Καμία σχέση

Παρακολουθώντας το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και τα παραλειπόμενα γύρω απ’ αυτό, σκέφτομαι πόσο λάθος είχαμε παλαιότερα να βάζουμε ποδοσφαιρικούς όρους για να προσδιορίσουμε την πολιτική μας ζωή. Καμία σχέση, καμία σύγκριση. Κανένας πολιτικός δεν θα τολμούσε σήμερα να τα βάλει με την κόκα κόλα, όπως έκαναν την περασμένη εβδομάδα επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, την ώρα της καθιερωμένης συνέντευξης τύπου. (αφαίρεσαν το χορηγικό προϊόν από μπροστά τους , και ζήτησαν νεράκι του Θεού).

Γιατί φίλοι μου, στο ποδόσφαιρο υπάρχουν κανόνες, μεταγραφές με αυστηρούς όρους συμβολαίων. Δανεισμοί με προκαθορισμένο χρονικό ορίζοντα, ρήτρες μεταπώλησης, επαγγελματισμός, χωρίς να χάνει το ιδικό βάρος η φανέλα. Στο ποδόσφαιρο υπάρχει ακόμα ψυχή και πόδια που μπαίνουν στη φωτιά, και τσακίζονται. Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν φίλαθλοι που δεν περιμένουν στο προθάλαμο βουλευτικών γραφείων, που υποστηρίζουν την ομάδα τους χωρίς ανταλλάγματα. Δεν υπάρχουν αναποφάσιστοι, που καθορίζουν το αποτέλεσμα, υπάρχουν αποφασισμένοι πρωταγωνιστές και οπαδοί. Στο ποδόσφαιρο χύνεται ιδρώτας και αίμα.
Καμία σύγκριση λοιπόν. Είναι άδικο για το ποδόσφαιρα να συγκρίνεται με την πολιτική.

Γιατί νομίζετε ψάχνω ένα ανοιχτό παράθυρο; Γιατί η μικρή μας πόλη που δέχτηκε να με αναθρέψει, πάντα ζητούσε αντάλλαγμα έναν κομμένο ορίζοντα…