«Τι να γράψω σήμερα; Μετά από ένα εξευγενισμένο ξενύχτη και ένα ποταμό κρασί, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να κλείσω μια περίοδο και να την αποθηκεύσω στο χρόνο. Τα βράδια στα «μαγειρέματα», δώσαμε νόημα στην πολιτική. Παίξαμε εξαιρετικές παρτίδες σκάκι, που έκαναν μήνες να τελειώσουν, φάγαμε ήπιαμε και φιλοσοφήσαμε για τον χρόνο τον αδυσώπητο. Να τον κυνηγάμε ή να μας κυνηγάει αυτός; Να τον αφήσουμε να περνάει αγόγγυστα ή να ακούμε τους ήχους των δευτερόλεπτων να χτυπάνε στα μηνίγγια μας;
«Τα ρολόγια δεν είναι ο μόνος τρόπος για να μετρήσει κανείς το χρόνο. Αυτά είναι η επιστημονική, θα μπορούσε να πει κανείς καταμέτρηση του καιρού. Πραγματική καταγραφή του χρόνου, έχει σωματική διάσταση. Κοιτάς στο καθρέπτη τα μάτια σου και σκέφτεσαι σε ποια ηλικία έμεινε καρφωμένο αυτό το βλέμμα, βλέπεις τα χέρια σου και ξέρεις σε ποιο χάδι ακινητοποιήθηκαν για πάντα, τινάζει τα μαλλιά σου και ξέρεις ποια πουλιά πήραν μακριά σου εκείνη την νύχτα που δεν ήθελες να ξημερώσει ποτέ, αλλά ο Θεός είχε άδεια και ξημέρωσε».
Εμείς έτσι τον μετρήσαμε το χρόνο με άρωμα κάλου κρασιού και γεύσεις που έμειναν για να θυμίζουν τις εξελίξεις, με ήττες και νίκες τον μετρήσαμε το χρόνο. Με χαρές και με πίκρες. Με εικόνες μέσα σε δύο τετραγωνικά μαγαζιού, που έμοιαζε πλατεία..
Από τα μαγειρέματα η μάχες έγιναν με ένα και μόνο όπλο το ΝΟΥ αλλά και την ΨΥΧΗ που έβγαινε μετά τις δυο …»
Πάλι μετά τις δύο, θέλοντας να κάνουμε τις αντιφάσεις φάσεις, βρήκαμε τις κατάλληλες λέξεις, που θα οδηγήσουν με ασφάλεια στο μέλλον και έχει και συνέχεια…
1 σχόλιο:
Είναι η καλή πέννα, που παρακινεί το δυνατό μυαλό για να καταγράψει με νοσταλγία τις όμορφες μυρωδιές κι εικόνες του παρελθόντος ή το δυνατό μυαλό αυτό που παρακινεί την καλή πέννα?
Δημοσίευση σχολίου