Σε μια ρωγμή ευελπιστώ

Τελικά τι θα ψηφίσουμε; Αν ήμουνα ενταγμένος σε κάποιο κόμμα θα ψήφιζα το κόμμα μου. Αν πάλι είχα ενδοιασμούς, θα έφευγα πριν ψηφίσω. Το ερώτημα τίθεται για όλους εμάς τους ανένταχτους, που αποτελούμε και την εκλεκτή μειοψηφία των αναποφάσιστων. Θα ξεκινήσω από εκεί που άρχισα, δεν άλλαξε τίποτα. Μπορεί να παραμένω αναποφάσιστος ως προς το ειδικό, για το γενικό όμως τις έχω πάρει τις αποφάσεις μου πολύ νωρίς. Παραμένω αμετακίνητος από το 1981 που ψήφισα για πρώτη φορά. Σήμερα υπάρχει ένας λόγος παραπάνω.
Κλείνω με το κείμενο που άρχισα για να το διαβάσουν και οι ετεροδημότες
«Να υπονομεύσουμε με την ψήφο μας τον δικομματισμό» θα μπορούσε να είναι το κεντρικό σύνθημα, για όλους τους ενηλικιωμένους πολιτικά, ψηφοφόρους.Να υπονομεύσουμε με την ψήφο μας τα κόμματα, που μέχρι σήμερα συγκρίνουμε τα αρνητικά τους: ποιος έκλεψε τα λιγότερα και ποιος τα περισσότερα, ποιος υπερέχει σε ατολμία, σε διαπλοκή, ποιος ξεχνάει περισσότερο τις προεκλογικές υποσχέσεις, ποιος διορίζει περισσότερα ή λιγότερα δικά του παιδιά, ποιος δείχνει μεγαλύτερη η μικρότερη υποτέλεια απέναντι στον ξένο παράγοντα.Η ψήφος μας, σε οποιοδήποτε μικρό κόμμα μπορεί να μην αποτελεί αυτοσκοπό, στόχο έχει να γκρεμίσει επιτέλους το κομματικό κράτος που στήνεται εναλλάξ, κάθε τέσσερα ή κάθε οκτώ χρόνια.Η ψήφος σήμερα δεν μπορεί να στηρίζεται σε πατροπαράδοτες συνήθειες, ούτε βεβαίως σε ψευδεπίγραφες ιδεολογίες, η ψήφος πρέπει να λειτουργεί καταστροφικά για ένα σαθρό οικοδόμημα., βόμβα στα θεμέλια αυτών των πολυσυλλεκτικών κομμάτων εξουσίας, που όπως έχουν ανακατευθεί, αποτελούν ένα και το αυτό.Ένα και το αυτό. Υποταγμένα στο ίδιο μηδενισμό άξιων και κοινωνικών στοχεύσεων. Υποταγμένα στον ξένο παράγοντα. Βυθισμένα στην διαπλοκή και τη διαφθορά. Υπεύθυνα για την κλοπή του δημοσίου χρήματος. Δυο κόμματα γερασμένα άτολμα και χωρίς φαντασία που επιβάλλεται να αποδομηθούν.Σε λιγότερο από ένα μήνα, θα κριθεί η δική μας αξιοπιστία, θα κριθεί η αντοχή μας για άμυνα μπροστά σ’ αυτήν την ισοπέδωση άξιων, θα κριθεί η συμπεριφορά μας και η αλληλεγγύη απέναντι στις επόμενες γενιές, απέναντι στα παιδιά μας.Θα κριθεί αν αυτά που καταγγέλλουμε για τα κόμματα εξουσίας τα εννοούμε.Ασφαλώς και δεν περιμένω τίποτα. Για άλλη μια φορά θα θριαμβεύσουν τα ψευτοδιλήμματα και ο κομματικός πατριωτισμός.Σε μια ρωγμή ευελπιστώ στα θεμέλια του δικομματισμού, που θα δίνει ελπίδες σε κάποια χρόνια αναδιάταξης των πολιτικών δυνάμεων και τη δημιουργία νέων κομμάτων, που να υπηρετούν τον πολυκομματισμό με ευδιάκριτες διαφορές και συγκεκριμένη ταυτότητα».

Να θυμηθώ τη Κυριακή να ψηφίσω

Είναι η πρώτη φορά από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, που δυο μέρες πριν τις εκλογές, ακόμη δεν κατάφερα να μπω στο προεκλογικό κλίμα. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, που δεν με συγκινεί πλέον αυτή διαδικασία. Πολύ θα ήθελα να υποστήριζα με φανατισμό ένα κόμμα, όπως υποστηρίζω την ποδοσφαιρική μου ομάδα, γιατί χωρίς τον φανατισμό να σε τυφλώνει το θέαμα είναι απογοητευτικό.
…………………………………………………………………………………………..
Στις εκάστοτε εκλογικές αναμετρήσεις δοκιμάζονται πάνω απ’ όλα οι ανθρώπινες σχέσεις.
Ποτέ οι Έλληνες δεν αντιμετώπισαν τις εκλογές με αδιαφορία. Η κρίση της πολιτικής ζωής του τόπου, ακόμη δεν έχει καταφέρει να πλήξει αυτήν την περίοδο της προεκλογικής «γιορτής».
Συμβαίνουν πολλά παράξενα σ’ αυτό το τρελό πανηγύρι που λαμβάνει χώρα κάθε φορά που καλούμαστε να αναδείξουμε τους εκπρόσωπους μας στο κοινοβούλιο ή τους τοπικούς άρχοντες στους δήμους. Βλέπεις φίλους να σε εγκαταλείπουν και εχθρούς να σε ασπάζονται. Νομίζεις πως βρίσκεσαι σε ένα μεγάλο χορό μεταμφιεσμένων, με λύκους που γίνονται αρνάκια και αρνάκια έτοιμα να σε κατασπαράξουν.
Στο τέλος της γιορτής βέβαια δεν είναι όλα όπως πριν και αυτό είναι το ευεργέτημα, για μια κοινωνία που πολλά πράγματα έχει μάθει να τα αντιμετωπίζει επιδερμικά. Ψεύτικες φιλίες καταρρέουν και αναδεικνύονται οι πραγματικές. Οι σχέσεις επαναπροσδιορίζονται, απαλλαγμένες πια απ’ όλα εκείνα τα αδύνατα σημεία που κάηκαν στην προεκλογική δοκιμασία. Είναι η άλλη πλευρά μιας πραγματικότητας, που δεν της δίνουμε και μεγάλη σημασία. Μπροστά στην προεκλογική μέθη εξυψώνουμε τα φούμαρα και βάζουμε σε δεύτερη μοίρα αξίες που επί αιώνες έχουν μείνει αναλλοίωτες. Είναι αυτές οι αξίες που χαρακτηρίζουν τις σωστές ανθρώπινες σχέσεις και που κάποια στιγμή θα βγάλουν από το βάλτο την πολιτική ζωή του τόπου.
…………………………………………………………………………………………..
Επειδή χρόνια τώρα έχω πιει και έχω μεθύσει, δεν με πιάνει άλλο πλέον, το αλκοόλ αυτής της περιόδου. Το ενδιάμεσο κείμενο το έχω γράψει κάποια παραμονή περασμένης προεκλογικής περιόδου. Να επισημάνουμε σήμερα ότι και οι έλληνες άρχισαν σιγά σιγά να αντιμετωπίζουν τις εκλογές με αδιαφορία. και αυτό είναι ένα καινούργιο στοιχείο στην πολιτική μας ζωή.

Κάθε μέρα εκλογές

Μας απειλεί με εκλογές ο Πρωθυπουργός αν δεν αναδειχθεί το κόμμα του, αυτοδύναμο,στην επόμενη βουλή. Χαρά μας, να πραγματοποιηθεί η απειλή του. Εσείς τι καλό είδατε στην περίοδο της σταθερότητας και της αυτοδυναμίας, την περίοδο που πέρασε; Ας μην αναφερθούμε.
Αντίθετα αυτή την περίοδο, μας επιτρέπεται να χαλαρώσουμε. Ο ασφυκτικός κλοιός του κράτους, ξεχειλώνει. Το απεχθές πρόσωπο χαμογελά έστω και ψεύτικα, τα κατασταλτικά μέτρα αίρονται για μετά τις εκλογές.
Κυκλοφορώ χωρίς κράνος χωρίς ζώνη, μπροστά από τους τροχονόμους, που με χαιρετούν. Η κρατική μηχανή στην υπηρεσία της εκάστοτε κυβέρνησης, μην στενοχωρήσουμε τους ψηφοφόρους. Ούτε λογαριασμοί της ΔΕΗ και του ΟΤΕ δεν στέλνονται αυτό το διάστημα.
Καμία κακή είδηση που θα μας ρίξει την ψυχολογία δεν ακούγεται. Όλο καλά ακούμε, που μπορεί να είναι ψέματα, αλλά μας γεμίζουν χαρά και ελπίδα.
Διάλειμμα στην καταπίεση από ένα κράτος που συνεχώς γίνεται πιο σκληρό απέναντι στους πολίτες, αποτελεί η προεκλογική περίοδος.
Διάλειμμα στην καταπίεση ενός κράτους - Λύκου που αυτές τις μέρες, φοράει τη μάσκα του κοινωνικού, για να μας ξεγελάσει για ακόμα μια τετραετία..
Να ξανακάνατε κύριε Καραμανλή εκλογές και να ξανακάνατε, αυτό δεν είναι απειλή είναι ευχή.

Ακόμα δεν αποφάσισα

Στη τελική ευθεία και συνεχίζω να είμαι αναποφάσιστος. Τελικά όλη αυτή η φασαρία, γίνεται για το τι θα αποφασίσει αυτή η εκλεκτή μειοψηφία, που σήμερα λέει ΚΚΕ, αύριο Συνασπισμός και στο τέλος μπορεί να ψηφίσει και την Άντζελα.
Έχω την αίσθηση πως όλοι αυτοί οι αποφασισμένοι, δεν θα έχουν σε καμία υπόληψη αυτό το μικρό ποσοστό που κάνει νάζια, λίγες ημέρες πριν την «κρίσιμη»ψηφοφορία.
Γι’ αυτό το ποσοστό ο Πρωθυπουργός δίνει τα ρέστα του, μέχρι και Μακεδονομάχος έγινε και ακολούθησε σε πλειοδοσία ο Γεώργιος Παπανδρέου. Και δεν σταματάμε εκεί ακόμα και το ΚΚΕ σε μια προσπάθεια να επιβληθεί στο χώρο τον μικρών κομμάτων, προσπαθεί να κατασπαράξει το Συνασπισμό δημιουργώντας μια άσχημη εικόνα σε κάποιους που χαλαρά είναι έτοιμοι να το στηρίξουν.
Τελικά η μόνη ψήφος που αποκτά ιδιαίτερη σημασία και αξία, και που θα καθορίσει το τελικό αποτέλεσμα είναι η ψήφος των αναποφάσιστων, οι άλλες οι «δεμένες στο παλούκι» αποτελούν τη θέση εκκίνησης.
…………………………………………………………………………………………..
Μου θύμισε τα χρόνια μου στο ΚΚΕ ο κ. Γεωργιάδης, όταν στο τέλος της προεκλογικής του ομιλίας εκλιπαρούσε τους συγκεντρωμένους, όλη αυτή την εβδομάδα να τον έχουν στο μυαλό τους, μην χαλαρώσουν ούτε στιγμή γιατί, συμπληρώνω εγώ, ο κ. Δένδιας και ο κ. Γκίκας καραδοκούν. Τους μοίρασε και πλάνο: ο καθένας και από μία ψήφο εκτός της δικής τους. Όπως εκείνα τα ένδοξα χρόνια στην ΚΝΕ ο καθένας και από 5 στρατολογίες νέων μελών, εγώ που είχα αυξημένα καθήκοντα 10. Έτσι στρατολογήσαμε τη μισή νεολαία της Κέρκυρας και τώρα τους βλέπω βολεμένους τους περισσότερους στα μεγάλα κόμματα. Επιτυχία.!
………………………………………………………………………………………….
Στη τελική ευθεία και ελπίζω να είμαι αναποφάσιστος και μετά τις εκλογές…