Εν μέσω της δυσωδίας του κιτρινισμένου βούρκου των τελευταίων ημερών, προτείνω να κλείσουμε την μύτη και να μιλήσουμε και για την πολιτική. Οι τελευταίες εκλογές αλλά και οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν την αυξημένη δυσαρέσκεια των πολιτών για τα κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Είναι βέβαιο πως τα θεμέλια του δικομματισμού αρχίζουν να τρίζουν. Η μακρά μεταπολιτευτική περίοδος βρίσκεται στο τέλος της.
Mε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του στο σημερινό φύλλο της "Καθημερινής" ο Παντελής Μπουκάλας θέτει την πένα του επί... τον τύπο των ήλων του ελλαδικού δικομματικού πολιτικού συστήματος. Αφού αναφέρεται στα υψηλότατα ποσοστά δυσαρέσκειας των πολιτών έναντι των δύο κομμάτων, όπως καταγράφονται σε αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις, επισημαίνει:
Τα δύο κόμματα, με την ανίατη ατολμία τους, τις παλινωδίες, τον εσωτερικό τους εμφύλιο, την εξουσιολαγνία τους, τη λαφυραγώγηση του κράτους όποτε τους δίνεται η ευκαιρία, την ανούσια ηθικολογία τους, τον καιροσκοπισμό, την εξάρτησή τους από τη μεντιοκρατία, την ασφυκτική αρχηγική δομή τους, έπαψαν να εμπνέουν ακόμα και τους οπαδούς τους. Οι μόνοι που δείχνουν να μη συνειδητοποιούν την έκταση και το βάθος του προβλήματος, της απαξίωσής τους, είναι οι στυλοβάτες του δικομματισμού. Η περηφάνια με την οποία υπεραμύνονται της πολιτικής τους πιστοποιεί ότι ούτε η γνώση των πραγμάτων ούτε η αυτογνωσία ανήκουν στα προτερήματά τους. Θα συνεχίσουν λοιπόν να αναρωτιούνται, παροιμιωδώς, "με τον ήλιο τα βγάζω, με τον ήλιο τα μπάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε", μη αντιλαμβανόμενοι ότι οι ιδέες τους έχουν αρχίσει πια το μακρύ ταξίδι της νύχτας.
Η φάση αυτή είναι πιθανό ότι θα διαρκέσει δύο - τρία χρόνια ακόμη, ωστόσο στις αρχές της νέας δεκαετίας το εγχώριο πολιτικό σύστημα θα είναι πολύ διαφορετικό από το σημερινό. Η "πιο μεγάλη ώρα", εκείνη των πολιτών έχει φθάσει. Όσο λυσσαλέα κι αν είναι η αντίδραση των υπαρχουσών δομών (κομμάτων και κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης), η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου