Εντός του 2014

Είναι  η πρώτη φορά, που τα γεγονότα ξεπέρασαν συμβολισμούς. Ούτε «καλή χρονιά» δεν σας είπα. Με λέξεις πέρυσι έκλεινα το χρόνο,  σε μια προσπάθεια να κάνω ευκολότερο το  πέρασμά του.  Ευτυχώς τίποτα δεν τον σταματά.  Περνάει  αφήνοντας σημάδια εμφανή και μη.  Νομίζετε  ότι  θα κερδίσετε με τις καθυστερήσεις;  Ούτε  κλάσμα του δευτερολέπτου.

2014  πλέον.  Να κοιτάξουμε μπροστά με μάτια ορθάνοικτα. 2014 τα μάτια σας,  έρχονται γεγονότα. Που θα πάει, πόσο ακόμα να συρθεί,  αυτή η κατάσταση; Πόσο πιο φτωχοί πια. Τι άλλο να εκχωρήσουμε, τι άλλο να ξεπουλήσουμε;   

Φέτος δε θα απολογίσουμε, το κάναμε πέρυσι.. Μια σταθερή  καθοδική πορεία. Να μην επαναλαμβάνουμε. Ο χρόνος που πέρασε,  χειρότερος από τον προηγούμενο, όπως ακριβώς τον περιμέναμε. «Το κάτι θα γίνει θα δεις»,  το  λέγαμε  στα πλαίσια της εθιμοτυπίας,  σε χρόνο απροσδιόριστο, που ξεπερνούσε  όμως το 2013.  

Ουφ τελειώσαμε και είμαστε ακόμα ζωντανοί.

«Το κάτι θα γίνει θα δεις»,  το λέμε  πλέον από εδώ κάτω,  που δεν έχει άλλο παρακάτω. Το λέμε, αντικρίζοντας τον ορίζοντα του χρόνου.  Εντός του 2014.

Όσο για μένα το ίδιο με πέρυσι       

«…Κυκλώνομαι σαν παρατήρηση κειμένου, σαν υποσημείωση που δεν πρέπει να ξεχαστεί. Με κοκκινίζω για να μην με χάσω μπροστά στις τόσες σελίδες. Και όσο επιστρέφω στα προηγούμενα, διαβάζοντας τα επόμενα, τόσο καλύτερα με καταλαβαίνω. Και όσο με κυκλώνω τόσο με ξεχνώ. Τόσο με απαλλάσσω από σκέψεις του χθες… Ξεστολίζομαι. Από ό,τι έμεινε. Από ό,τι άντεξα. Σ’ ένα χρόνο που δεν χώρεσα…».
«…Δεν θέλω να χάνονται οι λέξεις  σε τυπικότητες.   «Δεν θέλω να υπάρχει γκρεμός μετά από τέτοια αισθήματα. Θέλω να περπατώ όλο το δρόμο. Να κάνω όλο το ταξίδι».

 Για σένα «αν θέλεις  να μην γράφεται η ζωή σου με ήττα»  

Εμπρός λοιπόν
Από σένα η άνοιξη εξαρτάται. Τάχυνε την αστραπή
Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.
(απόσπασμα από το «Μικρό Ναυτίλο» του Οδυσσέα Ελύτη)  

 Καλή χρονιά