Το ΠΑΣΟΚ έχει κουράσει και έχει κουραστεί. Μετά και τις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές (ο λόγος το λέει) για την ανάδειξη συνέδρων, δείχνει ένα κόμμα που βαριέται.
Δεν μου προκαλεί καμία εντύπωση το γεγονός. Δεν είναι οι πολλές εκλογικές διαδικασίες που έχουν κουράσει, ίσα ίσα αυτές αποτελούν ευκαιρίες για αναθέρμανση του κλίματος. Είναι η εξουσία που διαχειρίστηκε όλα αυτά τα χρόνια και έκανε τα μέλη και τους φίλους του να σκέφτονται μ’ αυτή τη λογική. Η λογική της εξουσίας όμως, δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για σταθερή πορεία. Σήμερα που απομακρύνεται αυτή η προοπτική, το άλλοτε ισχυρό κόμμα, αρχίζει να συρρικνώνεται επικίνδυνα. Το δηλητήριο της εξουσίας, απενεργοποίησε κάθε διάθεση για κοινωνικούς αγώνες, η ιδεολογία δεν μνημονεύεται ούτε στα παραμύθια του κινήματος, και όσοι προσποιούμενοι την επικαλούνται, αποφεύγουν να κοιταχτούν στον καθρέπτη. Οι συγκρούσεις έγιναν συναλλαγές, οι γωνίες στρογγυλοποιήθηκαν και ο σκοπός, ποιος άλλος από την εξουσία, «αγίαζε τα μέσα».
Τι έχει αλλάξει στο ΠΑΣΟΚ; Πως ν’ αλλάξει με τα ίδια αμαρτωλά πρόσωπα, αμετακίνητα. Πώς να αλλάξει χωρίς ν’ ανοίξει μύτη;
Πολλές φορές απ’ αυτήν εδώ την στήλη υποστήριξα ότι ο μόνος δρόμος για να μπορέσει να ανανήψει το ΠΑΣΟΚ είναι η διάσπαση, η διάσπαση θα ξεκαθάριζε το τοπίο και θα έδινε μια άλλη δυναμική. Η αποδόμηση που δεν τολμήθηκε από την ηγεσία του, συντελείτε κάθε μέρα από την ίδια την κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου