Αν δε μπορεί η Κέρκυρα να διαχειριστεί τα απορρίμματά της .. δε μπορεί τίποτα...

Για πρώτη φορά στην ιστορία της Κέρκυρας, από την παλαιολιθική εποχή,  που έχουν βρεθεί τεκμήρια ανθρώπινης παρουσίας, οι κάτοικοι αυτού του νησιού σήμερα, 2018μ.χ, δεν μπορούν να διαχειριστούν τα απορρίμματά τους.

Από εκείνα τα χιλιάδες χρόνια πίσω, που αυτόν τον τόπο τον έλεγαν “Δρέπανον” ή “Μάκρις” ή “Σχερία” ή “Φαιακία” ή “Κόρκυρα”ή “Κορυφω”. Από τους Ευβοείς, τους Κορινθίους, τους Ρωμαίους, τους Βανδάλους , τους Οστρογότθους, τους Νορμανδούς , τους Βενετούς, τους Ανδεγαυούς και πάλι τους Βενετούς, τους Άγγλους και τους Γάλλους που πέρασαν από το νησί μας, πάντα υπήρχε η μέριμνα και βρίσκαμε τρόπους να διαχειριστούμε τα απορρίμματά μας.

Η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου την περασμένη Τρίτη να γίνει μεταφορά των σκουπιδιών έξω από το νησί είναι πράγματι μια ιστορική απόφαση, αφού παρόμοια δεν υπήρξε ποτέ κατά το παρελθόν, όχι όμως γενναία.

Μια απόφαση που φέρνει στην επιφάνεια όλα τα τρωτά σημεία μιας κοινωνίας, που περηφανεύεται για τον Πολιτισμό, την Ιστορία της και τη “μισή” αρχοντιά της, την άλλη μισή την έχασε από την καθαριότητα. Μιας κοινωνίας που κυρίαρχα στοιχεία της είναι ο ατομισμός, ο εγωισμός, ο τοπικισμός , η έλλειψη αλληλεγγύης, συναίνεσης,  ευαισθησίας και πάνω απ΄ όλα ευθύνης. Αν δε μπορούμε να διαχειριστούμε τα απορρίμματά μας , δε μπορούμε να διαχειριστούμε τίποτα.

Παρακολουθώντας το Δημοτικό Συμβούλιο, που διεξήχθει, για να λέμε την αλήθεια, κάτω από συνθήκες επιτήρησης, εισπράξαμε μια απέραντη θλίψη. Μια θλίψη και για τα λόγια που ειπώθηκαν και για τη σιωπή. Η ήττα δεν είναι μόνο της Αυτοδιοίκησης, η ήττα είναι ολόκληρης της κοινωνίας. Το φινάλε... ένας εύσχημος τρόπος διαφυγής, χαϊδεμένα αυτιά και το πρόβλημα λίγα μέτρα παρακάτω.

Γνωρίζουμε ότι η αυτή η ομόφωνη απόφαση δύσκολα μπορεί να υλοποιηθεί, αφού είναι   εξαιρετικά απίθανο να εξασφαλιστεί χρηματοδότηση από την κυβέρνηση. Αν αποφασιστεί το κόστος μεταφοράς να επιβαρύνει τους δημότες, οι ήδη φουσκωμένοι λογαριασμοί των δημοτικών τελών, που ενσωματώνονται στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, θα σκάσουν.

Το πιο πιθανόν είναι, αφού κανείς δεν θέλει τα σκουπίδια στην περιοχή του, να κάνουμε σκουπιδότοπο όλο το νησί και να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.

Χωρίς να θέλω να το στρογγυλέψω, η ευθύνη γι΄ αυτά τα αδιέξοδα δεν ανήκει μόνο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση , στην Τοπική Αυτοδιοίκηση διαχρονικά εννοώ, ανήκει σε ολόκληρη την κοινωνία.

“Για τα σκουπίδια μόνο πληθυντικό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, σε διαφορετική περίπτωση, θα γίνουμε ένα με αυτά”, έγραφα στο προηγούμενο κείμενο. Και επιμένω γιατί αν υπήρχε κοινωνική συναίνεση στην παλαιότερη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου(Ιούνιος 2015), δεν θα είχαμε φτάσει στα σημερινά αδιέξοδα.

Όπως και να χει, να το θυμάστε, θα ξαναβρεθούμε πάλι στην πόλη Μποντέγκα Μπέι, εκεί που ο Χίτσκοκ, διάλεξε για να στείλει τα “πουλιά” του και να σπείρει το φόβο και το Χάος.