Ας αυτοδιοικηθούμε επιτέλους

Αυτοδιοίκηση δε θέλουμε; Ας αυτοδιοικηθούμε λοιπόν! Κόντρα στην κρίση,  στους Καλλικράτιους νόμους, στις κεντρικές πολιτικές.  Ας δώσουμε επιτέλους νόημα στις λέξεις, ας υποστηρίξουμε ουσιαστικά το θεσμό.

Αυτό το πάρε δώσε, που ζήσαμε με το σπάσιμο του Δήμου της Κέρκυρας,  δεν είχε προηγούμενο. Από τους τρεις Δήμους που εξήγγειλε ο συντοπίτης μας Υπουργός, κ. Δένδιας,  τον  περασμένο Οκτώβριο, το νησί της Κέρκυρας έχει σπάσει και έχει κολλήσει  τόσες φορές, που έχω χάσει το μέτρημα.

Χρειάζεται καινούργιο χωροταξικό; Ας το χαράξουμε! Όχι τρεις, τέσσερις  εγώ σας λέω, πέντε και τα Διαπόντια.  Ξεκινάμε με  διοικητικά κέντρα   Βορρά, Νότου, Μέσης και ο παλιός Δήμος Κερκυραίων, το κέντρο των κέντρων. Δίνουμε ουσιαστικές αρμοδιότητες, ώστε να μπορούν  να εξυπηρετηθούν οι πολίτες, από τις υπηρεσίας και  να αντιμετωπίζονται  τα προβλήματα καθημερινότητας.   Αυτά που περιμένουμε,  είναι στο χέρι μας να τα κάνουμε πράξη, εμείς,  πέρα από κεντρικούς σχεδιασμούς, που το μόνο που κάνουν είναι να εξυπηρετούν ημετέρους  και να κρατούν τις ισορροπίες στο πολιτικό στερέωμα.

Η αυτοδιοίκηση από μόνη της, σαν μια συμμετοχική διαδικασία, αποδεσμεύεται από τους εναγκαλισμούς και λειτουργεί ανεξάρτητα, γιατί η κάθε τοπική κοινωνία, υπό το βάρος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει, δεν έχει την πολυτέλεια να περιχαρακώνεται.
Η περιφέρεια αναστενάζει, παραμελημένη χρόνια τώρα από το κράτος. Η φτώχεια που μας έχει γονατίσει, η ανεργία, η υγεία, η παιδεία, το περιβάλλον, η ακρίβεια, δεν είναι προβλήματα που τα δημιούργησε η τοπική κοινωνία. Είναι προβλήματα ευθύνης της κεντρικής εξουσίας.
Με το πέρας της προεκλογικής περιόδου και πάλι θα βρεθούμε μόνοι, αντιμέτωποι με όλα τα παραπάνω. Όλοι μαζί έχουμε πιο δυνατή φωνή στην διεκδίκηση όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί στην άμυνα για να περισώσουμε ότι ακόμα έχει απομείνει.
Ευτυχώς ή δυστυχώς, τα κόμματα έπονται σ’ αυτή την εκλογική διαδικασία, πρωταγωνιστές είναι τα πρόσωπα και οι όποιες επιλογές απ’ αυτά εξαρτώνται. Το ευτυχώς, κολλάει στην σημερινή πραγματικότητα, το δυστυχώς γιατί τα κόμματα, δεν είναι χρήσιμο για την Δημοκρατία, να έχουν αγγίξει τα όρια της ανυποληψίας.
Δεν αξίζει η αυτοδιοίκηση τέτοιες συμπεριφορές, για να λειτουργήσει και να πάει μπροστά ένας τόπος, χρειάζεται ενότητα, συλλογική προσπάθεια, ανθρώπους που έχουν δείξει με την πορεία, και την προσφορά τους, την αγάπη τους για τον τόπο. Να δούμε τις ανάγκες αυτής της κοινωνίας και να συνθέσουμε δημιουργικές δυνάμεις σε μια προσπάθεια υπεράσπισης όλων εκείνων των αξιών που συμβάλουν στην καλλίτερη ποιότητας ζωής.
Εργατικότητα, μετριοφροσύνη και πολύ ψυχή, είναι τα απαραίτητα υλικά σ’ αυτόν τον αγώνα.