Στο γκρεμό με πλαστές πινακίδες

Το έχετε αντιληφτεί άλλωστε,  με την εξουσία πάντα είχα θέμα.   Δεν είμαι «αντιεξουσιαστής»,  απλά μέχρι σήμερα δεν έτυχε να  βρεθούμε σε κοινό τόπο. Από εκεί αυτή, από εδώ εγώ.  Ποτέ δεν την είδα από το πλάι. Η εικόνα της, πάντα από  την απέναντι οπτική γωνία. Απωθητική, ξενέρωτη, αντιερωτική. Σε πολλές περιπτώσεις κυνική,  ψεύτικη, απάνθρωπη. Πέρα και έξω  από  τη  δική μου, αισθητική.

Παρ όλα αυτά δεν σας κρύβω: ποτέ δεν είχα φανταστεί,  ακόμα και στα χρόνια της «επαναστατικής» μου νεότητας,  που η οργή έκαιγε τα χλωρά μαζί με τα ξερά,  αυτή τη ξεφτίλα.

Ποτέ δεν είχα, υποψιαστεί,  ότι αυτό το κράτος,  που μισούσα,    ήταν τόσο διεφθαρμένο. Ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι αυτά τα χρήματα,  που με τόση δυσκολία πλήρωνα στην εφορία, θα κατέληγαν σε τράπεζες της Σιγκαπούρης, σε υποβρύχια που γέρνουν, σε νεοκλασικά στην Διονυσίου Αεροπαγίτη.

Ποτέ δεν είχα φανταστεί, ότι ένας πρώην Υπουργός - Μεταφορών και Επικοινωνιών μάλιστα -  θα κυκλοφορούσε με πλάστες πινακίδες  για να γλυτώσει το φόρο πολυτελείας  από το υπερπολυτελή τζιπ  του.  «Είμαι συνταξιούχος  και  θύμα της κρίσης», δήλωσε προκλητικά. Ντροπή.  «Ένα σάπιο σύστημα με πλαστές πινακίδες», όπως τιτλοφορεί στο  σημερινό πρωτοσέλιδο της,  η «Ελευθεροτυπία» .

Η χθεσινή εικόνα,  ήρθε για να συμπληρώσει τη διαβάθμιση της διαφθοράς, από μεγαλοαπατεώνες  υπουργούς, μέχρι κλεφτοκοτάδες.

Βεβαίως η διαφθορά έχει όνομα,  ΠΑΣΟΚ και ΝΔ , που ψυχορραγούν,  ακόμα γαντζωμένα στην εξουσία.   Αυτά τα δύο κόμματα,  απαρτίζουν το δίδυμο,   που  εξέθρεψε  στους κόλπους  του  τέτοια φαινόμενα.

Η εξουσία,  που είχα πάντα απέναντι μου,  πέρα από την απωθητική εικόνα της,  έχει γίνει πλέον επικίνδυνη, πολύ επικίνδυνη!