Γράφαμε την περασμένη εβδομάδα για το τέλος της μεταπολιτευτικής περιόδου, μιας μακράς περιόδου, που αριθμεί 35 χρόνια. Δεν είναι οι τελευταίες εκλογές και οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις που προαναγγέλουν το τέλος του δικομματισμού και ουσιαστικά - όπως λέει ο νέος πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας - την αρχή μιας νέας μεταπολίτευσης. Ολόκληρο το μοντέλο ανάπτυξης της χώρας βρίσκεται σε αδιέξοδο και αυτό που βλέπουμε ως κρίση της πολιτικής δεν είναι παρά οι λυγμοί για το τέλος μιας εποχής. Όπως γράφει και T.S. Elliot «Ο κόσμος δεν τελειώνει με έναν κρότο αλλά με έναν λυγμό».
Για τους κρότους που ακούστηκαν κατά το παρελθόν και προμηνούσαν το τέλος της μεταπολίτευσης απαντάει ένα ενδιαφέρον άρθρο στην «Καθημερινή της Κυριακής»
«Από το 1974 μέχρι σήμερα ακούστηκαν πολλοί κρότοι. Κάποιοι πίστεψαν ότι 1989θα ήταν το τέλος εποχής. Κάποιοι έβγαλαν αγγελτήριο θανάτου της μεταπολίτευσης με την «Πολιτική Ανοιξη». Άλλοι με την εξίσου φαντασμαγορική ίδρυση του κόμματος Αβραμόπουλου. Κάποιοι ταύτισαν τη μεταπολίτευση με τους χαρισματικούς και είδαν το τέλος της στην εκλογή του κ. Σημίτη. Σήμερα πολλοί διακρίνουν το τέλος εποχής στις δημοσκοπήσεις που θέλουν τον δικομματισμό να πέφτει κάτω από 80%.
Το πρόβλημα με τα θεωρητικά σχήματα για το τέλος της μεταπολίτευσης που προτάθηκαν μέχρι σήμερα, είναι ότι φωτίζουν το εποικοδόμημα της πολιτικής και όχι την ουσία της. Ναι μεν ήταν μεγάλος ο κρότος που έκανε στην πολιτική σκηνή ο κ. Σαμαράς το 1993, αλλά δεν αντιστοιχούσε σε υπαρκτά κοινωνικά ρεύματα, με αποτέλεσμα σήμερα να έχει απομείνει ένας ασθενής αντίλαλος.
Η μεταπολίτευση που χαρακτηρίστηκε από την εκρηκτική διεύρυνση της κρατικής παρεμβατικότητας (από τη σοσιαλμανία του Κ. Καραμανλή, μέχρι τις κοινωνικοποιήσεις του Α. Παπανδρέου και από τη συνταγματική επιταγή για τον βασικό μέτοχο μέχρι τον νόμο για τα «φρουτάκια») μας τελειώνει κομμάτι-κομμάτι, απόφαση-απόφαση της Ε.Ε., φορτίο-φορτίο που μας έρχεται από την Κίνα».
Βρισκόμαστε λοιπόν στην περίοδο των λυγμών, όσο για το χρόνο αυτός θα καθορισθεί, από το πόσο θα χρειασθεί να κατανοήσουν κάποιοι τα δεδομένα της νέας εποχής. Γιατί μπορεί ο Αλαβάνος να έδωσε την σκυτάλη στην νέα γενιά, δεν φτάνει όμως το δικό του κατοστάρι για να ολοκληρωθεί η κούρσα με επιτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου