Δεν χρειάζονται μαντικές ικανότητες

Το χθεσινό κείμενο το έγραψα πριν τα γεγονότα  που  διαδραματίστηκαν στο Νοσοκομείο  του νησιού μας,  έγραφα για τους τύπους που έχουν υπερκεράσει την ουσία.  Το τυπικό στην υπόθεση του ελέγχου στο νοσοκομείο, έφτασε σε σημεία πρόκλησης .  Οι ελεγκτές  έψαχναν «ψύλλους στ’ άχυρα», τη στιγμή που   ιατρικό και  νοσηλευτικό  προσωπικό, δίνει  μάχη  για να μπορέσει να έχει μια υποτυπώδη  λειτουργιά το ίδρυμα.  Οι αντιδράσεις στη λογική,  «εδώ  κόσμος καίγεται…», όσο για την στάση του ακροδεξιού Υπουργού,  με αφορμή τα γεγονότα, κανένα σχόλιο. Και καμία συνέχεια σε ένα θέμα,  που  προβλήθηκε δεόντως  από την κυβερνητική προπαγάνδα για να κρύψει της πομπές της.  

Ένα άλλο θέμα της επικαιρότητας.  Δεν γνωρίζουμε αν τελικά θα διασπαστεί ο ενιαίος Δήμος της Κέρκυρας  -  Το νομοσχέδιο αναθεώρησης του «Καλλικράτη»  αποσύρθηκε άρον άρον, θα επανέλθει μετά από διαβούλευση -  αυτά που γράφαμε, μετά τη βιαστική ανακοίνωση,  από  τον συμπολίτη μας Υπουργό.

Για το ίδιο θέμα,  πριν τρία χρόνια - Οι επαναλήψεις για νέους αναγνώστες και για παλαιούς να ξαναθυμηθούν -  όταν είχε ανακοινωθεί το μεγαλόπνοο σχέδιο διοικητικής μεταρρύθμισης,   από τον τότε Υπουργό Εσωτερικών  κ. Ραγκούση, που στις τελευταίες  εκλογές δεν κατάφερε  να εκλεγεί  Βουλευτής.

«Με το υπάρχον πολιτικό προσωπικό, ακόμα και ο Ικτίνος να έρθει, δεν πρόκειται να προχωρήσει ο Καλλικράτης.
Καλές οι ασκήσεις επί χάρτου, αρκεί να υπάρχει και το υλικό που θα τους δώσει οντότητα. Και με το υπάρχον υλικό μην προσδοκούμε Παρθενώνες.
Τι φταίει, που πάμε από το κακό στο χειρότερο; Προσπαθούμε να ανακαλύψουμε τις αιτίες και να δώσουμε απαντήσεις σε ερωτήματα, που έχουν να κάνουν με την αξιοπιστία της πολιτικής, με τις ευθύνες της κοινωνίας σε σχέση με την κρίση του πολιτικού συστήματος, με τις ανυπέρβλητες δυσκολίες που δημιουργεί το ίδιο το σύστημα. Με την αδιαφορία, με την δεξιά στροφή της κοινωνίας, με τον ρόλο των Μ.Μ.Ε, με την εντατικοποίηση της εργασίας, με την ανεργία, την καταστροφή του περιβάλλοντος, και τόσα άλλα, που έρχονται και επανέρχονται σε αυτήν την ατέρμονη συζήτηση, ανάλογα με τις αφορμές που δίνει η επικαιρότητα.
Θα ξεκινήσω από την πολιτική, που έχει και τον πρωτεύοντα ρόλο των ευθυνών. Έτσι είναι πολιτική. Ακούγεται πλέον σαν θεώρημα και κινδυνεύουμε να το χωνέψουμε με την μοιρολατρία που μας διακρίνει. Όχι δεν μπορεί να είναι έτσι η πολιτική.
Έτσι σας βολεύει να είναι. Να νομιμοποιεί το ψέμα, την αχαριστία, την διαπλοκή την συναλλαγή. Να είναι ξένη με τα συναισθήματα, τη φιλία και το λόγο τον ανδρικό. Έτσι σας βολεύει να αγιάζει τα μέσα, ακόμα και τα εγκλήματα, για τον απώτερο σκοπό και ναι, αν ήταν η αγάπη και η φροντίδα γι’ αυτόν τον τόπο θα χωρούσε και συζήτηση, για την πάρτη σας όμως είναι, για την άκρατη φιλοδοξία σας, για τα συμφέροντα σας, για την βλακεία σας.»
Και επειδή δεν είναι έτσι η πολιτική, ελάτε να δούμε τι κάνουμε, γι’ αυτόν  τον τόπο το δικό μου και δικό σας..».