Πράσινα Τέλη και Πράσινα Άλογα.

Σήμερα δημοσιεύω ένα παράπονο ενός φίλου του αυτοκινήτου και δικού μου φίλου, με αφορμή τα πράσινα τέλη και την ευρηματικότητα του εισπρακτικού μηχανισμού της Κυβέρνησης, να βγάλει και «από την μύγα ξύγκι». Το θέμα είναι σοβαρό, στην προσπάθεια της η κυβέρνηση να βρει τρόπους να εισπράξει, καταφεύγει πάντα στις εύκολες λύσεις. Πόσα άλλα βάρη πια, θα σηκώσει το άμοιρο το αυτοκίνητο; Το πιο σοβαρό όμως για την περίπτωση που αναφερόμαστε, είναι ότι προηγήθηκε παραπλάνηση του αγοραστικού κοινού και μάλιστα πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις.


Πότε θα τελειώσει άραγε αυτό το θέατρο του παραλόγου;
Στο ίδιο έργο θεατές όλα αυτά τα χρόνια, στις ίδιες παραστάσεις.
Πρωταγωνιστής σε αυτό το επεισόδιο, ο κ. Σουφλιάς.
Αποστολή του «Θιάσου», είναι να προστατέψει το περιβάλλον από την ατμοσφαιρική ρύπανση που προκαλεί ο κακός Δράκος, το Αυτοκίνητο.
Η προσέλευση του κοινού δεν θα είναι αυτή που περιμένετε.
Η παράσταση είναι καταδικασμένη.
Καλοστημένο πρέπει να πω το σενάριο των Πράσινων Τελών.
Πρώτα δίνουμε αυτοκίνητα στο Λαό νέας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, αρχές του 1990, που υποτίθεται δεν μολύνουν το περιβάλλον.
Μετά βγάζουμε προδιαγραφές euro 3, euro 4-5 κτλ, όπου ασφαλώς δεν πληρούν πλέον τα πρώτα καταλυτικά αυτοκίνητα.
Αποσύρουμε τα τεκμήρια διαβίωσης και προτρέπουμε όλους να πάρουν αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού.
Αυξάνουμε τα τέλη κυκλοφορίας 20% κάθε χρόνο και φθάνουμε σήμερα εν μέσω οικονομικής κρίσης να θέλεις ένα μισθό για το σήμα.
Μειώνουμε το τέλος ταξινόμησης στο 50% και προτρέπουμε το αγοραστικό κοινό, να πάρει μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητα για το συμφέρον του.
Φαίνεται ότι κάποιος σας συμβούλεψε ότι το πρόβλημα του Ελληνικού νοικοκυριού είναι το φθηνό Ι.Χ.
Τώρα λοιπόν που καταφέρατε αυτό που θέλατε, έρχεστε να επαναφέρετε τα τεκμήρια διαβίωσης για τα Ι.Χ. άνω των 1900cc, να εφαρμόσετε το ΚΤΕΟ στα μηχανάκια, τα Πράσινα Τέλη και ότι άλλα Πράσινα Άλογα θα καταφέρει να σκεφτεί ο σεναριογράφος στο επόμενο επεισόδιο.

Αριστείδης Φαϊτάς