Και
αίφνης οι τέσσερις εποχές μειώθηκαν σε
τρεις, με προοπτική αργότερα να γίνουν
δύο. Το καλοκαίρι κλέβει χρόνο απ’ το
φθινόπωρο και οι πασχαλιές ανθίζουν το
Νοέμβρη.
Δεν πρόκειται για απόσπασμα, μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας. Οι συγγραφείς κατέθεσαν τα όπλα και τις προειδοποιήσεις πλέον τις απευθύνουν επιστήμονες.
Η ανθρωπότητα νοιώθει σιγά - σιγά πως ο θρόνος της δεν είναι τόσο γερός όσο η φαντασίωση της τον είχε πλάσει και παρακολουθεί, χωρίς να συμμετέχει το δράμα στο οποίο πρωταγωνιστεί. Οι όποιες κατά καιρούς σπασμωδικές κινήσεις, δεν εμπόδισαν τα πράγματα να συνεχίσουν την καταστροφική πορεία τους.
Δεν πρόκειται για απόσπασμα, μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας. Οι συγγραφείς κατέθεσαν τα όπλα και τις προειδοποιήσεις πλέον τις απευθύνουν επιστήμονες.
Η ανθρωπότητα νοιώθει σιγά - σιγά πως ο θρόνος της δεν είναι τόσο γερός όσο η φαντασίωση της τον είχε πλάσει και παρακολουθεί, χωρίς να συμμετέχει το δράμα στο οποίο πρωταγωνιστεί. Οι όποιες κατά καιρούς σπασμωδικές κινήσεις, δεν εμπόδισαν τα πράγματα να συνεχίσουν την καταστροφική πορεία τους.
Τα περιβαλλοντολογικά κινήματα
απορροφήθηκαν πλέον από τα κόμματα που
καταχρώνται και εμπορεύονται τα όποια
φιλοπεριβαλλοντικά αισθήματα των
πολιτών. Οι πολιτικοί υπογράφουν
συμφωνίες με πρώτο άρθρο το δικαίωμα
να μην τις τηρήσουν.
Αν η παγκοσμιοποίηση είχε κάποιο ενδιαφέρον είναι η φροντίδα του πλανήτη που νοσεί. Το ενδιαφέρον όμως των εμπνευστών της είναι το κέρδος και αυτό ως γνωστό είναι το λάδι στη φωτιά που θα μας κάψει.Και θα μας κάψει αν δεν αποχωριστούμε την προσφιλή συνήθεια του καναπέ. Αν δεν ανοίξουμε τα μάτια όχι για να δούμε το έργο με το τέλος το κακό, αλλά για να προφτάσουμε. Ν’ ανοίξουμε τ’ αυτιά μας, τα από χρόνια κλειστά. Όταν εδώ και καιρό οι επιστήμονες μας προειδοποιούσαν για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, για την τρύπα του όζοντος, για την εξάντληση των πηγών, η ακοή μας διατήρησε ακέραιη την περηφάνια της.Η φύση εκδικείται και είναι ανίκητη και αυτή τη δύναμη της, ακόμα και πληγωμένη από την απληστία μας, μας την υπενθυμίζει. Και επειδή η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι υπόθεση ατομική, ας ευχηθούμε ετούτο τον αιώνα η παγκοσμιοποίηση να στρέψει προς τα εκεί το βλέμμα της.
Αν η παγκοσμιοποίηση είχε κάποιο ενδιαφέρον είναι η φροντίδα του πλανήτη που νοσεί. Το ενδιαφέρον όμως των εμπνευστών της είναι το κέρδος και αυτό ως γνωστό είναι το λάδι στη φωτιά που θα μας κάψει.Και θα μας κάψει αν δεν αποχωριστούμε την προσφιλή συνήθεια του καναπέ. Αν δεν ανοίξουμε τα μάτια όχι για να δούμε το έργο με το τέλος το κακό, αλλά για να προφτάσουμε. Ν’ ανοίξουμε τ’ αυτιά μας, τα από χρόνια κλειστά. Όταν εδώ και καιρό οι επιστήμονες μας προειδοποιούσαν για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, για την τρύπα του όζοντος, για την εξάντληση των πηγών, η ακοή μας διατήρησε ακέραιη την περηφάνια της.Η φύση εκδικείται και είναι ανίκητη και αυτή τη δύναμη της, ακόμα και πληγωμένη από την απληστία μας, μας την υπενθυμίζει. Και επειδή η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι υπόθεση ατομική, ας ευχηθούμε ετούτο τον αιώνα η παγκοσμιοποίηση να στρέψει προς τα εκεί το βλέμμα της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου