Η εσωστρέφεια υπήρξε πάντα για την αριστερά νόσος ανίατη. Ακόμα και σήμερα που γίνεται ποτάμι και απειλεί να γκρεμίσει το δικομματικό σύστημα ή για να ακριβολογούμε που θα γκρεμίσει το δικομματικό σύστημα, εμφανίζει τα πρώτα σημάδια φαγούρας. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν να συμφωνούν. Ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας αρχίζει να εμπιστεύεται την αριστερά σαν την μόνη δύναμη που μπορεί να μπει σφήνα ανάμεσα στα μεγάλα κόμματα που εναλλάσσονται όλα αυτό το μακρό διάστημα της μεταπολίτευσης στην εξουσία. Τα αντανακλαστικά της κοινωνίας, προπορεύονται ίσως ακόμα και αυτού του ίδιου του χώρου που καλείτε να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στις μέρες που έρχονται.
Ο δικομματισμός μπορεί να σταθεροποίησε την δημοκρατική λειτουργία της χώρας μας, στα δύσκολα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης στην συνεχεία όμως κυριάρχησε ο λαϊκισμός, προκείμενου να αποφευχθεί το πολιτικό κόστος, το πολιτικό κόστος που έμπαινε φραγμός σε όποιες επωφελείς αποφάσεις για τον τόπο και το λαό μας. Αυτό που συμβαίνει σήμερα δεν είναι προς όφελος μόνο του ΣΥΝ είναι προς όφελος ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, που θα καταφέρει να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο της εναλλαγής δύο πανίσχυρων κομματικών μηχανισμών στην εξουσία. Είναι δίκαιο λοιπόν, να εμπιστεύεται ο κόσμος την αριστερά για την «Νέα Μεταπολίτευση».
Άδικο, και «αμαρτία απ΄ το Θεό» είναι μετά τον πρώτο ενθουσιασμό, από τα ενθαρρυντικά μηνύματα των δημοσκοπήσεων, να γυρίζουμε στην βολική θέση της εσωστρέφειας.
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, τώρα προέχει η επικέντρωση στο σημαντικό, γιατί με όλα αυτά τα ασήμαντα που λαμβάνουν χώρα στις παραδοσιακές ατέρμονες συζητήσεις μπορεί να χαθεί το σημαντικό.
Σήμερα η αριστερά περνάει από την θεωρία στην πράξη, από την διαμαρτυρία στην εκπόνηση προγραμματικών θέσεων για τα προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία. Πέρα από την ενίσχυση των ποσοστών της και την αποδοχή της κοινωνίας χρειάζεται και ενίσχυση στους κόλπους της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου