Πάντα με τα οικονομικά είχα μια κακή σχέση, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει, ούτε με αυτήν την κρίση, που μπορεί να μην πολυκαταλαβαίνω όμως απ’ αυτά που ακούω κάθε μέρα, θα ήταν ψέμα να μην παραδεχτώ ότι μου έχει δημιουργηθεί μια κρίση ανασφάλειας. Αν την προσθέσουμε τώρα τα γενικά στα τοπικά, τότε η ανασφάλεια με οδηγεί στις ρίζες εκεί στις γέρικες ελιές που αντέχουν, ευτυχώς ακόμα στο χρόνο παρόλα τα δηλητήρια που τις ποτίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες.
«Έχω κάτι ελιές στο χωριό», θυμίζω στον εαυτό μου και η ανασφάλεια εξαφανίζεται.
Έχουμε γράψει κατ’ επανάληψη, ότι η ανάπτυξης της πόλης και η ανάδειξη του μνημειακού χαρακτήρα της αντανακλά σε ολόκληρη την Κέρκυρα. Για να είμαστε δίκαιοι όμως θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι η σχέση της πόλης με την ύπαιθρο στην ουσία είναι ισότιμη. Η προκοπή του χωριού είναι και προκοπή της πόλης. Ιδού τι έλεγε σε προεκλογική του ομιλία ο Ιάκωβος Πολυλάς.
«…Τότε ο Πολυλάς έπιασε στο χέρι του ένα μεγάλο κλωνάρι ελιάς, που το είχε ακουμπισμένο δίπλα του. Το σήκωσε ψηλά και δείχνοντας το συνέχισε:
Ιδού το άγιο των αγίων της Κέρκυρας και των Κερκυραίων. Ιδού το σύμβολο που θα συγκεντρώσει και έπρεπε να έχει ήδη συγκεντρώσει την προσοχή, την στοργή και το ενδιαφέρον κάθε πολιτευτού τιμίου, που ενδιαφέρεται πραγματικά για τον τόπο και την προκοπή του. Θ’ αγωνιστούμε εμείς γι’ αυτό. Πρώτος και κύριος αγώνας μας, πρώτη και κύρια μας επιδίωξις η προκοπή του χωριού. Γιατί η προκοπή του χωριού είναι και της χώρας προκοπή. Όχι απατεωνίες. Όχι δημοκοπίες, Όχι υποσχέσεις που μένουν απραγματοποίητες. Όχι ψέματα για να ξεγελάμε τους χωρικούς και να τους παίρνουμε την ψήφο. Δεν θα κάνουμε αυτό εμείς. Ποτέ! Στο πρόγραμμα μας είναι πρώτ’ απ’ όλα αυτός ο αγώνας. Τόσο μάλιστα, που και όλη μας η πολιτεία αυτός ο αγώνας θα την καθοδηγεί. Αυτός θα προπορεύεται και γι’ αυτό, να, αυτό το κλαρί της ελιάς, το κάνω σύμβολο του αγώνα μας, σύμβολο του κόμματος μας, σύμβολο δικό μου και δικό σας και σύμβολο του κάθε Κερκυραίου που πονάει την Κέρκυρα και θέλει στ’ αλήθεια να δουλέψει γι’ αυτήν».
Δυστυχώς αυτή η αμφίδρομη σχέση έχει πάψει προ πολλού να υφίσταται. Πέσαμε με τα μούτρα στην τουριστική ενασχόληση εγκαταλείποντας το «άγιο των αγίων της Κέρκυρας». Τώρα που οι επισκέπτες μας έχουν γυρίσει την πλάτη, εμείς περιμένουμε το μάννα εξ ουρανού.
Τότε η Κέρκυρα είχε πολιτικούς που την πονούσαν. Σήμερα; Μια φωτογραφία του κτηρίου της Ένωσης Συνεταιρισμών στην «Παλλάδα» θα σας απαντήσει.
Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αν ο Τσε είχε ασκήσει εξουσία τίποτα δεν θα ήταν σήμερα...
Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές, τι είναι αυτό που μεταμορφώνει τους ανθρώπους - προς το χειρότερο φυσικά - όταν αποκτήσουν εξουσία; Δεν πρόκειτ...
-
Το έγραψα πέρυσι «κατόπιν εορτής», το θυμίζω σήμερα λίγες μέρες πριν το Πάσχα, χωρίς να έχω την ψευδαίσθηση, ότι θα αλλάξει κάτι. Τ...
-
Όταν το 2007 η Παλιά Πόλη της Κέρκυρας, με την σφραγίδα της UNESCO εντασσόταν στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς, υ...
-
Τα πράγματα παίρνουν επικίνδυνες διαστάσεις. Ο αποκλεισμ ό ς του ΧΥΤΑ έπρεπε να έχει λήξει χθες. Η συνέχιση του αποκλεισμού από το...
1 σχόλιο:
Επίτηδες μου το κάνεις! Τώρα που πήρα απόφαση να τις πουλήσω εγώ τις ελιές! Ή μήπως να μη το κάνω; Καλέ πότε έφυγες από τις ρίζες εσύ? Μήπως να ξαναβγάζαμε τώρα γερνώντας καμια θρυλική παλιά εφημερίδα; Διότι επιστροφή στις ρίζες για μας, αυτό θα πει! (αν θυμάσαι)
Δημοσίευση σχολίου