Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Καλό κουράγιο

Λίγες ώρες πριν ανακοινωθούν τα πιο σκληρά οικονομικά μέτρα που έζησε η Ελλάδα. Και λέω τα πιο σκληρά, γιατί έχουν φροντίσει να τα κάνουν γνωστά πριν τις επίσημες ανακοινώσεις.
Οι ενταγμένοι σ’ αυτό το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα τα θεωρούν απολύτως αναγκαία και η αλήθεια είναι, ότι διαθέτουν όλα εκείνα τα επιχειρήματα για να υπερασπίσουν αυτήν την άποψη. Να σταματήσουμε την αιμορραγία για να μπορέσουμε να δανεισθούμε και πάλι χαμηλότοκα και βεβαίως να συνεχίσουμε στο ίδιο περιβάλλον, εξυπηρετώντας τη λογική της αγοράς και περιμένοντας την επόμενη κρίση. Γίνονται τόσο πειστικοί που ακόμα και άμοιρος λαός που δεν χρωστάει τίποτα, αλλά αυτός τελικά θα πληρώσει δείχνει σε ένα βαθμό συγκατάβαση.
Σε τι να ελπίζουμε; Σε ένα μεγάλο μπουμ, έγραφα παλιότερα. Αρχίζω να βλέπω με συμπάθεια την κρίση που ξέσπασε, άλλωστε εμείς της γης οι κολασμένοι μια ζωή χαμένοι είμαστε, αν στερηθούμε και κάτι ακόμα, λίγο το κακό. Και αφού οι εξεγέρσεις είναι δύσκολες στις μέρες μας και οι τράπεζες φορούν αλεξίσφαιρα γιλέκα, ας τιναχτούν από μόνες τους στον αέρα.
Και πώς να βρεις εφαρμογή σ’ αυτόν τον κόσμο. Το κακό είναι ότι όποιος δεν μπορεί να αφομοιωθεί, να εξομοιωθεί να γίνει φωτοτυπία, τον απομακρύνει, τον αποκόπτει, τον ξερνάει. Όποιος κάνει μια σκέψη παραπάνω, όποιος διαφοροποιεί τον βηματισμό του βρίσκεται εκτός. Ο κόσμος όταν δεν βουλιάζεις στα νερά του, είναι μια ξένη πόλη.

«Σε ένα μεγάλο μπουμ, που τα πλάνα της καταστροφής, θα είναι η πιο σύγχρονη μορφή τέχνης. Τι να κάνει η ζωγραφική, η φωτογραφία, η ποίηση; Η σπουδαιότερη τέχνη είναι η ίδια η ζωή. Η ζωή η τεμαχισμένη, η πολτοποιημένη, αυτή που κρέμεται σε φέτες από τα νύχια του ισχυρού, τα σώματα που θα γεμίσουν το χώμα σάπια όνειρα, οι ανάσες που θα παύσουν για να αυξηθεί το οξυγόνο στον πλανήτη, η οικολογική καταστροφή που θα επέλθει για να επιπέσουν οι ντιζαινάτοι αρχιτέκτονες να χτίσουν πόλεις επιστημονικής φαντασίας πάνω στα κόκαλα των σκοτωμένων»
…………………………………………………………………………………………..
Όταν η ερμηνεία της ανάπτυξης, στα σύγχρονα λεξικά θα σημαίνει καταστροφή, ίσως τότε να είναι αργά για να σώσουμε την παρτίδα. Για την ώρα παρακολουθούμε «τα όλα σε ένα» να γεμίζουν τις τσέπες τους και να υποθηκεύουν το μέλλον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αν ο Τσε είχε ασκήσει εξουσία τίποτα δεν θα ήταν σήμερα...

Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές, τι είναι αυτό που μεταμορφώνει τους ανθρώπους - προς το χειρότερο φυσικά - όταν αποκτήσουν εξουσία; Δεν πρόκειτ...