Πίσω από το συλλαλητήριο κρύβονται πολίτες... που δεν κρύβονται...

Τι κρύβεται πίσω από το συλλαλητήριο; Το συλλαλητήριο, γέννημα της ανάγκης μιας κοινωνίας, που επιτέλους βρέθηκε στους δρόμους να διαμαρτυρηθεί στους αρμόδιους, για το οξύτατο πρόβλημα των απορριμμάτων και να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες.

Πριν στεγνώσει το μελανί του τελευταίου μου κειμένου «Η Πόλη τρώει τις σάρκες της» και το διαδίκτυο, εμφάνισε την προσφιλή του εικόνα… Κανιβαλισμός.

«Πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο Αλέξης» Ε! λοιπόν ούτε ο Αλέξης ούτε ο Γιάννης, ούτε ο Σπύρος, ούτε ο Πετρής ούτε ο Χατζηπετρής. Πίσω από το συλλαλητήριο δεν κρύβεται, ούτε το παρελθόν ούτε το μέλλον.

Ευαίσθητοι πολίτες κρύβονται, που δεν κρύβονται και αγωνιούν για την Πόλη τους. Ευαίσθητοι πολίτες, που αντιστέκονται στην αγία απάθεια και μπήκαν μπροστά για να βεβαιώσουν ότι σ’ αυτό το άνυδρο τοπίο της κερκυραϊκής κοινωνίας υπάρχουν και εστίες ζωντανές. Πολίτες που αντιδρούν για να έχουν το δικαίωμα να ελπίζουν.

Ευαίσθητοι πολίτες με ονοματεπώνυμο. Η Αλίκη η Κατσαρού, η 'Αρη Καρδόνα , ο Κώστας ο Τσιριγκάκης, η Τατιάνα η Σπίγγου, ο Βασίλης Κρουστάλης και άλλοι, γνωστές και γνωστοί, αποτελούν το πυρήνα αυτής της κίνησης. Σας διαβεβαιώ, ότι αυτοί οι πολίτες, δεν είχαν κανένα σκοπό να ρίξουν την κυβέρνηση. Τον αγώνα τους έκαναν, για να δοθεί λύση σε ένα σοβαρότατο πρόβλημα για την υγεία και την οικονομία του νησιού. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που τις 21 Μαΐου στάθηκαν σιωπηλοί μπροστά από την εξέδρα των επισήμων για να εκφράσουν τη λύπη τους.

Αν με ρωτήσετε για το ψήφισμα… θα έκανα μερικές διορθώσεις, αλλά αυτό δείχνει τον αυθορμητισμό και τις αθώες προθέσεις. Δεν πρότειναν λύσεις και αυτό ήταν ακόμα ένα στοιχείο ότι πίσω απ’ αυτό που φαίνεται, κρύβεται μόνο ένας καθαρός ουρανός.

Όταν ο ίδιος Δήμαρχος επικροτεί την αντίδραση των πολιτών και πρόσφατα έχει δηλώσει, ότι έχουν δίκιο να διαμαρτύρονται, κάθε σενάριο συνομοσιολογίας, ενισχύει αυτό που έγραψα στο προηγούμενο, ότι η «Πόλη τρώει τις σάρκες της» και με γεμίζει θλίψη». Θλίψη «για τον αντίλαλο από το παιδικό μας το χαμόγελο, που σήμερα μπερδεύεται με ύβρεις και για την αθωότητα, που έγινε πονηριά».

Κάνω αυτήν την παρέμβαση, διότι γνωρίζω από πρώτο χέρι. Αν τώρα μέσα στους συγκεντρωμένους, στο πολύ μεγάλο συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή, υπήρχαν και κάποιοι που άλλα είχα στο μυαλό τους, αυτό δεν βαρύνει τους διοργανωτές. Άλλωστε σε πολυσυλλεκτικές κινητοποιήσεις, συνυπάρχουν όσοι διαμαρτύρονται με άλλους που είναι εμφανείς ή αφανείς υποστηρικτές του παρελθόντος ή υποστηρικτές, για κάποιους που έχουν βλέψεις για το μέλλον.

Το συλλαλητήριο ήταν υγεία και απόδειξη ότι ένα τμήμα της κοινωνίας ακόμα έχει τη δύναμη να αντιδράει. Αν θέλετε την γνώμη μου, τέτοιες πρωτοβουλίες βοηθούν ακόμα και το έργο της Δημοτικής Αρχής, απέναντι στα αδιέξοδα που έχει περιέλθει και στις διεκδικήσεις της από Κεντρική Διοίκηση, στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Γιατί μη μου πείτε ότι υπάρχει Δήμαρχος στον πλανήτη που θέλει την Πόλη του γεμάτη σκουπίδια.

Ας σταματήσουμε να τρώμε τις σάρκες μας και ας πράξει ο καθένας το καθήκον του απέναντι στο πρόβλημα . Θα το ξαναγράψω: όταν μιλάμε για διαχείριση απορριμμάτων, πρέπει να χρησιμοποιούμε πληθυντικό.