Κανονικά αυτό το μήνα τον προεκλογικό θα ήταν προτιμότερο να μη γράφω, το κάνω γιατί κάποιος θα μου κλέψει το χώρο και θα τον γεμίσει ψέματα.
Ας ξεκινήσουμε από εκεί που είχαμε μείνει, άλλωστε προχθές είχαμε εκλογές και αυτό που εισπράξαμε στα δύο χρόνια ήταν αυτό που εισπράττουμε από 1974. Μια εναλλασσόμενη μαλακία. Επανέρχομαι. με την παλαιότερη και πάντα επίκαιρη θέση.
«Να υπονομεύσουμε με την ψήφο μας τον δικομματισμό» θα μπορούσε να είναι το κεντρικό σύνθημα, για όλους τους ενηλικιωμένους πολιτικά, ψηφοφόρους. Να υπονομεύσουμε με την ψήφο μας τα κόμματα, που μέχρι σήμερα συγκρίνουμε τα αρνητικά τους: ποιος έκλεψε τα λιγότερα και ποιος τα περισσότερα, ποιος υπερέχει σε ατολμία, σε διαπλοκή, ποιος ξεχνάει περισσότερο τις προεκλογικές υποσχέσεις, ποιος διορίζει περισσότερα ή λιγότερα δικά του παιδιά, ποιος δείχνει μεγαλύτερη η μικρότερη υποτέλεια απέναντι στον ξένο παράγοντα. Η ψήφος μας, σε οποιοδήποτε μικρό κόμμα μπορεί να μην αποτελεί αυτοσκοπό, στόχο έχει να γκρεμίσει επιτέλους το κομματικό κράτος που στήνεται εναλλάξ, κάθε τέσσερα ή κάθε οκτώ χρόνια. Η ψήφος σήμερα δεν μπορεί να στηρίζεται σε πατροπαράδοτες συνήθειες, ούτε βεβαίως σε ψευδεπίγραφες ιδεολογίες, η ψήφος πρέπει να λειτουργεί καταστροφικά για ένα σαθρό οικοδόμημα, βόμβα στα θεμέλια αυτών των πολυσυλλεκτικών κομμάτων εξουσίας, που όπως έχουν ανακατευθεί, αποτελούν ένα και το αυτό.
Ένα και το αυτό. Υποταγμένα στο ίδιο μηδενισμό άξιων και κοινωνικών στοχεύσεων. Υποταγμένα στον ξένο παράγοντα. Βυθισμένα στην διαπλοκή και τη διαφθορά. Υπεύθυνα για την κλοπή του δημοσίου χρήματος. Δυο κόμματα γερασμένα άτολμα και χωρίς φαντασία που επιβάλλεται να αποδομηθούν. Σε ένα μήνα, θα κριθεί η δική μας αξιοπιστία, θα κριθεί η αντοχή μας για άμυνα μπροστά σ’ αυτήν την ισοπέδωση άξιων, θα κριθεί η συμπεριφορά μας και η αλληλεγγύη απέναντι στις επόμενες γενιές, απέναντι στα παιδιά μας. Θα κριθεί αν αυτά που καταγγέλλουμε για τα κόμματα εξουσίας τα εννοούμε. Ασφαλώς και δεν περιμένω τίποτα. Για άλλη μια φορά θα θριαμβεύσουν τα ψευτοδιλήμματα και ο κομματικός πατριωτισμός. Σε μια ρωγμή ευελπιστώ στα θεμέλια του δικομματισμού, που θα δίνει ελπίδες σε κάποια χρόνια αναδιάταξης των πολιτικών δυνάμεων και τη δημιουργία νέων κομμάτων, που να υπηρετούν τον πολυκομματισμό με ευδιάκριτες διαφορές και συγκεκριμένη ταυτότητα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου