«Σιγά μη φοβηθώ…»

Όσο και αν προσπάθησα δεν κατάφερα να διαχειριστώ το θυμό μου, αυτή την  προεκλογική περίοδο. Δεν άντεξα να βλέπω αυτές τις φιγούρες, που ευθύνονται για την καταστροφή, να μου κουνούν το δάκτυλο. Η εκλογική διαδικασία αποτελεί μία από τις πιο σκληρές ασκήσεις ανθρώπινων αντοχών και δυνατοτήτων, κατά την διάρκεια της οποίας, έχουμε την ευκαιρία να τσεκάρουμε την πνευματική επάρκεια, την σωματική, αντοχή, τη ψυχική τόλμη. Το μίσος και την μεγαλοσύνη, το ήθος αλλά και την κακοήθεια, το συμβιβασμό και τη δειλία.

Για την ιστορία έγραφα παλαιοτέρα, όχι με πρόθεση να κινδυνολογήσω, αλλά για να θυμίσω σε κάποιους, που τους έχει επισκεφτεί η αμνησία αυτές τις μέρες, ότι το νέο δεν μπορεί να κτισθεί με σάπια υλικά, σύντομα θα καταρρεύσει.
Η νέα εποχή χρειάζεται την ενεργή συμμετοχή του Λαού, χρειάζεται συνεργασία και αλληλεγγύη. Δεν μπορεί να χαραχτεί νέα πορεία, με το Λαό να παρακολουθεί εξ αποστάσεως τις εξελίξεις. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Και για ένα ποτήρι νερό, που λέει ο λόγος, πρέπει να σκάψουμε να βρούμε πηγάδι. Τα θλιβερά φαινόμενα που παρατηρούσαμε τα προηγούμενα χρόνια στην πολιτική σκηνή, από τους ολίγους που έδειχναν ενδιαφέρον, θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν υπήρχε ισχυρή λαϊκή παρουσία.
Η προηγούμενη παράσταση είχε δοθεί σε κενά καθίσματα και ο θίασος αυθαιρετούσε. Μια κοινωνία χωρίς όραμα, χωρίς συμμετοχή, χωρίς δράση, δεν μπορεί να πάει μπροστά.
Και πάλι για την ιστορία να πω ότι το τελευταίο μπαράζ εκβιασμών και κινδυνολογίας από τους ευρωπαίους «εταίρους μας», δείχνει τη λειτουργία του συστήματος των αγορών και την αξία που δίνει στην ανθρώπινη υπόσταση. Ο καπιταλισμός ποτέ δεν είχε καλές προθέσεις, ακόμα και όταν έπαιρνε εκείνο το μελιστάλαχτο ύφος και μας καλούσε σε συστράτευση και συμμετοχή, ακόμα και όταν μας μοίραζε κάποιο μέρισμα απ’ τα υπερκέρδη βαφτίζοντας μας μετόχους στην επιχείρηση. Στο μυαλό του είχε πάντα και σταθερά περισσότερα κέρδη.

Στις  εκλογές  της 25^ης Μαΐου δεν πρέπει να υπάρχουν διλήμματα, η ελπίδα πρέπει να νικήσει το φόβο.

«Σιγά μη φοβηθώ…», εκατό φορές το ψιθυρίζω την ημέρα, ως άσκηση ψυχραιμίας, μπροστά στη σφοδρή επίθεση εκφοβισμού, που δέχεται η κοινωνία και ο καθένας ξεχωριστά. «Σιγά μη φοβηθώ…», για να ξορκίσω τους φόβους μου, και τους φόβους των διπλανών μου. Για να οδηγήσω τα αισθήματα μου, στο δρόμο εκείνον, που με βεβαιώνει, ότι η ελπίδα είναι πιο ισχυρή από το φόβο. Για να στρέψω το βλέμμα μου στο μέλλον, μεταφέροντας σε πραγματικό χρόνο, το μήνυμα του Στρίνμπεργκ: «Η κόλαση δεν είναι διόλου αυτό που μας περιμένει – αλλά αυτή η ζωή εδώ».
 

Σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, πριν το σύστημα χάσει τον έλεγχο, κάναμε λόγο για απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών, για τακτικές που δεν συνάδουν με τη δημοκρατική λειτουργία, για μέσα που αγιάζονται από το σκοπό, μέχρι που μας έγιναν συνήθεια. Εκπαιδευτήκαμε στο αίμα και στο ψέμα. Τα λέγαμε, τα γράφαμε, σαν παρατήρηση, σαν υποσημείωση, χωρίς όμως ποτέ να υπολογίσουμε το χρόνο, όταν επιχειρηματολογούσαμε για την καταστροφή. Για να είμαι πιο ακριβής, αυτός ο χρόνος φάνταζε μακρινός και μέχρι τότε ευελπιστούσαμε. Δεν ήταν…
Σήμερα, «μετράμε νεκρούς και τραυματίες, καμένες πόλεις και χωριά», ένας φόβος πλανιέται πάνω απ’ όλα. Νομίζουμε ότι κινδυνεύουμε να τα χάσουμε όλα. Εκπαιδευμένοι να εξυπηρετούμε τις ανάγκες του συστήματος, αδυνατούμε να αντιληφθούμε την καινούργια πραγματικότητα και επιχειρούμε να την ερμηνεύσουμε, με λογικές που έχουν θαφτεί στα συντρίμμια μιας εποχής, που έτσι και αλλιώς δεν μπορεί να γυρίσει πίσω.
«Σιγά μη φοβηθώ….», να επικαθίσει στα χείλη μας η φράση, με τη συχνότητα της επίκλησης του κάθε πιστού, για Θεούς και αγίους, να αντικαταστήσει την απόγνωση, την αοριστία της άνωθεν βοήθειας, και να γίνει από μόνο της σταθερά, για τις καλύτερες μέρες που θέλουμε να έρθουνε. Και θα έρθουνε. Να συντελέσει η καταστροφή, σαν επανεκκίνηση, σαν λύτρωση.
Σε αυτούς που επενδύουνε στο φόβο περιγράφοντας το μέλλον ζοφερό, αν δεν το διαχειριστούν οι ίδιοι, μία είναι η απάντηση: Σιγά μη φοβηθώ! Η ελπίδα είναι πιο ισχυρή από το φόβο.
Η 25^η  Μαΐου  είναι μεγάλη μέρα, φωτεινή. Και μια και μιλάμε για το μέλλον, οι εκλογές  συμπίπτουν με το θρίαμβο, τη δόξα, και τη δύναμη του Φωτός. Με φως, πολύ φως…