Να είσαι γυναίκα είναι μεγάλο πράγμα

Στον ουρανό, γεμάτες βαριές μάζες σύννεφα, προσπαθούν να ξεγελάσουν την εποχή. Αυτή την ώρα της ημέρας, που άρχισε φανερά να μεγαλώνει, χαραμάδες ρόδινες και χρυσές σου δημιουργούν απορίες. Ένα κράμα από μυρωδιές του χειμώνα που φεύγει και της άνοιξης που έρχεται, διαπερνούν την ατμόσφαιρα. Είναι γοητευτική αυτή η στιγμή της αμφιβολίας.

Στο μεταίχμιο μεταξύ άνοιξης και χειμώνα , σε εκείνο ακριβώς το σημείο που σε ξεγελά , ανασύρω από το συρτάρι της μνήμης μου , όλες εκείνες τις πράξεις , που μου δίνουν το δικαίωμα να καταδικάσω τον εαυτό μου. Η εφηβεία μου ξεσηκώνεται και αρχίζει τις διαδηλώσεις. Το μεγάλο πανό, μου θυμίζει εκείνα που ήθελα να υπηρετήσω. Ποια είναι όμως η ποιότητα της ζωής; Συντρίφτηκε στην καθημερινότητα.

Οι χαραμάδες έγιναν ποτάμια, πλημμύρισε, χρυσάφι ο ουρανός, Οι βαριές μάζες από τα απομεινάρια του χειμώνα , παραγκωνίστηκαν.

Θα αφήσω ελεύθερη την πλημμύρα των αισθημάτων, μήπως και γλιτώσω από την αφόρητη ξηρασία της σιωπής. Θα κλειστώ σ’ ένα λευκό φύλλο για να γεννηθεί η αιχμηρή μαγεία των λέξεων, αυτών που θα οδηγήσουν στην πράξη, στο αποτελέσματα ενός χειροποίητου μοντέλου . Αρνούμαι να συμπλεύσω σε ρεύμα προς τα πίσω . Η κόλαση που κουβαλάω εδώ εκτεθειμένη στο άπλετο φως. Οι καπνοί δεν εμποδίζουν τον ουρανό να λησμονήσει το γαλάζιο.

...................................................................................................................................................

Ημέρα της γυναίκας σήμερα. Να είσαι γυναίκα είναι μεγάλο πράγμα, Μπροστά στο θαύμα του προσώπου σου, και κείνου του κορμιού, που με απορυθμίζει, αντιμετωπίζω τη ζωή με αφοσίωση υπηρέτη. Όταν τη νύχτα όμως με αλυσοδένεις με κρίκους αγωνίας, μου δυναμώνει ο πόθος της φυγής και ωθεί το πάθος μας σε ρίξεις ...

Τι θέλω; Τη θέλω, ντυμένη με το άσπρο του πάγου και το κόκκινο της φωτιάς, όπως πρέπει να είναι μια ζωή, σε μια αέναη διαδικασία εναλλαγής, για να μπορείς να τη ζήσεις. Τη θέλω για μια ζωή, ύμνο στην ελευθερία.