Μια υπόκλιση

Η λεηλασία που έχουν υποστεί οι συνταξιούχοι, με το πρόβλημα να γίνεται οξύτατο σ’ αυτούς που παίρνουν χαμηλές συντάξεις, δεν έχει προηγούμενο. Δεν έχει προηγούμενο ελλείμματος συναισθημάτων, γι’  αυτούς που χωρίς ντροπή χτυπούν αδιακρίτως  στο ψαχνό τους πατεράδες τους και τις μανάδες τους. Ανθρώπους αδύναμους,  που δύσκολα μπορούν να βγουν στους δρόμους.  Με σύνταξη κάτω από το όριο της φτώχιας, τους επιβραβεύουν για τους κόπους μιας ζωής. Μια υπόκλιση από μια αναγνώστρια και φίλη  στους σιωπηλούς ήρωες της σημερινής Ελλάδας.      

«Σ’ όλες και όλους εσάς, που με τα άσπρα σας μαλλιά και τα ήρεμα μάτια σας, γιατί τα μάτια με τις δεκαετίες ηρεμούν, με τα ζαρωμένα χέρια σας και τη δυσκολία στο βάδισμα, σ’ όλες και όλους σας, υποκλίνομαι. Για όσα ζήσατε, για όσα δώσατε, όσα πήρατε και όσα δίνετε.

Για την έγνοια σας για εμάς και τα παιδιά μας, για τη βοήθεια σας στο μεγάλωμα τους, για την ερώτηση σας εάν ήπιαν σήμερα πορτοκαλάδα, για τις καραμέλες στην τσέπη σας, για τα δέκα τηλεφωνήματα όταν έχουμε πυρετό, γιατί μας κοιτάτε στα μάτια με αγωνία, γιατί  είστε πάντα σύμμαχοι, για εκατομμύρια λόγους τέλος πάντων αλλά κυρίως γιατί, παρά το ασταθές της βάδισης, εμείς όσο υπάρχετε, ακουμπάμε σε βράχο συμπαγή και ακλόνητο.

Με τα λάθη σας, με τα πάθη σας, με ό, τι κάνατε και ό,τι μετανιώσατε, είστε η σκεπή που μας προστατεύει. Κάποιοι από εσάς στα πανεπιστήμια, άλλοι στην οικοδομή, σε σχολεία, σε υπηρεσίες, στο εμπόριο, στα καράβια, φτάσατε στην αρχή της 3^ης χιλιετηρίδας και μοιραστήκατε μαζί μας αισιόδοξα την αυτοπεποίθηση μιας κοινωνίας σε άνοδο. Σας επιβεβαιώναμε άλλωστε την αίσθηση, οι περισσότεροι από εμάς, με τους χαρτοφύλακες και τα ακριβά μας αυτοκίνητα.

Σήμερα, μπαίνει ο Φλεβάρης του ’13 και ξεκινά η εφαρμογή του τρίτου μνημονίου. Οι τσέπες μάλλον θα πάψουν να έχουν καραμέλες και τα κόκαλα θα πονούν χωρίς θέρμανση. Τα γενόσημα ίσως να μην ανακουφίσουν τον πόνο. Η φωνή δεν είναι άλλο βροντερή για να βγει σε διαδήλωση και δε θέλει κιόλας. Η απογοήτευση άλλωστε δεν έχει φωνή.

Φωνή έχουν και μιλούν αδιάντροπα εκείνοι που συμφώνησαν, υπέγραψαν και εφαρμόζουν τα μνημόνια. Έναν να γδύσεις απ’ αυτούς, βγάζεις με τη φορεσιά και το ρολόι του δέκα συντάξεις Ελλήνων.

Εμείς όμως θα συνεχίσουμε να υποκλινόμαστε σε εσάς και ακόμη να σας θεωρούμε βράχους ακλόνητους για τους ίδιους πάντα λόγους και για έναν παραπάνω: γιατί εσείς είστε οι σημερινοί ήρωες της Ελλάδας».