Κανείς πλέον δεν αμφιβάλει, ότι οι αναγκαίες συνενώσεις ήταν το πρόσχημα, μεγάλοι πληθυσμιακά και γεωγραφικά Δήμοι, εξασθενημένοι οικονομικά, κάτω από την μπότα του κράτους, η μόνη δυνατότητα που τους παρέχεται είναι η «διαβούλευση».
Οι τοπικές κοινωνίες διαβουλεύονται, και το κεντρικό κράτος ανακοινώνει αυτά που έχει προαποφασίσει.
Εσχάτως, αφού γεύτηκε την γλύκα της τρόικας, αποφάσισε να τοποθετήσει τη δική του τρόικα, στους υπερχρεωμένους οργανισμούς.
Είναι πλέον πασιφανές, ο Καλλικράτης δεν είχε στόχο την ανάπτυξη της περιφέρειας και την ενίσχυση του ρόλου της αυτοδιοίκησης, έγινε υπό το βάρος του δημοσιονομικού προβλήματος. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, η πορεία είναι προδιαγραμμένη.Και σήμερα όπως και πριν, η διεκδίκηση πρέπει να συνεχιστεί, σαν μην πέρασε μια μέρα. Ας θυμηθούμε τι ζητήσουμε για να δούμε τι μας σέρβιραν. «Για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες απαιτήσεις χρειάζεται η ενίσχυση του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και η υλοποίηση της αποκέντρωσης που αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για την ισόρροπη και ανταγωνιστική περιφερειακή ανάπτυξη. Τα μεγάλα προβλήματα, όπως η αντιμετώπιση της τουριστικής κρίσης, η ανεργία, η προστασία του περιβάλλοντος, ο πολιτισμός μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με ουσιαστική διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της Αυτοδιοίκησης και πραγματική αποκέντρωση. Οι αποφάσεις πρέπει να παίρνονται από τις τοπικές κοινωνίες για προβλήματα που τις αφορούν. Με τον τρόπο αυτό θα επιτύχουμε την ορθολογική χρήση των πόρων, την ανταγωνιστικότητα και την απελευθέρωση του παραγωγικού και του πνευματικού δυναμικού που διαθέτει η Περιφέρεια»
Όλα τα παραπάνω σαν αίτημα, ο Καλλικράτης τα έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια. Ο Καλλικράτης που έγινε Πολυκράτης και πολύ φοβάμαι ότι σύντομα θα καταλήξει Ερημοκράτης…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου