Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Αν παρακολουθήσει κανείς τη συμπεριφορά των δυο κομμάτων, που άσκησαν και ασκούν εξουσία, στην τρέχουσα προεκλογική περίοδο, θα καταλάβει γιατί φτάσαμε μέχρι εδώ. Γαντζωμένα στις ίδιες μεθόδους, ανακυκλώνουν συνθήματα και πρόσωπα, με σκοπό ένα και μοναδικό, να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο. Η βαθιά ύφεση, που έχει καλύψει τη χώρα και έχει οδηγήσει τους έλληνες στην απελπισία, φαίνεται πως δεν τους αφορά. Συμπεριφέρονται σε χρόνο, προ κρίσης. Λες και δεν πέρασε μια μέρα. Έχουν το θράσος να ζητούν και αυτοδυναμία για να «ελευθερωθούν τα χέρια τους» και να μας σπρώξουν ακόμα πιο βαθιά. Στο γκρεμό

Το χειρότερο, πέρα από τις μίζες, τις διαπλοκές, τις παροχές, τα ρουσφέτια, τα διλήμματα, τους εκβιασμούς, τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου, είναι η φθορά των συνειδήσεων. Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς, το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα, ένα τμήμα του εκλογικού σώματος, εμπιστεύεται αυτό το καταστροφικό δίδυμο.
Δυστυχώς αυτή η φθορά των συνειδήσεων, θα αποτελέσει και την αιτία της παραμονής των δυο κομμάτων εξουσίας στο πολιτικό προσκήνιο. Μπορεί να έχουν συρρικνωθεί, μαζί όμως ίσως να συνεχίσουν για λίγο την καταστροφική τους πορεία. Για λίγο, η δεδομένη αποτυχία της επόμενης συγκυβέρνησης, θα σημάνει και το τέλος τους. Υπομονή