Γράφτηκε στο πρώτο κύμα της πανδημίας, τότε που δεν χρειάζονταν να φοράμε μάσκες. Ήταν εκείνη η μακρινή εποχή, που κάθε πέντε λεπτά έμπαινε ανάμεσα μας, ο Σπύρος Παπαδόπουλος και μας έδινε οδηγίες να πλένουμε τα χέρια μας και να μένουμε σπίτι. Τώρα στο δεύτερο κύμα μπορεί να έχουν αλλάξει τα πράγματα, εγώ όμως δεν αλλάζω γνώμη. Αποτελούμε πλέον αναφορά για τις επόμενες γενιές, όπως αυτοί που ζήσανε τον πρώτο και το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, την κατοχή, την ισπανική γρίπη και την Πανούκλα.
Είμαστε οι γενιές του κορωνοϊού, κάτι είναι και αυτό, να μην πάμε άκαπνοι. Είναι η πρώτη φορά που θα είμαστε μέρος της μεγάλης Ιστορίας και απέναντι μας, όχι ένας κοινός εχθρός, αλλά ένας αόρατος φονικός εχθρός.
Αυτός ο κορωνοϊός είναι η ευκαιρία μας, όσο τον μαθαίνουμε τόσο θα μαθαίνουμε για τον εαυτό μας και για τη ζωή.
Είναι σοκαριστικό αυτό το αόρατο, παρόλα αυτά είναι και συναρπαστικό, οι σκέψεις που κάνει κάποιος τώρα είναι πέρα από τη λογική.
Γίνεται ένα ελκυστικό παιγνίδι με το χρόνο, που δεν καταργεί ακριβώς το μέλλον, αλλά αποθεώνει το παρόν. Σε ένα παρόν που απέναντι στον κορωνοϊό είμαστε όλοι ίσοι και αυτό έχει μια φυσική τιμιότητα, που δεν είναι άδικη. Και επειδή είμαστε ίσοι γι΄ αυτό συστρατεύει όλη την ανθρωπότητα εναντίον του, σε διαφορετική περίπτωση για άλλη μια φορά τη νύφη θα πλήρωναν οι μαλάκες, όλοι εμείς δηλαδή οι ταπεινοί και οι καταφρονεμένοι αυτού του πλανήτη.
Είναι σοκαριστικό αυτό το αόρατο, παρόλα αυτά είναι και συναρπαστικό, οι σκέψεις που κάνει κάποιος τώρα είναι πέρα από τη λογική.
Γίνεται ένα ελκυστικό παιγνίδι με το χρόνο, που δεν καταργεί ακριβώς το μέλλον, αλλά αποθεώνει το παρόν. Σε ένα παρόν που απέναντι στον κορωνοϊό είμαστε όλοι ίσοι και αυτό έχει μια φυσική τιμιότητα, που δεν είναι άδικη. Και επειδή είμαστε ίσοι γι΄ αυτό συστρατεύει όλη την ανθρωπότητα εναντίον του, σε διαφορετική περίπτωση για άλλη μια φορά τη νύφη θα πλήρωναν οι μαλάκες, όλοι εμείς δηλαδή οι ταπεινοί και οι καταφρονεμένοι αυτού του πλανήτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου