Σήμερα δε μπορώ να γράψω ούτε λέξη, ύστερα από άσκοπες βόλτες του μυαλού μου , έπεσε σε ένα ομοιοπαθώντα, που στην προσπάθεια του να μην γράψει ούτε λέξη που έγραψε το σημερινό κείμενο.
Σκεφτόμουνα να γράψω κάτι αλλά δεν θα γράψω ούτε λέξη. Για να αρχίσω να γράφω θα πρέπει να σχηματίσω λέξεις, μπλέκοντας σύμφωνα και φωνήεντα με άπειρους κανόνες γραμματικής και δεν έχω καμία όρεξη να το κάνω. Δεν γράφω ούτε λέξη. Τίποτα δεν θα γράψω. Δεν έχει νόημα, γιατί να γράψω κάτι; Μα εδώ που τα λέμε δεν μου έρχεται και τίποτα το ιδιαίτερο στο μυαλό για να γράψω. Όχι, όχι, δεν θα γράψω τίποτα. Όρεξη είχα τώρα να σκέφτομαι πρόσωπα και καταστάσεις και να κάθομαι να αναπτύσσω παραγράφους και νοήματα. Όχι φίλε, αυτά δεν είναι για μένα. Δεν γουστάρω απόψε να αποτυπώσω ούτε λέξη. Όταν γράφεις κάτι το χέρι χαράζει γραμμές με απότομες σπασμωδικές κινήσεις και μπαίνει σε μία διαδικασία που έχουμε μάθει από το δημοτικό και αποκαλείται γράψιμο. Σήμερα όμως όλα όσα έχω μάθει δεν με βοηθάνε γιατί δεν μπορώ να διώξω από πάνω μου αυτή την βαρεμάρα. Μόνο που σκέφτομαι ότι θα πρέπει να κάτσω κάπου και να κάνω μια διαδικασία για κάποια ώρα, νιώθω την κούραση ! Όχι, όχι, δεν θα γράψω ούτε λέξη. Θα σταματήσω αυτή την στιγμή γιατί δεν νομίζω ότι έχω κάτι να πω. Το μόνο που θέλω είναι να μην γράψω ούτε λέξη απόψε. Σαν κάτι μαλάκες που κοροϊδεύω θα γίνω; Κάτι ψωνισμένους που νομίζουν ότι έχουν να δώσουν κάτι και κάθονται και γράφουν και γράφουν και γράφουν και μετά τα μοιράζουνε στον κόσμο αναμένοντας κριτικές. Όχι φίλτατοι! Εγώ μαλάκας δεν θα γίνω. Αντίσταση κατά της γραφής τώρα! Ούτε λέξη! Σήμερα νιώθω επαναστάτης του κορμιού μου. Καταπιέζω την συγγραφική μου στέρηση με νοητική μεθαδόνη και αντιστέκομαι σε μια καλοφτιαγμένη κόλλα χαρτιού που με κοιτά σαν πόρνη με ανοιχτά πόδια πάνω στο γραφείο. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε αλλά σήμερα δεν θέλω να γράψω ούτε λέξη. Ποιος είναι ο σκοπός να συμπληρώνεις σελίδες; Και ποιο είναι το νόημα; Όχι, όχι, απόψε δεν θα γράψω ούτε λέξη. Μην ανακυκλώνομαι και λέω τα ίδια και τα ίδια, νομίζω το πιάσατε το νόημα. Απλά δεν θέλω να γράψω απόψε, δεν έχω όρεξη, δεν έχω διάθεση και έχω πείσει τον εαυτό μου ότι μπορώ να τα καταφέρω να μην γράψω τίποτα. Κι όταν λέμε τίποτα εννοούμε τίποτα. Ούτε λέξη! Και ξέρετε κάτι; Νομίζω ότι τα κατάφερα. Ε;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αν ο Τσε είχε ασκήσει εξουσία τίποτα δεν θα ήταν σήμερα...
Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές, τι είναι αυτό που μεταμορφώνει τους ανθρώπους - προς το χειρότερο φυσικά - όταν αποκτήσουν εξουσία; Δεν πρόκειτ...
-
Το έγραψα πέρυσι «κατόπιν εορτής», το θυμίζω σήμερα λίγες μέρες πριν το Πάσχα, χωρίς να έχω την ψευδαίσθηση, ότι θα αλλάξει κάτι. Τ...
-
Όταν το 2007 η Παλιά Πόλη της Κέρκυρας, με την σφραγίδα της UNESCO εντασσόταν στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς, υ...
-
Τα πράγματα παίρνουν επικίνδυνες διαστάσεις. Ο αποκλεισμ ό ς του ΧΥΤΑ έπρεπε να έχει λήξει χθες. Η συνέχιση του αποκλεισμού από το...
1 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου