Αμβλύνθηκε το ένστικτο του Οδυσσέα

Αυτά που εμείς με στωικότητα υπομένουμε σήμερα, σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν να συμβούν εδώ και κάποιες δεκαετίες. Ο Λαός με κοντινές μνήμες από την αντίσταση και τον εμφύλιο, με μια 7χρονη δικτατορία στην πλάτη, με μια εξέγερση του Πολυτεχνείου ποτέ δεν θα μπορούσε να δεχτεί, αυτόν τον εξευτελισμό που υφίσταται σήμερα, από τη νέα τάξη πραγμάτων. Πέρασαν όμως τα χρόνια, ο Καραμανλής έγινε Κωστάκης, ο Ανδρέας Γιωργάκης, η Νέα Ελλάδα του Σαμαρά συνεπικουρούμενη από τον Βενιζέλο τα έδωσε όλα, η αριστερά του Τσίπρα με τον Καμένο τα υπόλοιπα και την χαριστική βολή, για να τελειώνουμε και με την βούλα, μας την υπόσχεται ο μικρός Μητσοτάκης, που ετοιμάζεται να πάρει τη σκυτάλη. Όχι δεν ξέχασα τον Σημίτη. 

 Παρακολουθώντας χθες μια αμερικάνικη τηλεοπτική σειρά, γύρισα   πίσω στην δεκαετία του ’90, σε εκείνες τις εύκολες μέρες που   αποπειράθηκαν να ζήσουν οι Έλληνες, πιστεύοντας, τρομάρα τους, ότι   έχουν και αυτοί δικαίωμα στο αμερικάνικο όνειρο. Χρηματιστήρια,   γιάπηδες Σημίτηδες, Μαντέληδες Τσουκάτοι, να μην ξεχάσω και τον   Παπαντωνίου. Ο Άκης, τιμωρία στο Αμύνης, είχε άλλες ασχολίες.   Το  όνειρο δεν άργησε να γίνει εφιάλτης. Οι Αμερικάνοι για να ζήσει η   πλουτοκρατία τους αυτό το όνειρο, δεν διστάζουν χρόνια τώρα, να   ματοκυλίζουν τους λαούς και εμείς, πιστέψαμε ότι μπορούσαμε να   γίνουμε Αμερικάνοι.

 "Πρέπει να ξαναγινούμε Αργοναύτες, υποστηρίζει σε μια παλαιότερη   συνέντευξη του ο Μίμης Ανδρουλάκης, ελπίζοντας στη δύναμη της   αυτοσυντήρησης, του αγώνα για επιβίωση, της προσαρμογής, της   εξέλιξης, της αλλαγής. Η πίεση της μεγάλης ανάγκης θα μας κάνει   καλύτερους. Οι εύκολες και καλές μέρες χάλασαν τον Έλληνα.   Αμβλύνθηκε το ένστικτο του Οδυσσέα που είχε μέσα του, του   αγωνιστή, του δημιουργού, του καινοτόμου.

 Ας πάψουμε επιτέλους να σκεφτόμαστε αμερικάνικα. Εμείς ό,τι   κατακτήσαμε το κατακτήσαμε με μεγάλη προσπάθεια δεν πατήσαμε   επί πτωμάτων. Αυτοί που επιδίωξαν την εύκολη ζωή δεν δίστασαν να   βουτήξουν τα χέρια τους στο αίμα. Αυτοί που έκαναν Θεό τους το   χρήμα και θεοποίησαν τις αγορές ποτέ δεν θα καταλάβουν την αξία   της πραγματικής ζωής, αυτής της ζωής που οι Έλληνες μέσα από τα   δίκτυα αλληλεγγύης, που ανέκαθεν υποστήριζαν και συμμετείχαν,   έχουν ζήσει μέχρι σήμερα.