Αφού πρέπει να πεις κάτι, πες κάτι
καλό. Είναι πιο εύκολο το κακό θα μου
πείτε. Με μια άρνηση φεύγεις απ΄ την
ευθύνη και δε στοιχίζει τίποτα. Το Όχι
σε βγάζει από τα φρέσκα, σε χρίζει
εισαγγελέα και σου δίνει το δικαίωμα
να δικάζεις και να καταδικάζεις. Ενώ το
Ναι... Το Ναι σε καλεί να βάλεις και συ
το χεράκι σου. Σε καλεί να βάλεις έστω
και ένα λιθαράκι στη διαδικασία της
κοινής προσπάθειας και σε ανταμείβει
με ένα κομματάκι ευθύνης. Αν μπορούσα
να χρωματίσω αυτά που δημοσίως ακούγονται,
προβάλλονται ή γράφονται, το μαύρο θα
είχε την τιμητική του. Σκοπιμότητες,
ηλιθιότητες, κάθε είδους ηλεκτρονικές
μαλακίες, υπερκαλύπτουν όποια φωνή
προσπαθεί να σταθεί με θετική διάθεση,
στον κοινό λόγο.
Η προσπάθεια ορισμένων “Να βρούμε κάτι να γκρινιάξουμε” έχει ξεπεράσει τα όρια της διαστροφής. Ακόμα και η πρωτοβουλία, του “ Όλοι μαζί για την Κέρκυρα” να πλύνουν τα πεζοδρόμια του κέντρου της πόλης μας το περασμένο Σάββατο, υπό τις οδηγίες του Σπύρου Νεράτζη (επικεφαλής της εθελοντικής ομάδας) και με τη συμμετοχή του Δήμου, της Αστυνομικής Διεύθυνσης, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, Επαγγελματικών Συλλόγων, Εθελοντικών Οργανώσεων και πολιτών εθελοντών, που συμμετείχαν στην αξιέπαινη προσπάθεια, κάποιους ενόχλησε. “Είναι δουλειά του Δήμου αυτή” έλεγαν απολαμβάνοντας το καφεδάκι τους και συμβάλλοντας με τη σειρά τους στη γενικότερη γκρίνια. Γιατί η γκρίνια είναι τρόπος ζωής, δεν γκρινιάζουμε με τα κακά που μας συμβαίνουν, αν κολλήσεις στην άρνηση, γκρινιάζεις και για τη μάνα που σε γέννησε.
Πράγματι είναι δουλειά του Δήμου, μόνο που ο Δήμος αδυνατεί. Δεν έχει χρήματα, δεν έχει προσωπικό, καταργήθηκαν οι υπερωρίες, έχει απίστευτη γραφειοκρατία, υπάρχει Αποκεντρωμένη Διοίκηση, δεν έχει μηχανήματα και συμπληρώστε ακόμα ότι θέλετε.
Άσχετα αν είναι δουλειά του Δήμου, αν μπορεί ή δεν μπορεί ο Δήμος. Άσχετα αν πρέπει να κατηγορήσουμε το Δήμο. Πρέπει να χειροκροτήσουμε όλοι μαζί αυτή τη δράση και να ευχαριστήσουμε αυτούς που πήγαν εθελοντικά το βράδυ του Σαββάτου να μας ξεβρομίσουν. Μακάρι η Κέρκυρα να είχε εκατό Σπύρους Νεράτζηδες.
Η προσπάθεια ορισμένων “Να βρούμε κάτι να γκρινιάξουμε” έχει ξεπεράσει τα όρια της διαστροφής. Ακόμα και η πρωτοβουλία, του “ Όλοι μαζί για την Κέρκυρα” να πλύνουν τα πεζοδρόμια του κέντρου της πόλης μας το περασμένο Σάββατο, υπό τις οδηγίες του Σπύρου Νεράτζη (επικεφαλής της εθελοντικής ομάδας) και με τη συμμετοχή του Δήμου, της Αστυνομικής Διεύθυνσης, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, Επαγγελματικών Συλλόγων, Εθελοντικών Οργανώσεων και πολιτών εθελοντών, που συμμετείχαν στην αξιέπαινη προσπάθεια, κάποιους ενόχλησε. “Είναι δουλειά του Δήμου αυτή” έλεγαν απολαμβάνοντας το καφεδάκι τους και συμβάλλοντας με τη σειρά τους στη γενικότερη γκρίνια. Γιατί η γκρίνια είναι τρόπος ζωής, δεν γκρινιάζουμε με τα κακά που μας συμβαίνουν, αν κολλήσεις στην άρνηση, γκρινιάζεις και για τη μάνα που σε γέννησε.
Πράγματι είναι δουλειά του Δήμου, μόνο που ο Δήμος αδυνατεί. Δεν έχει χρήματα, δεν έχει προσωπικό, καταργήθηκαν οι υπερωρίες, έχει απίστευτη γραφειοκρατία, υπάρχει Αποκεντρωμένη Διοίκηση, δεν έχει μηχανήματα και συμπληρώστε ακόμα ότι θέλετε.
Άσχετα αν είναι δουλειά του Δήμου, αν μπορεί ή δεν μπορεί ο Δήμος. Άσχετα αν πρέπει να κατηγορήσουμε το Δήμο. Πρέπει να χειροκροτήσουμε όλοι μαζί αυτή τη δράση και να ευχαριστήσουμε αυτούς που πήγαν εθελοντικά το βράδυ του Σαββάτου να μας ξεβρομίσουν. Μακάρι η Κέρκυρα να είχε εκατό Σπύρους Νεράτζηδες.
1 σχόλιο:
Εξαιρετικο Αρθρο.!! Πολλά συγχαρητηρια..!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου