Η ζωή να βγει

Σε μια μετακόμιση το θυμήθηκα. Πολλές μετακομίσεις σ’ αυτή τη ζωή. Πολλές απώλειες κάθε φορά, αλλά και πολλές ελπίδες. Την ίδια στιγμή που συσκευάζεις το παρελθόν σου, την ίδια στιγμή, ανοίγεις δρόμους για το μέλλον.

Σήμερα μια μαυρίλα απλώνεται στη χώρα, οι ψυχές πλακώνονται από απαισιοδοξία, από την ταγκή γεύση της ήττας.

Αυτές τις μέρες χωρίς, κάποια επιχειρήματα που να δικαιολογούν την αισιοδοξία, από αίσθημα αυτοσυντήρησης περισσότερο, επαναλαμβάνω:
«Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά. Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά» και να σκεφτεί κανείς ότι στο στρατό κινδύνευσα με φυλάκιση, γιατί αρνήθηκα να το τραγουδήσω. Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα, εκτός φοβερού σεισμού, που θα την σκεπάσει η θάλασσα, δεν πεθαίνει, οι άνθρωποι όμως;
“Αν ζούσε σήμερα ο Νικόλαος Μάντζαρος” , μας λέει πριν ξεκινήσει να παίζει το τραγούδι η Κυρία του ραδιοφώνου, θα ενέκρινε απολύτως τον ύμνο του νεοέλληνα που συνέγραψε προ δεκαετιών ο Βασίλειος Τσιτσάνης εκ Τρικάλων, υπό τον τίτλο “Είμαστε αλάνια - διαλεχτά παιδιά μέσα στη πιάτσα”. Η δική μας ράτσα είναι όντως άλλης κοπής. ΄Ο,τι θυμόμαστε χαιρόμαστε , ό,τι πονάει το ξεχνάμε, κοιμόμαστε αθώοι ξυπνάμε κατηγορούμενοι, παίρνουμε μέρος σε τηλεοπτικά παιγνίδια για να μας πληρώσουν τις πιστωτικές κάρτες, καταπίνουμε μπαταρίες λιθίου, για να βγάλουμε το δωδεκάωρο στη δουλειά, χωρίς να απενεργοποιηθούμε. Πουλάμε το έχει μας για ένα κρεβάτι στο Ιατρικό Κέντρο και μόλις βγούμε μεταμοσχευμένοι όπα πάλι οι χαρές και ποιο σύστημα, ρε παιδιά η ζωή να βγει, η ζωή να βγει,”
Παρακολουθώντας χθες ένα παλαιότερο ελληνικό σήριαλ γυρισμένο το 1995, πάλι για οικονομική κρίση ο λόγος και όμως χωρίς να την ξεπεράσουμε ποτέ, αντέξαμε.
Μπορεί το πολιτικό προσωπικό να είναι κατώτερο των περιστάσεων, αφού στο ενεργητικό του, εμπορεύθηκε ελπίδες, καλλιέργησε τη συναλλαγή, έσπειρε τη διαφθορά, δεν ενέπνευσε πίστη και κουράγιο, η ιστορία όμως του καθενός, που πολλές φορές σ’ αυτή τη διαδρομή την έχει κλείσει σε χαρτόκουτα, για άλλη μια φορά θα εγγυηθεί τη συνέχεια της πορείας και το δικαίωμα στη ζωή .