόητο ότι αφορούν την ηγεσία του Ισραήλ, γιατί υπάρχουν και Εβραίοι εντός και εκτός, όπως ο πιανίστας και διευθυντής ορχήστρας Ντάνιελ Μπαρενμπόιμ, που υποστηρίζει:</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">«Εμείς οι Εβραίοι θα έπρεπε να γνωρίζουμε περισσότερο από κάθε άλλο λαό ότι ο φόνος αθώων αμάχων είναι απάνθρωπος και απαράδεκτος», - «Εύχομαι να καταλάβουν αυτοί που λαμβάνουν αποφάσεις στο Ισραήλ ότι οι Παλαιστίνιοι και οι Ισραηλινοί έχουν ίσα δικαιώματα».</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">- «Τα ισραηλινά στρατιωτικά αντίποινα είναι απάνθρωπα, ανήθικα και δεν εγγυώνται την ασφάλεια του Ισραήλ. Όπως έχω επανειλημμένως τονίσει, το πεπρωμένο των δύο λαών είναι άρρηκτα συνδεδεμένο, υποχρεώνοντας τους να ζήσουν πλάι πλάι. Πρέπει να αποφασίσουν αν θέλουν αυτό να γίνει ευλογία ή κατάρα».</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι αυτοί που στοιβαχτήκαν στα κρεματόρια, που γνωρίζουν καλλίτερα από το καθένα τη φρίκη του πολέμου, δημιουργούν ένα νέο ολοκαύτωμα στην λωρίδα της Γάζας. Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι αυτοί που είχαν απέναντι τους κτήνη να τους βασανίζουν, λίγα χρόνια αργότερα έγινα οι ίδιοι κτήνη, βομβαρδίζοντας ανελέητα αμάχους, σκοτώνοντας μικρά παιδιά.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Είναι αυτονόητο που καταδικάζουμε τα εγκλήματα της Χαμάς, όμως δεν είμαι σίγουρος αν θα υπήρχε Χαμάς αν δεν είχαν προηγηθεί όλα αυτά τα απεχθή εγκλήματα στην πολύπαθη Γάζα, που ένα κομμάτι γης πολύ μικρότερο από την έκταση της Κέρκυρας, στοιβάζει 2.000.000 ανθρώπους.</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-42415313304910572522024-01-11T11:19:00.003+02:002024-01-11T11:19:51.249+02:00 Χρόνια χελιδόνια που πετάξατε...<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Το συνειδητοποιώ τώρα, ρίχνοντας κλεφτές ματιές προς τα πίσω. Πόσες φορές το έχουμε πει: “Τι μαλακίες έκανα, ή τι δεν έκανα”. Είναι τα χρόνια, αυτά τα πολύτιμα χρόνια που ωριμάζουν τη σκέψη και μαλακώνουν την ψυχή. Είναι τα χρόνια που ανοίγουν τα μάτια για να βλέπουν πέρα από τον ίσκιο μας, πέρα από τον μικρόκοσμό μας. Είναι τα χρόνια που μπορεί να μας βαραίνουν μας δίνουν όμως και την δυνατότητα να βλέπουμε καθαρά την μεγάλη εικόνα.</span></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Παρηγοριά τα παραπάνω.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5hjkZk9_ZF-CnIZ7BWg2b6TyJ7dCaI3w0VeTYUjzX2EC5Et2ntnGuUd1mIMqbaVe3uldrxlImMQ7dNGAqEWhMmOiaJ_Fzo1lkSngrfs-ajfWPI_JScftkP6BijFbqzz8tDc2kBViqjkLdvslW-MGkmuydULTHTleJSkZMYDwmLPFS4GwxFdSFK5QDW04/s2020/395423157_2472486586259057_6160787566684557044_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2020" data-original-width="1489" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5hjkZk9_ZF-CnIZ7BWg2b6TyJ7dCaI3w0VeTYUjzX2EC5Et2ntnGuUd1mIMqbaVe3uldrxlImMQ7dNGAqEWhMmOiaJ_Fzo1lkSngrfs-ajfWPI_JScftkP6BijFbqzz8tDc2kBViqjkLdvslW-MGkmuydULTHTleJSkZMYDwmLPFS4GwxFdSFK5QDW04/w472-h640/395423157_2472486586259057_6160787566684557044_n.jpg" width="472" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">«Δεν έχω πρόβλημα με την ηλικία», είπα. «Σιγά μη σε πιστέψουμε», ήρθε η αντήχηση. Θα που πείτε η αντήχηση επαναλαμβάνει, έτσι γίνεται συνήθως, αυτή τη φορά όμως δεν άντεξε το ψέμα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Η γνώση τελικά επιβάλει την ανάγκη, να μείνουμε εδώ που ξέρουμε πια ότι δεν ξέραμε. Μπορεί η ανηφόρα να μας κούρασε αλλά μας έδωσε την δυνατότητα να βλέπουμε από ψηλά και τις δυο κατηφόρες και αυτήν που μόλις ανεβήκαμε και αυτήν που έχουμε μπροστά μας και κατεβαίνουμε .</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">«Η ώρα των δακρύων έχει καλύτερη αίσθηση του χρόνου και ως εκ τούτου μεγαλύτερη διάρκεια», μονολογεί η ραδιοφωνική μου φίλη. «Διότι το πηγάδι για να δώσει νερό, πρέπει τα ποτάμια και οι λίμνες να έχουν καταβάλει το ποσοστό τους. Γεμίζεις, γεμίζεις, δημιουργείς μια τεχνητή πλημμύρα για να μην εκτεθείς, φωνάζεις, όλους τους απόκληρους να έρθουν να ξεδιψάσουν, βάζεις στα σκυλιά νερό να μην γαβγίζουν και τρομάξουν τις ώρες που έρχονται, αλλά πάλι κάτι μένει. Δικό σου, για ποτέ και για πάντα, κάτοπτρο των οφειλών σου στη μνήμη και είναι τα μάτια οι μόνες εκβολές για να στεγνώσει ο ύπνος σου. Έτσι πιστεύαμε εμείς, οι όχι νέοι, οι όχι παλιοί. Οι ανάμεσα, με το διστακτικό βήμα του νικημένου στρατιώτη».</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-52604235148226735872024-01-10T11:14:00.004+02:002024-01-10T11:14:26.514+02:00 Όσο μεγαλώνεις, οι πτώσεις πονάνε (2ο και τελευταίο)<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Το Βατερλό αναπόφευκτο. Λίγο καιρό στην εξουσία και έγιναν, Ναπολέοντες.</span></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Κάποτε που λέτε, ήταν μια μικρή παρέα, βαρκούλα στον ωκεανό. Έλεγαν πως είναι αριστεροί και κάπου κάπου, το έδειχναν. Πήγαιναν σε διαδηλώσεις συμμετείχαν σε πορείες, έκαναν συμμαχίες. Τα βράδια μαζεύονταν σε ταβέρνες και στα διαλείμματα των τραγουδιών έκαναν βαθυστόχαστες αναλύσεις. Εκείνες τις όμορφες μέρες, ποτέ δεν είχε περάσει από το μυαλό τους, ότι κάποτε θα ήταν εξουσία. Οι πολιτικές φιλοδοξίες, έφταναν μέχρι το 3% να μπούνε στην βουλή, που τα λένε ωραία. Κάποτε ήταν μια καλή παρέα.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMCT36geA5bwf63fP9oGNkAE-E4B_oqG_Ys1Nm2oiHp1Rji5qArf2LjjJhjqWWl7excelriNKGMD6y6e8C7uvl6dazszoV81JwhQL__f12n8dHzhn8taiWRok4N_saa9vGNqMHwUKGQQ0Fqb1dSC25NB9E1LZBflSH16_Cf9abn3Qn9TA7DZhgjdjoCQI/s768/378514245_2452589061582143_8942051417003613125_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="768" height="416" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMCT36geA5bwf63fP9oGNkAE-E4B_oqG_Ys1Nm2oiHp1Rji5qArf2LjjJhjqWWl7excelriNKGMD6y6e8C7uvl6dazszoV81JwhQL__f12n8dHzhn8taiWRok4N_saa9vGNqMHwUKGQQ0Fqb1dSC25NB9E1LZBflSH16_Cf9abn3Qn9TA7DZhgjdjoCQI/w640-h416/378514245_2452589061582143_8942051417003613125_n.jpg" width="640" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Η παρέα μεγάλωσε έγινε εξουσία, δεν την χωρούσε στη ταβέρνα, δεν την χωρούσε ο τόπος. Τέλειωσε εκείνη η εποχή, τέλειωσε το παραμύθι. Η παρέα διαλύθηκε, και δεν την τέλειωσαν οι ιδεολογικές διαφωνίες, την τέλειωσε η εξουσία, την τέλειωσε η δόξα και το χρήμα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα, έχω χάσει το μπούσουλα, όλοι εναντίων όλων, ο ένας “δίνει” τον άλλο, ο ένα βρίζει τον άλλο, οι χθεσινοί φίλοι, σήμερα άσπονδοι εχθροί. Αν μπορούσε κάποιος να ζωγραφίσει την κατάσταση, το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν μια μαύρη μουτζούρα. Ακόμα και τα κόμματα που εναλλάσσονταν στην εξουσία τόσα χρόνια, ποτέ δεν είχαν δείξει τέτοιες συμπεριφορές.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Συμβαίνουν πολλά παράξενα σ’ αυτό το τρελό πανηγύρι. Βλέπεις φίλους να σε εγκαταλείπουν και εχθρούς να σε ασπάζονται. Νομίζεις πως βρίσκεσαι σε ένα μεγάλο χορό μεταμφιεσμένων, με λύκους που γίνονται αρνάκια και αρνάκια έτοιμα να σε κατασπαράξουν. Γελούν μαζί μας και οι σημαίες μας.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Πώς το έλεγε εκείνο το ωραίο τραγούδι; τέσσερις στρατηγοί κινάν και παν για πόλεμο στο μακρινό Ιράν, εμείς έχουμε πολλούς στρατηγούς. Όλοι επικεφαλής του καλού στρατιώτη Σβέικ. “Όταν ψάχνει για ήρωες το μέλλον εμάς θα δείχνει, τον Μήτσο”. έγραφε παλαιότερα ο Στάθης, Όλοι εμείς: ένας καλός στρατιώτης Σβέικ και μπροστά οι στρατηγοί μας! Λαμπροί μέσα στις πανοπλίες τους, το ένα φτερό στις περικεφαλαίες μεγαλύτερο απ' το άλλο, μέσα στα κόκκινα ντυμένοι, σωστοί Λακεδαιμόνιοι, μη φαίνονται τα αίματα. “</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Κι αν μπήκαν μέσα στην Πόλη οι εχθροί, φύγαμε εμείς, το σκάσαμε και τους τη σκάσαμε!</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">«Θα σκοντάφτεις και θα πέφτεις εδώ μες στα χαλάσματα / χαράζοντας γραμμές / εδώ θα επιμένεις δίχως βία / χωρίς ποτέ να καταφύγεις στη βολική απόγνωση / ποτέ στην περιφρόνηση.» γράφει ο 'Αρης Αλεξάνδρου.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Όσο μεγαλώνεις, οι πτώσεις πονάνε. Όμως θα επιμένεις.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τι να σκέφτονται σήμερα ο Χαρίλαος και ο Λεωνίδας</span><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;"> </span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-83808370702166276142024-01-10T11:13:00.000+02:002024-01-10T11:13:39.276+02:00 Ο Κασελάκης είναι ένα παιδί του σωλήνα…<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Πήγα και ψήφισα χθες για την αριστερά που σας έλεγα. Όχι δεν είμαι με το Κασελάκη , ούτε και με κανέναν υποψήφιο. Επέλεξα τον Τσακαλώτο, κρίνοντας ό,τι αντιπροσωπεύει ότι αριστερό έχει απομείνει στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν επέλεξα πρόσωπο, επέλεξα πολιτική. Δυστυχώς στην μεταπολιτική εποχή μας, μια τέτοια επιλογή δεν είχε καμία τύχη.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqd7zIU4VYMxBycicAniI0c6wE65tFDORBLO-K5d9svOQG9qIDJdndKhofhVlfNdm-7K-zPYi7p6Yk6A3Jbct2jZQxt2THlZ4QaHlQyY5MVN5635X5sUSIdHqjucXetDlhRye12Jjl_2RolDpqRtMIc42hyphenhyphen-3NcVNC8Fp2S9UnGknNtfi2EUCB6-TeSNU/s758/374562314_2448980688609647_7674840438351095777_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="758" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqd7zIU4VYMxBycicAniI0c6wE65tFDORBLO-K5d9svOQG9qIDJdndKhofhVlfNdm-7K-zPYi7p6Yk6A3Jbct2jZQxt2THlZ4QaHlQyY5MVN5635X5sUSIdHqjucXetDlhRye12Jjl_2RolDpqRtMIc42hyphenhyphen-3NcVNC8Fp2S9UnGknNtfi2EUCB6-TeSNU/w640-h360/374562314_2448980688609647_7674840438351095777_n.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Σε ένα πρόσφατο κείμενο, είχα αναφερθεί στο φαινόμενο «Κασελάκης», στον άνθρωπο που μας συστήθηκε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πριν λίγες μέρες και έγινε γνωστός με απίστευτη ταχύτητα στο ευρύ κοινό. Δεν έγινε γνωστός για την πορεία και την προσφορά του μέσα στην κοινωνία, δε μάγεψε ένα πολύ μεγάλο τμήμα των μελών του ΣΥΡΙΖΑ που τον ψήφισε για αρχηγό, για τις θέσεις του, την πολιτική του ταυτότητα, την ιδεολογία του, το μάγεψε γιατί είχε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά για να παρηγορήσει έναν ηττημένο πολιτικό χώρο. Νέος, λαμπερός, επιτυχημένος, αυτοδημιούργητος, μορφωμένος, που γίνεται ανάρπαστος στην αγορά. Είναι ο άνθρωπος, που ήρθε από το πουθενά με κεντρικό σύνθημα να νικήσει τον Μητσοτάκη, λες και αυτό είναι το μοναδικό ζητούμενο σήμερα για την αριστερά, να κυβερνήσει με κάθε τρόπο έστω και δεξιά.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Μα αν θέλαμε έναν νέο Μητσοτάκη γιατί δεν κρατάμε αυτόν που είναι και ορίτζιναλ.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Να το πάρουμε απόφαση, στην εποχή της εμπορευματοποίησης των πάντων, με κυρίαρχα στοιχεία την παθογένεια της πολιτικής και της ιδεολογίας, θα πρέπει να συμβιβαστούμε με ηγέτες κλώνους των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ο Κασελάκης δεν είναι γέννημα της κοινωνίας, είναι ένα παιδί του σωλήνα, που ήρθε για να δώσει τέλος στην αριστερά και να μας μεταφέρει σε μια μεταπολιτική εποχή, εκεί που οι επιλογές προσώπων δεν γίνονται με πολιτικά κριτήρια, επιβεβαιώνοντας παράλληλα τον θρίαμβο της επικοινωνίας απέναντι στην πολιτική, αλλά και την εξαφάνιση κάθε έννοιας της αριστεράς απ’ αυτό που εκφράζει - όσο έχει απομείνει - το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τώρα εμείς του '60 οι εκδρομείς, που θέλουμε να πεθάνουμε στον ίσκιο ενός ονείρου, στην άκρη μιας ιδέας, στην αγκαλιά μιας λυτρωτικής ψευδαίσθησης, γελασμένοι, κοροϊδεμένοι, γοητευμένοι από ένα θαύμα που δεν καταφέραμε, είμαστε από χέρι χαμένοι . Χαμένοι γιατί αρνούμαστε να κάνουμε τέτοιες παρέες, γιατί τη θέση μας την διεκδικούμε και την απαιτούμε γιατί δεν γλύφουμε, δεν παρακαλούμε, δεν ξεπουλάμε ότι καταχτήσαμε. Καλλίτερα γενναίοι και ηττημένοι παρά «νικητές» και ταπεινωμένοι.</span><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;"> </span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-46275542143969625252024-01-10T11:07:00.002+02:002024-01-10T11:07:53.195+02:00 Η αριστερά είναι δύο...<p><br /></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Εκλογές σήμερα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πάντα υπάρχει μια ελπίδα για το τι θα ακολουθήσει.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Κάποια στιγμή πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Όλα μαζί τα χρώματα ένα γκρίζο σύννεφο κάνουν και εμείς θέλουμε να τα βλέπουμε στο τόξο του ουρανού σε μια σειρά, ξάστερα και καθαρά.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Για το κόκκινο της φωτιάς λέγαμε, δεν πρόκειται για πάθος, αλλά για την ίδια τη ζωή, όπως την ονειρεύτηκα. Γιατί το κόκκινο δεν είναι χρώμα, είναι επιθυμία και ανεκπλήρωτο. Τελικά το κόκκινο δε φορέθηκε ποτέ. Και όσοι το έκαναν σημαία, και τραγούδι, ( Avanti o popolo, alla riscossa, Bandiera rossa…), πολύ γρήγορα το μουντζούρωσαν. Είτε το σκέπασαν με μαύρο, είτε το ξέβαψαν τόσο, που να αποκλείει κάθε δικαίωμα στο όνειρο.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh44-r195FOUnfYz7k7vx73ICH9vQlSiLLQVL8dAuiE_yM0vPeVvcENXMrnX8ENPNruyO0A8j8AfKGhKdCXLnU5W_0sxIWYalElZaOOAhL44n4_3_pF2j37gKb52kMeKQAR57-giZL01nIgf-anHDDSmECHHQ6mwWM5XPgR6Ic_VQnZwgQjy4reuJ3EXlU/s700/376798452_2447902768717439_4846761646871627435_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="484" data-original-width="700" height="442" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh44-r195FOUnfYz7k7vx73ICH9vQlSiLLQVL8dAuiE_yM0vPeVvcENXMrnX8ENPNruyO0A8j8AfKGhKdCXLnU5W_0sxIWYalElZaOOAhL44n4_3_pF2j37gKb52kMeKQAR57-giZL01nIgf-anHDDSmECHHQ6mwWM5XPgR6Ic_VQnZwgQjy4reuJ3EXlU/w640-h442/376798452_2447902768717439_4846761646871627435_n.jpg" width="640" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Όμως οι αγάπες και αυτές που τις σκεπάζει δέκα μέτρα χιόνι, δε φεύγουν. Που πάει κανείς όταν φεύγει; Θα με ρωτήσετε. Θα σας παρηγορήσω και πάλι. Η αγάπη μας δεν χάνεται, όπως δεν χάνεται το φως και ας βασιλεύει κάποιες ώρες παριστάνοντας την νύχτα. Πώς να χαθεί λοιπόν εκείνο που πρόλαβε και τρύπωσε για τα καλά μέσα μας;</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Και όταν κάποιος φεύγει πάλι στην καρδιά μας πάει.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Από αλλού ξεκίνησα και αλλού το πάω.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Έβαλα Μπαχ. «Η μουσική με μαλακώνει, ανοίγει δρόμους μέσα μου. Η μουσική μαγεύει ακόμα και τα φίδια, υφαίνει υπόγεια δίκτυα που αγκαλιάζουν τη ζωή. Η μουσική ανασηκώνει τις εσωτερικές ομίχλες και ξυπνά αισθήματα ακριβά, πολύτιμα και δημιουργικά σαν πλοηγός σε νεκρή θάλασσα»</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Καλά υπάρχει Αριστερά και στον έρωτα; Όχι αυτή της πολιτικής, αυτή της παιδικής αθωότητας. Εκεί βρίσκεται πάντα στη θέση της καρδιάς. Γιατί ο έρωτας είναι δύο!</span><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;"> </span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-29907884642575698382024-01-10T11:03:00.006+02:002024-01-10T11:03:50.068+02:00 "Είναι κακό στην άμμο να κτίζεις παλάτια..."<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Κυριακή σήμερα, θα ξεκινήσουμε από εκείνη την έξυπνη πόλη, που είχε έναν φωτισμένο Δήμαρχο, παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους Δήμους της Χώρας. Για τις επιδόσεις του ανταμείφτηκε από το κόμμα της Ν.Δ στο οποίο ανήκει, πρώτα με την προεδρεία της ΚΕΔΕ και εν συνεχεία με τη θέση του Υπουργού ψηφιακής διακυβέρνησης. Για τα Τρίκαλα ο λόγος και για τον επιτυχημένο Δήμαρχο Δημήτρη Παπαστεργίου, που μεταξύ άλλων άνοιξε το δρόμο για το ελεύθερο ασύρματο δίκτυο wifi, κάτι που πολύ αργότερα έκαναν δεκάδες άλλοι δήμοι.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmH3Z8Vn38yBf6Ms4Pft2uLis6p1X2S4HD9fJXdrz-5zbZ8fZ3FCmp1DHvGczD5qETWoAx41908OKN4-Y8MyOkztsdeRnu6PQKMEe841u9Hqf_MzjS6-lF4M2ytqj3WYPhNlGvnNrBJAN7tlB5HArFuarCBuXN0feaz7MThL51sx2nHm8GU844MkkdgP4/s1290/376530318_2443007819206934_6264429905571632270_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="645" data-original-width="1290" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmH3Z8Vn38yBf6Ms4Pft2uLis6p1X2S4HD9fJXdrz-5zbZ8fZ3FCmp1DHvGczD5qETWoAx41908OKN4-Y8MyOkztsdeRnu6PQKMEe841u9Hqf_MzjS6-lF4M2ytqj3WYPhNlGvnNrBJAN7tlB5HArFuarCBuXN0feaz7MThL51sx2nHm8GU844MkkdgP4/w640-h320/376530318_2443007819206934_6264429905571632270_n.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Η κακοκαιρία των τελευταίων ημερών επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά το άσμα, «είναι κακό στην άμμο να κτίζεις παλάτια, ο βοριάς θα τα κάνει συντρίμμια κομμάτια…» Όπως και τα έκανε στη Θεσσαλία στην Αττική και σε όποιο μέρος της χώρας χτύπησε.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Αναφέρομαι στα Τρίκαλα, επειδή έχει χαρακτηρισθεί έξυπνη πόλη, μόνο που η εξυπνάδα της, δεν την προφύλαξε από την κακοκαιρία. Γιατί δεν είναι εξυπνάδα να λειτουργείς με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και στην πρώτη ισχυρή βροχόπτωση να χρειάζονται βάρκες για να κυκλοφορήσεις ή πιο σωστά για να σώσεις τη ζωή σου. Πόσο έξυπνη μπορείς να χαρακτηρίσεις μια πόλη που δεν αξιολογεί τις προτεραιότητές της και κτίζει παλάτια στην άμμο; Μην ξανακούσω για τα Τρίκαλα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Δε σας κρύβω, δυσκολεύομαι σ’ αυτήν την καθημερινή επικοινωνία. Αφαιρώ λέξεις, διαφοροποιώ τη σειρά, αυθαιρετώ, χρησιμοποιώντας πολλές φορές, αδόκιμους όρους, όχι για να πρωτοτυπήσω, αλλά για να κρατήσω στη ζωή λέξεις, που απ’ την κατάχρηση αδυνατούν να αποδώσουν το πραγματικό τους νόημα. Μακάρι να υπήρχαν λέξεις να περιγράψουν όλον αυτόν τον παραλογισμό. Σιγά μη τρυπούν τα λόγια, το χοντρό πετσί τους. Τα γράφουμε για να ξεθυμάνουμε. Σαν άσκηση αναπνοής να το εκλάβετε. Απέναντι σε τέτοια φαινόμενα τα λόγια περιττεύουν. Και αν εμείς τα ξοδεύουμε, είναι για εσωτερική κατανάλωση.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Αν έχεις να κάνεις με τέτοια φαινόμενα, σηκώνεις τα χέρια ψηλά και παραδίδεσαι άνευ όρων, ή «Βάζεις την καπαρντίνα γιατί σιχαίνεσαι τις ομπρέλες, φοράς τα καλά σου από μέσα, παίρνεις μια μικρή βαλίτσα με τα απολύτως απαραίτητα ανοίγεις την πόρτα κι αφήνεις πίσω σου το σπίτι. Καμένο…»</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">«Ό, τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο, οι πικραμένες καρδιές το ξέρουνε μόνο…» Για να κλείσουμε και το τραγούδι.</span><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;"> </span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-31496060464997207082024-01-10T11:01:00.002+02:002024-01-10T11:01:19.375+02:00 Δεν θα γράψω για τον κ. Κασελάκη<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Άντε να γράψεις Αύγουστο και να ξημερώνει Σεπτέμβρης…</span></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Δεν θα γράψω για τον Στέφανο Κασελάκη. Ποιος είναι ο κ. Κασελάκης; Είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να δώσει προοπτική, σε έναν ηττημένο πολιτικό χώρο. Έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά, νέος, λαμπερός, επιτυχημένος, αυτοδημιούργητος, μορφωμένος, που γίνεται ανάρπαστος στην αγορά. Είναι ο άνθρωπος, που ήρθε από το πουθενά για να προκαλέσει αναστάτωση, στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCtM5o6US0f_1h6JB8ZWzPgNwqdrROj2uSeMu3YdovVw0lPc78Z9XVy3VmRIpyk-Oc0-wBeum_QjbwHx-z0K78xHJuHZK4r9uL8Dci2ib-7PDCBnri47BsHuErPgMEgldeULfN5h8X2eAxuNOD27vdCv_tMTcLE05ZTYmfrqj47XyVxyFYMDuDZPut_KQ/s860/369717949_2436648673176182_2118291676368601042_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="860" data-original-width="860" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCtM5o6US0f_1h6JB8ZWzPgNwqdrROj2uSeMu3YdovVw0lPc78Z9XVy3VmRIpyk-Oc0-wBeum_QjbwHx-z0K78xHJuHZK4r9uL8Dci2ib-7PDCBnri47BsHuErPgMEgldeULfN5h8X2eAxuNOD27vdCv_tMTcLE05ZTYmfrqj47XyVxyFYMDuDZPut_KQ/w640-h640/369717949_2436648673176182_2118291676368601042_n.jpg" width="640" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Θα γράψω για το φαινόμενο που κυριαρχεί στην εποχή μας, την εμπορευματοποίηση των πάντων. Δυστυχώς η παθογένεια της πολιτικής και της ιδεολογίας, μας μεταφέρει σε μια μεταπολιτική εποχή, εκεί, που οι επιλογές προσώπων δεν γίνονται με πολιτικά κριτήρια.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Μόλις πριν λίγες μέρες, ο κ. Κασελάκης έγινε γνωστός και όμως πολλοί είναι αυτοί, που έχουν εκφράσει τον θαυμασμό και την συμπάθεια τους. Δυστυχώς ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας αηδιασμένο από την πολιτική πραγματικότητα, συντάσσεται με ό,τι του δίνει κάποια ελπίδα, ακόμα και άσχετο με την πολιτική ή την ιδεολογία.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Σήμερα η αριστερά στην Γαλλία, έχει εξαφανιστεί, ήρθε ένας Μακρόν από το πουθενά και έγινε κυρίαρχος.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Και ο κ. Κασελάκης, από το πουθενά ήρθε και έχει πολλές πιθανότητες να έχει μια καλή παρουσία στις εκλογές για ανάδειξη αρχηγού στον ΣΥΡΙΖΑ, τόσες, που μπορεί να υπερκεράσει τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, επιβεβαιώνοντας έτσι τον θρίαμβο της επικοινωνίας απέναντι στην πολική, αλλά και την εξαφάνιση κάθε έννοιας της αριστεράς απ’ αυτό που εκφράζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">…Ψάχνω κάτι να με εμπνεύσει , όχι να γράψω, να ξεσηκωθώ. Πρώτα χρειάζομαι κάτι να μου δώσει πάθος , να βάλει φωτιά στην άκρη μου για να δω που θα φτάσει. Και εγώ με την σειρά μου, όχι με ωμές αλήθειες αλλά με όμορφα ψέματα να προσπαθήσω να φτιάξω την αυριανή πραγματικότητα. Τις μέρες του απόλυτου ψεύδους, που τα συνθήματα έχουν αντικαταστήσει το διάλογο και η επικοινωνία την πολιτική, οι όποιες φιλότιμες απόπειρες ειλικρίνειας, αντιμετωπίζονται με καχυποψία, η οικονομία του λόγου αποτελεί την πιο επιθετική συμπεριφορά.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Πάμε λίγο πίσω, να κάνουμε ένα διάλειμμα.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τώρα που το σκέφτομαι, ξέρετε πόσους Σεπτέμβρηδες, μου έχουν κλέψει; Αυτόν το μήνα, με αρκετή δόση γλυκιάς μελαγχολίας και ανασφάλειας έκανα σχέδια, όχι για το χειμώνα που έρχεται αλλά για το επόμενο καλοκαίρι…</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ευτυχώς που υπάρχει και το ραδιόφωνο... “και όταν πέφτει το σκοτάδι, που οι συνοικισμοί των ανθρώπων γίνονται ένα σιωπηλό ερημητήριο, οι ανήσυχες ζωές φλερτάρουν με το μπαλκόνι, τη θάλασσα, τα δέντρα πού φοράνε τα καφέ κουστούμια, γλυκές φωνές σφηνώνουν ανάμεσα σε μουσικά ταξίδια και πάμε…”</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">«Πάντα εκεί. Στην πρώτη αγάπη, στο πρώτο φιλί, στην πρώτη προδοσία, στο πρώτο χαστούκι, στην πρώτη ηδονή, στο πρώτο τσάκισμα. Μια είναι η πρεμιέρα και τα περιλαμβάνει όλα. Μετά ο ηθοποιός ψιλοβαριέται. Μπερδεύει το ρόλο του, επαναλαμβάνει στη ζωή πράξεις της σκηνής και ανάποδα... Μέχρι που ξεριζώνει τα μάτια του και, όταν συνέρχεται στο νοσοκομείο, οι φίλοι με τρόπο του εξηγούν πως δεν το λένε Οιδίποδα, παρά Μάκη, μόνο Μάκη, τα άλλα που αισθάνθηκε ήταν από τη ζωή ενός άλλου. Πάντα εκεί στις μικρές πόλεις που δέχτηκαν να μας αναθρέψουν με αντάλλαγμα ένα κομμένο ορίζοντα.»</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-893513750860635952024-01-10T10:57:00.006+02:002024-01-10T10:57:55.169+02:00 Έχουμε γεμίσει νούμερα<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών, για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, έχουν γεμίσει , από κανονικούς ηλίθιους. Δημοκρατία έχουμε θα μου πείτε. Συμφωνώ, μέτρο δεν έχουμε, άλλωστε ο αριθμός που απαιτείται για να συμπληρωθεί ένα ψηφοδέλτιο από κανονικούς ανθρώπους, είναι απαγορευτικός για τους περισσότερους υποψηφίους Δημάρχους. Να μην παραβλέψουμε και το γεγονός, ότι εδώ και πολλά χρόνια, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών απέχει από αυτήν την διαδικασία. Το γιατί, αποτελεί αντικείμενο άλλης συζήτησης.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHZVEI56xgjyW496V-B1hHuN8Plz-0aN8tREkmU0JGdfAcVKz8T8myXGk6QbSaBgqfn-4a4vNRe5GVyLi7eZskUK8vg34J4ErIiZ5TpiEf9w6vLvC4QbSQFSBVOZKJ3XViRErreV6RT-3owFf_KX2IIUpPCenPZFqLJdK1a5xoIzExdTZMniYBSj-ve3w/s800/366286296_2428215037352879_4391749445672719066_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="800" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHZVEI56xgjyW496V-B1hHuN8Plz-0aN8tREkmU0JGdfAcVKz8T8myXGk6QbSaBgqfn-4a4vNRe5GVyLi7eZskUK8vg34J4ErIiZ5TpiEf9w6vLvC4QbSQFSBVOZKJ3XViRErreV6RT-3owFf_KX2IIUpPCenPZFqLJdK1a5xoIzExdTZMniYBSj-ve3w/w640-h400/366286296_2428215037352879_4391749445672719066_n.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Πάντα είχαμε κάποια ευτράπελα που χαρακτήριζαν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, φέτος αυτό που με εντυπωσιάζει, είναι ότι οι επικεφαλής, αντί να κρύβουν όλα αυτά τα νούμερα, αναγκάζονται, πιεζόμενοι από τις νέες επικοινωνιακές λογικές, να φωτογραφίζονται μαζί τους και να τους πλέκουν το εγκώμιο. Για να μην παρεξηγηθώ , δεν είναι όλοι νούμερα, υπάρχουν και αξιόλογοι συμπολίτες μας που συμμετέχουν. Όσο όμως πλησιάζει η ημερομηνία κατάθεσης των ψηφοδελτίων, οι ηλίθιοι πολλαπλασιάζονται και οι ελπίδες για καλύτερες μέρες μειώνονται δραματικά. Ανακοινώνονται υποψήφιοι σε διάφορους συνδυασμούς, που ούτε τα παπούτσια τους δεν μπορούν να λύσουν, πως να λύσουν τα προβλήματα του νησιού μας. Οι όποιες καλές προθέσεις ελάχιστων συμπολιτών μας, που εκπορεύονται από ιδεαλιστικά κίνητρα, πνίγονται μέσα σε ένα περιβάλλον, άκρατης φιλοδοξίας, που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία που συμμετέχει σ΄ αυτό το πανηγύρι.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τα παραπάνω τα γράφω υπόψη , της κεντρικής εξουσίας , που θα πρέπει να δει άμεσα την μείωση του αριθμού των υποψηφίων και την αποδέσμευση των τοπικών συμβούλιων, από το κεντρικό ψηφοδέλτιο κάθε Δήμου, όπως έγινε στις προηγούμενες εκλογές. Επίσης και η ποσόστωση για οποιοδήποτε φύλλο, είναι μια γελοιότητα που προσβάλει και τα δύο φύλλα. Και μην μου πείτε ότι η κάθε άσχετη και άσχετος που συμμετέχει εκπαιδεύεται. Σας πληροφορώ ότι άσχετος μπαίνει , δυο φορές άσχετος βγαίνει και πολλές φορές και επικίνδυνος.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Θεωρώ λογικό οι διαφορετικές πολιτικές, να εκφράζονται και στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, αυτό που συμβαίνει όμως σήμερα, δεν έχει σχέση ούτε με ιδεολογίες, ούτε με πολιτικές. Αυτό είναι απόρροια, άκρατης φιλοδοξίας, μικρών και μεγάλων συμφερόντων και φυσικά βλακείας με περικεφαλαία.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ευτυχώς ή δυστυχώς, τα κόμματα έπονται σ’ αυτή την εκλογική διαδικασία, πρωταγωνιστές είναι τα πρόσωπα και οι όποιες επιλογές απ’ αυτά εξαρτώνται. Το ευτυχώς, κολλάει στη σημερινή πραγματικότητα, το δυστυχώς γιατί τα κόμματα, δεν είναι χρήσιμο για την Δημοκρατία, να έχουν αγγίξει τα όρια της ανυποληψίας.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Αυτοί που βλέπουν τις εκλογές σαν ύψιστη πολιτική διαδικασία, αντιμετωπίζονται δυστυχώς, σαν ταραξίες που θέλουν να χαλάσουν τη γιορτή…</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Δυστυχώς προσωπικά είναι τα κίνητρα της πλειοψηφίας, που συμμετέχει, για ικανοποίηση του "εγώ", της φιλοδοξίας, του ατομικού συμφέροντος, της εκδίκησης, της επιβεβαίωσης. Όχι του Δήμου, όχι της αυτοδιοίκησης, όχι της κοινωνίας.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Η φωτογραφία είναι από την κλασσική Γαλλική ταινία "Δείπνο ηλιθίων"</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-42362303597162177192024-01-10T10:49:00.002+02:002024-01-10T10:49:22.393+02:00 Μπορεί ο μινιμαλισμός να αποτελέσει εργαλείο στη μάχη ενάντια στην κλιματική κρίση;<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">«Μπορεί η ακρίβεια να επιβάλει αυτοσυγκράτηση, μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να στερεί τη δυνατότητα ακόμα και για τ’ αναγκαία, η μανία του καταναλωτισμού όμως ζει και βασιλεύει. Και πώς να γίνει διαφορετικά αφού το μοντέλο που οδήγησε στην καταστροφή, με προμετωπίδα την παράφραση του όρου «ΑΝΑΠΤΥΞΗ», επιμένει να διαφημίζει κινητά και αυτοκίνητα, μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων, όχι βεβαίως των αγαθών αλλά των χρημάτων.</span></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τρέχουμε να προφτάσουμε τα πάντα, να μην μας λείψει τίποτα για να κλειστούμε στην κιβωτό της απόλαυσης, περιμένοντας τη συντέλεια του κόσμου. Και έτσι όπως πάμε θα έρθει η συντέλεια του κόσμου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvO-uEupVhLx86jLPsxtswnZrPBAJj9or7Hw6-DkQDnZUVFANz8TJbQM6x_TPnMyw1xRqDs67fnAUOrkUTwe3VU0nZfv9Du1q5tnErSU3fRkU4UrLaSFy1FIv7Qsmdfvt_5vHZAVAwTXHLnPkzDK-ohnajQNnNSzdwOQ-qThyYQK6Kn4bswvy3BnVT7sg/s728/367448079_2425780137596369_5337648650512433795_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="728" data-original-width="500" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvO-uEupVhLx86jLPsxtswnZrPBAJj9or7Hw6-DkQDnZUVFANz8TJbQM6x_TPnMyw1xRqDs67fnAUOrkUTwe3VU0nZfv9Du1q5tnErSU3fRkU4UrLaSFy1FIv7Qsmdfvt_5vHZAVAwTXHLnPkzDK-ohnajQNnNSzdwOQ-qThyYQK6Kn4bswvy3BnVT7sg/w440-h640/367448079_2425780137596369_5337648650512433795_n.jpg" width="440" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Με τη λατρεία των πραγμάτων, όλοι βρίσκουμε τον μπελά μας. “Η κατοχή δεν ταυτίζεται με τη χρηστικότητα, γράφει ο Κωστής Παπαγιώργης, “με την αντικειμενική αξία του πράγματος, κάθε εξορθολογισμός απορρίπτεται• απεναντίας του προσδίδει αξία προ, έμψυχου, σάμπως ο εαυτός του να έχει μοιραστεί σε όλα τα κτήματά του συγκροτώντας μαζί τους όμαιμη οικογένεια.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Είναι δυνατόν ένα υλικό πράγμα να ενέχει τόση δύναμη; Είναι. Όποιος γνωρίζει τους ανθρώπους μοιράζει αφειδώλευτα ανικανοποίητες λαχτάρες στον κόσμο, τον ωθεί προς τον κενό χρόνο, όχι προς την απατηλή αυτάρκεια του παρόντος...”</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Εδώ βρίσκεται και το κλειδί της παταγώδους αποτυχίας του Σοσιαλισμού, ενώ αντίθετα ο καπιταλισμός, που φαίνεται γνωρίζει καλύτερα τις «ανάγκες» των ανθρώπων... ζει και βασιλεύει. Τα πράγματα όμως έχουν σφίξει και η κλιματική αλλαγή δεν αστειεύεται. Διάβασα σήμερα ένα ενδιαφέρον άρθρο για τον μινιμαλιστικό τρόπο ζωής, που ολοένα κερδίζει και περισσότερους ανθρώπους.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Η μινιμαλίστρια και ακτιβίστρια Γιάσμιν Μίταγκ γράφει στην ιστοσελίδα της: «Βλέπω τον μινιμαλισμό ως τον κορυφαίο τρόπο ζωής του μέλλοντος. Ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αναλάβουν κοινωνική ευθύνη και να διαμορφώσουν τη ζωή τους σύμφωνα με τις αξίες που έχουν νόημα για αυτούς».</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Στο «Μανιφέστο του μινιμαλισμού» προβαίνει και σε μία άκρως πολιτική τοποθέτηση: «Η καπιταλιστική οικονομία δημιουργεί όλο και περισσότερο μια ατμόσφαιρα υπερκορεσμού. […] Οι πόροι δεν χρησιμοποιούνται με τη δέουσα προσοχή και πολύ συχνά δεν έχουμε καν επίγνωση πως ο μόνος λόγος που ζούμε υπό αυτές τις συνθήκες είναι επειδή ζούμε σε ένα σύστημα εκμετάλλευσης».</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ο Μάνεμαν εκτιμά πως «οι μινιμαλιστές πρέπει να πολιτικοποιηθούν παραγωγικά. Εάν ο μινιμαλισμός παραμείνει στην ιδιωτική σφαίρα, δεν θα έχει μέλλον, οι ενέργειές του θα εξανεμιστούν και στη χειρότερη περίπτωση μπορεί ακόμη και να εδραιώσει περαιτέρω τις υπάρχουσες συνθήκες».</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ο Ενρίκο Μπερλίνγκουερ το 1977 μιλούσε για μια αυτόβουλη ενεργητική εγκράτεια. «Ο άκρατος ατομικός καταναλωτισμός παράγει μόνο διασπάθιση πλούτου και στρεβλώσεις της παραγωγής, αλλά πέραν αυτών και δυσφορία, αποπροσανατολισμό, δυστυχία». Φυσικά και δεν τον ακούσαμε και το χειρότερο, με μια κρίση στην πλάτη μας και μια πανδημία, μια απίστευτη ακρίβεια, και την κλιματική αλλαγή να δείχνει τα δόντια της, ακόμα δεν βάζουμε μυαλό.</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-44471101710605036282024-01-10T10:47:00.002+02:002024-01-10T10:47:28.723+02:00<p> <span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Μιχάλης 29, νεκρός από το φασιστικό μένος.</span></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">“Ακόμη κι ένας άνθρωπος που «χτίστηκε» με όλες τις προδιαγραφές για να είναι άνθρωπος, μπορεί να προβεί σε θηριωδίες, όταν κλονιστούν οι παράμετροι που τον κρατάνε στην ευθεία του.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Στόχος της κοινωνίας, είναι να δημιουργεί το περιβάλλον που θα κρατάει εν υπνώσει το τέρας μέσα μας. Δεν είμαστε γεννημένοι μόνο για το κακό, αυτό όμως δεν θα μπορέσει ποτέ να σβηστεί από τα κύτταρά μας.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjemqeko4PL8oWA0D1fZj9sGd9J5Q3Ul-rIFBGrXVfEOmC_M6cs8S1qBd6vhXmVGbtKzuWSH_TubSRxCxCZAAs43JjUOtbSHqFgvtIefBis2bw6xUlCNLP6Ayx0UTRT0c0jBwdJgrBMmIdiC97PRitdVf7wsrpBHopZSP7Jm8DNZtJXlVYZE00c6gfpNQ/s1024/366530339_2422947961212920_5552917098162948740_n%20(2).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="674" data-original-width="1024" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjemqeko4PL8oWA0D1fZj9sGd9J5Q3Ul-rIFBGrXVfEOmC_M6cs8S1qBd6vhXmVGbtKzuWSH_TubSRxCxCZAAs43JjUOtbSHqFgvtIefBis2bw6xUlCNLP6Ayx0UTRT0c0jBwdJgrBMmIdiC97PRitdVf7wsrpBHopZSP7Jm8DNZtJXlVYZE00c6gfpNQ/w640-h422/366530339_2422947961212920_5552917098162948740_n%20(2).jpg" width="640" /></a></div><br /></span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Ο φασίστας δεν γεννιέται φασίστας. Γεννιέται άνθρωπος. Που σημαίνει, πως εμπεριέχει και τον φασίστα. Το σκοτεινό κομμάτι δεν το έχει η κοινωνία, το έχει ο άνθρωπος. Και είναι αυτοάνοσο. Και ύπουλο. Όταν όμως εμφανιστεί στο σώμα σου, οφείλεις να το απομονώσεις ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να ακρωτηριάσεις το δεξί σου χέρι...”</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6567873754949227765.post-32441334542043231432024-01-10T10:36:00.002+02:002024-01-10T10:36:51.270+02:00 Μια πόλη που πνίγεται, χρειάζεται μέτρα ριζοσπαστικά<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6XvYpFOmzJ8OO6DrFYyYgnFjhyphenhyphenFuSP0zXFyMBLRIOwJq_2b3fpWN0sD2eMPSz5T3jmPGjuJIFFwojAWoA-oldvez98oFF1ZBSS4fGqcOMPY62dm8-JhfVh2_9BB04U_pwlleZh74qdhs5-tehBzazm2QzfoSwLTJHxQQfFS0lLNeuz5XizCeu9qFadIo/s1068/365744677_2421077891399927_7253972262209268435_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="710" data-original-width="1068" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6XvYpFOmzJ8OO6DrFYyYgnFjhyphenhyphenFuSP0zXFyMBLRIOwJq_2b3fpWN0sD2eMPSz5T3jmPGjuJIFFwojAWoA-oldvez98oFF1ZBSS4fGqcOMPY62dm8-JhfVh2_9BB04U_pwlleZh74qdhs5-tehBzazm2QzfoSwLTJHxQQfFS0lLNeuz5XizCeu9qFadIo/w640-h426/365744677_2421077891399927_7253972262209268435_n.jpg" width="640" /></a></div><br />Πόλεμος έχει ξεσπάσει στο μικρόκοσμό μας, ύστερα από την εφαρμογή των προσωρινών περιοριστικών κυκλοφοριακών μέτρων στο Ιστορικό Κέντρο της Κέρκυρας. Δυστυχώς εδώ στην μικρή μας πόλη ό,τι συμβαίνει, καλό η κακό, κρίνεται με μια απίστευτη προχειρότητα. Αξιοπεριφρόνητες σαχλαμάρες, που θεριεύουν εκ του μηδενός και γίνονται προβλήματα πρώτου μεγέθους. Σάμπως ο δαίμων της καθημερινότητας να πλάθει καταστάσεις για να βρίσκουν δουλειά οι άεργες ψυχές.<p></p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Δυστυχώς μέσα σε ένα περιβάλλον γενικευμένης άρνησης και μιζέριας, είναι δύσκολο να σταθεί λόγος σοβαρός. Δεν θα ενταχθώ σε καμία από τις αντιμαχόμενες πλευρές. Για τον τρόπο που εφαρμόστηκαν αυτά τα μέτρα έχω τις ενστάσεις μου, αν περιοριστώ όμως σε αυτές, θα χάσω το δάσος, άλλωστε η πόλη δεν χρειάζεται προσωρινά κυκλοφοριακά ημίμετρα, που θα αντιμετωπίσουν την πίεση μιας συγκεκριμένης χρονικής στιγμής. Μια πόλη που πνίγεται χρειάζεται ριζοσπαστικά μέτρα. Αυτό που θέλουμε είναι μια πόλη, χωρίς Ι.Χ χωρίς δίκυκλα, και πρωτίστως χωρίς τουριστικά λεωφορεία. Όμως δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα. Αλήθεια έχουμε συνειδητοποιήσει που οδηγείται αυτή η πόλη; Πνίγεται, με χαμένη ταυτότητα και χωρίς προσανατολισμό, καταστρέφει ό,τι εδώ και αιώνες έχει κερδίσει. Αν δεν αντιδράσουμε άμεσα σε λίγο η κατάσταση δεν θα έχει επιστροφή.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Έγραφα σε προηγούμενα κείμενα , ότι η Πόλη άλλαξε χέρια. Η Κυβέρνηση, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι φορείς και πρωτίστως η ίδια η κοινωνία, δείχνουν ανήμποροι να την προστατεύσουν. Νέοι “προστάτες”, την εκμεταλλεύονται, αδιαφορώντας για την ταυτότητα της, για τον πολιτισμό και την ιστορία της. «Μαγαζιά ανοίγουν, κλείνουν, χρεοκοπούν, ξεπλένουν χρήμα, φτιάχνουν φωλιές για τον κόσμο των χασομέρηδων, αλλά και της νύχτας και των συναλλαγών της». Μια πόλη γεμάτη μπαρ, καφέ και φαγάδικα, που διώχνουν τους μόνιμους κατοίκους και καταλαμβάνουν κάθε σπιθαμή του δημόσιου χώρου. Μια πόλη που κυκλοφορούν τεράστια τουριστικά λεωφορεία ανοικτού τύπου και κλειστού, που δημιουργούν κυκλοφοριακό έμφραγμα. Μια πόλη που οι τελευταίοι θύλακες καλοκαιρινής αναψυχής, όπως το “Μον Ρεπό”, τα “μπάνια του Αλέκου” και το Βίδο αρχίζουν να αποκτούν πριβέ χαρακτήρα, διώχνοντας τους παραδοσιακούς ντόπιους επισκέπτες.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Μια πόλη που η εξάπλωση του τρόπου ενοικίασης κατοικιών Airbnb, αλλοιώνει κάθε γωνιά της παραδοσιακής γειτονιάς, υπερβαίνει τη φέρουσα ικανότητά της και την αφήνει απροστάτευτη.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Μια πόλη Γιουσουρούμ, από τα τουριστικά καταστήματα, που αντί για την προβλεπόμενη εξωτερική προσθήκη, καταλαμβάνουν το μισό δημόσιο δρόμο, προσβάλλουν βάναυσα την εικόνα της πόλης.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Μια πόλη που ... και άλλα πολλά κακά.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Φυσικά και δεν θέλουμε μια πόλη νεκροταφείο. Θέλουμε μια πόλη μπροστά, όχι του 2023 αλλά του 2030 . Μια πόλη σύγχρονη, ζωντανή, βιώσιμη, φιλική για τους κατοίκους της και για τους επισκέπτες. Μια πόλη καθαρή.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Θέλουμε και μπαρ και καφέ και φαγάδικα και τραπεζάκια έξω. Δεν θέλουμε όμως αυτός που έχει άδεια για δέκα τραπέζια να βγάζει εκατό και να εκμεταλλεύεται κάθε σπιθαμή δημόσιου χώρου. Δεν θέλουμε ηχορύπανση και απαιτούμε να εφαρμοστούν κανόνες λειτουργίας. Να μπορούν να την περπατήσουν την πόλη, να την δουν, να την ζήσουν, να την χαρούν και οι μόνιμοι κάτοικοι και οι επισκέπτες.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Δεν θέλουμε η εμβληματική εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, να γίνει μαγαζί γωνία, για πλούσιους επισκέπτες.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Θέλουμε χώρους πολιτισμού. Είναι ντροπή για την Κέρκυρα το Δημοτικό μας Θέατρο. Να μην αναγκάζονται ποιοτικές θεατρικές παραστάσεις να δίνονται σε ακατάλληλους υπαίθριους χώρους.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Τα αυτονόητα ζητάμε. Και πολλά άλλα που τα ξέρουμε όλοι.</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;">Να προστατεύσουμε την πόλη που κληρονομήσαμε και γι΄ αυτό να σταθούμε αλληλέγγυοι για τις επόμενες γενιές, ώστε και αυτές να έχουν την ευκαιρία να την γνωρίσουν και να τη ζήσουν. Να μη βρουν χαλάσματα...</span>Unknownnoreply@blogger.com0