Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Το κόκκινο δεν τους πλησιάζει

Για τραγωδία σας έγραφα χθες. Για τον Ιούλιο δεν έχω να σας γράψω. Μήνας λαιμητόμος ο Ιούλιος ο θεριστής, πώς να εμπνεύσει…
Από περιέργεια ανέτρεξα ένα χρόνο πίσω, αρχές Ιουλίου. Τι έγραφα τότε; Δεν θα το πιστέψετε ο τίτλος του πρώτου κειμένου το μήνα Ιούλιο, «Κωμωδία - Τραγωδία» για του λόγου το αληθές τον φανερώνω, συνοδευόμενο με δυο γέρα φάσκελα, με τις συμπτώσεις δεν τα πάω καλά…
Τίποτα δεν υπήρξε χθες. Κανείς δεν αμφιβάλει για την ταχύτητα που όλα κινούνται, αυτό όμως δεν προϋποθέτει και την απόλυτη λήθη.
Έχω την αίσθηση ότι όλα έχουν σβηστεί. Τα υπερφορτωμένα εγκεφαλικά μας κύτταρα, για να αντέξουν αφαιρούν με απίστευτη ταχύτητα. Λες και δεν είχε συμβεί ποτέ. Αντιμετωπίζουν το σήμερα, σαν αποτέλεσμα παρθενογέννησης.
Τα αποκόμματα παλαιών εφημερίδων ξεθωριάζουν, όχι από το χρόνο, άλλωστε χρειάζεται αρκετός για να συμβεί αυτό. Το σήμερα, βαριά ταφόπλακα, το καταπλακώνει και το εξαφανίζει. Το τι έλεγε τότε, τι έκανε τότε, τι υποστήριζε τότε, ποιοι ήταν οι εχθροί και ποιο οι φίλοι, δεν έχει καμία αξία.

Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά, παρακολουθώντας πρόσωπα και πράγματα, εδώ στην μικρή μας κοινωνία, βλέπουμε τους ίδιους ανθρώπους, άλλους.

Χωρίς αιδώ, αυτοδιαψεύδονται, αυτοαναιρούνται, αυτόξεφτιλίζονται και μόνο τα πρόσωπα μένουν ίδια, στο χρώμα της ώχρας, το κόκκινο δεν τους πλησιάζει. Το δυστύχημα είναι ότι δεν μας προκαλεί πλέον καμία εντύπωση, λες και ο βομβαρδισμός συγκεχυμένων πληροφοριών μας έχει σβήσει την μνήμη. Όσο για τις αξίες, πού καθόριζαν το επίπεδο του πολιτισμού μας, αυτές έχουν εκποιηθεί προ πολλού.
«Η αλήθεια του καθενός» λέει ένα τραγούδι, είναι ο δρόμος του, δηλαδή το ψέμα του. Δεν είναι υπερβολή να υποστηρίξουμε ότι παρακολουθούμε μια σκηνοθετημένη πραγματικότητα, αλλιώς που θα μπορούσαν να χωρέσουν; Οι ίδιοι ηθοποιοί τα καταφέρνουν όπως φαίνεται, το ίδιο καλά και στην κωμωδία και στην τραγωδία. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι αυτό το θέαμα που παρακολουθούμε, εκτός από μια κωμωδία που εξελίσσεται σε τραγωδία;

Αυτόν τον μήνα τον Θεριστή, που το δηλώνω κατηγορηματικά δεν είναι ο μήνας μου, θα σας κρατάει συντροφιά η έκρηξη, της περίληψης της σιωπής μου…
.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

Αν ο Τσε είχε ασκήσει εξουσία τίποτα δεν θα ήταν σήμερα...

Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές, τι είναι αυτό που μεταμορφώνει τους ανθρώπους - προς το χειρότερο φυσικά - όταν αποκτήσουν εξουσία; Δεν πρόκειτ...