Αχ αυτό το σύνδρομο της κατοχής…

Για να μπούμε στο κλίμα των ημερών ένα παλαιότερο κείμενο που γίνεται πιο επίκαιρο με την οικονομική κρίση. Είναι οι μέρες, πάντα έτσι συμβαίνει τις παραμονές. Ότι και να λέμε για αυτοσυγκράτηση, η μανία του καταναλωτισμού θερίζει χωρίς διακρίσεις, το δράμα βεβαίως το αντιμετωπίζουν οι οικονομικά αδύνατες τάξεις, που πιέζονται για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στην υπερβολή των ημερών. Το σύνδρομο της κατοχής, να μην μας λείψει κάτι.
Αυτές τις μέρες, έρχεται το παρελθόν σε κάποιες στιγμές και μας αιφνιδιάζει με την δύναμη της επικαιρότητας του. Και είναι τέτοια η επιρροή, που ο νους μας γοητεύεται και μας δίνει την ευκαιρία να ξαναντικρύσουμε τον κόσμο χωρίς τις επιρροές της καταναλωτικής πώρωσης που εντέχνως προσπαθεί να επιβληθεί.
Δεν είναι η σωματική κόπωση, που μας καταβάλει, αλλά η ψυχική ταλαιπωρία, που υπαγορεύεται από την αθέατη ανάγκη της απληστίας, που εισβάλει χωρίς την θέληση μας σαν ναρκωτική ουσία στα εγκεφαλικά μας κύτταρα και μας ομογενοποιεί.
Τρέχουμε να προφτάσουμε τα πάντα, να μην μας λείψει τίποτα για να τα κλειστούμε στην κιβωτό της απόλαυσης περιμένοντας τη συντέλεια του κόσμου.
Και επειδή βεβαίως είναι αδύνατον, να μην ξεχάσουμε και κάτι έξω από την κιβωτό, έρχεται το απαραίτητο το άγχος να μας χαλάσει τη γιορτή.
Ευελπιστώ ότι θα έρθει κάποια στιγμή που οι άνθρωποι θα καταλάβουν ότι πιο υπέροχο πράγμα από τον έρωτα, την αγάπη, το πάθος, τη ζωή, τις βόλτες και την δημιουργία δεν μπορεί να υπάρξει. Όλα τα υπόλοιπα, όλη η προσπάθεια του ανθρώπου να αγοράσει ένα σούπερ μάρκετ και να το χώσει σε ένα ψυγείο θα είναι μάταιη.
………………………………………………………………………………………………………………

Τα Χριστούγεννα τα έχουμε συνδέσει με τα παιδιά, με την ελπίδα δηλαδή της κάθε κοινωνίας. Ευτυχώς οι γενιές δεν μοιάζουν, το σύνδρομο της κατοχής και η φρίκη του πολέμου δεν μπορούν να επηρεάσουν τους νέους. Ο νέος άνθρωπος έρχεται να δώσει μια νέα εικόνα στην κοινωνία και να την ανανεώσει. Η παράδοση κρατιέται στην ψυχή. Οι 20άρηδες σήμερα είναι πολύ πιο ειλικρινείς με τον εαυτό τους, είναι πολύ πιο σκληροί απέναντι στους άλλους, είναι πολύ πιο ολοκληρωμένοι από τους μεγάλους, έχουν πολύ πιο ωραίο τρόπο να σε πλησιάζουν. Δεν είναι ευγενείς με την έννοια της ευγένειας, είναι διακριτικοί με μια αλήθεια πολύ πιο ωραία. Σου κλείνουν το μάτι πιο ωραία. Δεν σε ενοχλούν…σε κάνουν να νιώθεις άνετα, δεν σε κομπλάρουν. Δεν σε βάζουν σε μια διαδικασία να πρέπει να αποδείξεις κάτι. Και για να κλείσω θα έλεγα, ότι είναι και λιγότερο καταναλωτικοί