Η αριστερά… όλα τα παίρνει αριστερά

Το εκλογικό αποτέλεσμα των τελευταίων τριπλών εκλογών   σε τοπικό επίπεδο, υπήρξε ένας θρίαμβος για τον ΣΥΡΙΖΑ και την αριστερά.   Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, η αριστερά καλείται να δικαιώσει αυτήν την επιλογή  και  να ανταποκριθεί  στην εντολή της πλειοψηφίας των πολιτών για αλλαγή πορείας. Το ζητούμενο  σήμερα δεν είναι η  χρηστή διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης  και η επίτευξη  καλλίτερου αποτελέσματος  σε ζητήματα καθημερινότητας, σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό εξυπακούεται .  Το ζητούμενο είναι  η αλλαγή της  συνολικής εικόνας. Αλλαγή νοοτροπίας, αλλαγή αισθητικής.    Με την συμμετοχή της κοινωνίες, σε μια προσπάθεια  συλλογική. Με την κοινωνία αλληλέγγυα στις γενιές που έρχονται .  Με την κοινωνία που θα στηρίξει σταθερά το αύριο αυτού του τόπου.

Η πλειοψηφία των πολιτών ψήφισε  για την προστασία του δημόσιου χώρου,  για  μια πόλη φιλική, για παραλίες σε κοινή χρήση,  για την προστασία του περιβάλλοντος, για δικαιοσύνη, για στήριξη όλων αυτών που πλήττονται περισσότερο από την οικονομική κρίση . Ψήφισε για αποκέντρωση,  για διεκδίκηση, για  συμμετοχή, για δημοκρατία. Ψήφισε  και άλλα πολλά που περιλαμβάνονται  σε ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα  και  περιμένει  με την ανάληψη της νέας Δημοτικής Αρχής, να δοθεί το σύνθημα  και να  αρχίσει η υλοποίηση τους.

Αφορμή για την εισαγωγή, μια  άγουρη ιδέα που με βασάνιζε  σε χρόνο προεκλογικό. Σήμερα με την ασφάλεια  του εκλογικού αποτελέσματος τη δημοσιεύω:

Η αριστερά έχει την ευκαιρία να τα πάει όλα αριστερά. Να αλλάξει νοοτροπίες. Να τσακίσει μικρά και μεγάλα συμφέροντα.  Να απαλλαγεί απ’  αυτό το πάρε δώσε. Να αλλάξει το τηλεοπτικό τοπίο.  Γι’ αυτό το τελευταίο, που έχω γράψει εκατοντάδες κείμενα, ήταν και η αφορμή για τα παραπάνω,  άλλα και για τα παρακάτω, που  έγραφα παλαιότερα.

«Αυτό το μεταβαλλόμενο τηλεοπτικό τοπίο, ανάλογα, που φυσάει ο άνεμος και το χρήμα, δεν πρέπει να επιβάλλει την επικυριαρχία του στην κοινωνία. Πρόκειται για ένα φαινόμενα που ξεφεύγει από το συνηθισμένο ρόλο της τηλεόρασης, και οδηγεί στην ανυποληψία των πάντων.
Κανένας δεν ωφελείτε, ακόμα και αυτοί, που πρόσκαιρα νοιώθουν ικανοποίηση για τα κτυπήματα στους αντιπάλους τους, είναι σίγουρο ότι πολύ σύντομα θα έρθει και η σειρά τους.
Κινούμενη άμμος το τηλεοπτικό τοπίο. Χωρίς πολιτικές αρχές, χωρίς ιδεολογία, χωρίς σταθερές, με απούσα παντελώς την δημοσιογραφική δεοντολογία.
Οι τηλεθεατές πολλές φορές τσιμπιούνται, «χθες δεν τον εξυμνούσαν, σήμερα γιατί τον λοιδορούν;» Από τα πολλά τσιμπήματα αρχίζουν να δίνουν την απάντηση τους και πολλές φορές την εκφράζουν και στην κάλπη, μια απάντηση εντελώς αντίθετη από τις προτροπές των τηλεοπτικών ανδρεικέλων.
Το πολιτικό παιγνίδι πρέπει να αλλάξει γήπεδο, δεν μπορεί να παίζεται στις τηλεοπτικές οθόνες, αλλά στο φυσικό χώρο, που δεν είναι άλλος από την κοινωνία.
Την ευθύνη γι’ αυτό την έχουν κατά κύριο λόγο οι πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής. Οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι και οι αιρετοί άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που αποτελούν και τα κατά καιρούς θύματα αυτής της τακτικής, πρέπει να αντιδράσουν συλλογικά, δεν μπορούν με την συμμετοχή τους και την ανοχή τους να αναγορεύουν τιμητές των πάντων, τους «τηλεοπτικούς αστέρες». Να μην ξεχνούν ότι αυτοί έχουν τιμηθεί με την ψήφο του Λαού και αυτό τους καθιστά ισχυρούς και ικανούς να αντιμετωπίσουν και να εξαλείψουν τέτοιες νοσογόνες καταστάσεις. Άλλωστε - και αυτό φαίνεται από τα εκλογικά αποτελέσματα - δεν είναι πάντα ο καλλίτερος σύμμαχος η τηλεόραση για τους πολιτικούς.»

Η πρόκληση σήμερα για την αριστερά είναι να τα πάει όλα αριστερά.  Και την  τηλεόραση. Να μεταφέρει  δηλαδή  το παιγνίδι στην κοινωνία  και να περιορίσει  την τηλεόραση στο πραγματικό της   ρόλο.