Θέλω να μην είμαι...

Ούτε ο Αύγουστος δεν τους σταμάτα. Θα μου πείτε η προεκλογική περίοδος, ξεκινά όταν κλείσουν οι κάλπες.
Γράφτηκε αρχές της οικονομικής κρίσης. Η κρίση στην πολική είχε προηγηθεί. Θα περίμενε κανείς σήμερα, που η χώρα έχει βυθιστεί, το πολιτικό προσωπικό να άλλαζε συμπεριφορά.
Αν έχει αλλάξει κάτι, να το ξανασκεφτώ…
Θα μπορούσα να ήμουν Βουλευτής, Δήμαρχος, Περιφερειάρχης ; ΟΧΙ. Αισθάνομαι σε πολλές περιπτώσεις ότι έχω περισσότερες ικανότητες. Νομίζω ότι ξέρω τι πρέπει να κάνω. Πιστεύω ότι έχω όλα τα προσόντα για να βρεθώ μπροστά, κάτι όμως μου λείπει, που με καταδικάζει στο περιθώριο. Τι είναι αυτό;

Δεν μπορώ να κάνω παρέα με μαλάκες. Δεν έχω υπομονή να συμμετέχω σε ατέρμονες, και ανούσιες συνεδριάσεις. Δεν μπορώ να κάνω κάτι, που δεν πιστεύω. Δεν ακολουθώ το πρωτόκολλο. Η γραβάτα όταν με σφίγγει την πετάω . Θέλω οι συνεργάτες μου, να είναι φίλοι πιστοί και όχι λαμόγια. Δεν με ενδιαφέρει η εξουσία που λειτουργεί εντός εκλογικού χρόνου. Δεν μ’ αρέσει η συγκέντρωση εξουσιών, που δεν ξέρω τι να τις κάνω. Δεν έχω τόση υπομονή, που να φτάνει στα όρια της αναισθησίας. Δεν μπορώ να χαμογελάω όταν δεν μου βγαίνει. Δεν μπορώ να χορεύω και να τραγουδάω όταν δεν έχω κέφι. Δεν μπορώ να υπόσχομαι όταν ξέρω ότι δεν μπορώ να ανταποκριθώ. Το αυτί μου ιδρώνει στην κριτική της κοινωνίας.
Δεν μπορώ να συμμαχώ με πρώην εχθρούς και είμαι αντίθετος με το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Θέλω να λειτουργώ ανθρώπινα όταν νομίζω, χωρίς τον κίνδυνο να κατηγορηθώ.
Θέλω να δίνω δουλειά στην άνεργη και χωρισμένη με παιδιά, που δε έχει στο ήλιο μοίρα, χωρίς δεύτερη συζήτηση. Θέλω να λειτουργώ χωρίς τον κίνδυνο μήπως και διαταράξω τις ισορροπίες. Θέλω να είμαι όπως είμαι. Να είμαι αυτό που είμαι και να μην αναγκάζομαι να παίζω ρόλους, τις περισσότερες φορές χωρίς επιτυχία για τις ανάγκες της παράστασης. Θέλω να βγαίνω στην τηλεόραση όταν πρέπει και να μην μου επιβάλλεται. Θέλω να μην πληρώνω την τηλεόραση για να με ρωτάει αυτό που θέλω και να κάνει τα στραβά μάτια στα λάθη μου. Θέλω να μην είμαι κομμάτι της τηλεόρασης και να παίζω το ρόλο του παρουσιαστή. Θέλω τέλος πάντων να είμαι, ο Δήμαρχος, ο Περιφερειάρχης, ο Βουλευτής και να έχω αυτή και μόνο την ιδιότητα, συνεπικουρούμενη και με αυτήν του ανθρώπου.
Θέλω να προγραμματίζω για το μέλλον και όχι με ορίζοντα τις επόμενες εκλογές. Θέλω να έχω τη άνεση του χρόνου, που θα μου δίνει την δυνατότητα να εγγυηθώ την αλληλεγγύη για τις επόμενες γενιές. Θέλω και αλλά χίλια ΘΕΛΩ. Θέλω να μην είμαι Δήμαρχος... Μικρός οδηγός γι' αυτούς που θέλουν ...