Ας ξεκινήσουμε την εβδομάδα με ένα σχόλιο αγνώστου πατρός, σε απάντηση του προηγούμενου.
«Προς τι ποιος έχει δίκιο, προς τι το βάσανο ανολοκλήρωτων συζητήσεων, προς τι η προσπάθεια το παρελθόν να γίνει μέλλον;
Συγκατάβαση μυρίζει τόσος προβληματισμός όχι;
Άσε τα δίκαια για τους αρμόδιους και τη σιωπή για τους αμνούς. Οι συζητήσεις ας μένουν ανολοκλήρωτες, τέτοιες που είναι. Όσο για τα ώριμα πεσμένα φρούτα, ως συμπεράσματα αισθημάτων, πονόκοιλο προκαλούν.
Όλα εδώ παίζονται φίλε μου. Τώρα κάθε στιγμή, στην αναμέτρηση.....με τη ζωή.(τη ζηλεύω είναι τόσο ευφάνταστη αυτή η πόρνη!).
Ο καθένας με τα όπλα του λοιπόν.
Και γω μόνο από στιγμές γνωρίζω. Από αυτά τα προστιθέμενα μικρά - μεγάλα άταχτα κομμάτια της ζωής μου, που χοροπηδούν αλλάζοντας θέσεις αδιάκοπα και δυσκολεύουν τη λογική, που έχουν όλα τα χρώματα και παράγουν κάθε ήχο σε ποικίλες εντάσεις και ερεθίσου διαρκώς τη ψυχή. Πίνακα τείνουν να ολοκληρώσουν μα τότε δεν θα είμαι.
Προς το παρόν το θάνατο ακόμα τον φοβάμαι. Τον έρωτα προσπαθώ».
Υπέροχη η εκπομπή του Παπαδόπουλου και η μαρμελάδα μου, που τη πούλησα, επίσης.
"Ασημίνα" όχι από το άσημη αλλά από το "Γερασημίνα".
Ότι ξεκίνησα να γράφω, το έσβησα. Το έσβησε το φως του ήλιου. Γεννήθηκε μια ακόμη μέρα, μέσα της λέω να χαθώ. Είναι μέρες τώρα που μια σιωπή μ’ ακολουθεί. Αόρατη. Όσο κι αν προσπαθώ να την εντοπίσω αυτή παραμένει κρυμμένη. Θα πάρω ξένα λόγια, γιατί απάντηση δεν έχω. Φεύγω αλλά το παράπονο δεν φεύγει. Κρύβομαι και με βρίσκει. Άλλο σχήμα εκτός του κύκλου γιατί δεν ζωγραφίζω; «Μην με ρωτάς. Απάντηση δεν έχω. Ό,τι ήταν να πω το είπα. Ό,τι ήταν να κάνω το έκανα. Δεν θα μπω στην διαδικασία να αποδείξω. Τίποτα. Ότι είμαι φαίνεται. Κι αν δεν το βλέπεις δεν ευθύνομαι εγώ». Τίποτα δύσκολο. Τίποτα ακατανόητο. Τίποτα μεγάλο δεν κρύβεται πίσω από ό,τι λέω. Όσο για την μαρμελάδα… «Υπάρχει για όλα συνταγή; Υπάρχει για όλα δόση; Λες να είναι η ζωή μαρμελάδα για να μπορέσεις να μετρήσεις εκ των προτέρων τα υλικά της; Δεν νομίζω. Δεν μπορείς να κρατήσεις καμιά αναλογία υγρών και στερεών. Ότι σου βγει λοιπόν. Ότι μπορέσεις, όπως μπορέσεις. Αλλά μόνος σου. Γιατί είναι που είναι αλλόκοτη, αν και άλλοι μπλεχθούνε δεν πρόκειται να δέσει με τίποτα. Άσε που θα σου ζητάνε και βαζάκι».
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αν ο Τσε είχε ασκήσει εξουσία τίποτα δεν θα ήταν σήμερα...
Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές, τι είναι αυτό που μεταμορφώνει τους ανθρώπους - προς το χειρότερο φυσικά - όταν αποκτήσουν εξουσία; Δεν πρόκειτ...
-
Το έγραψα πέρυσι «κατόπιν εορτής», το θυμίζω σήμερα λίγες μέρες πριν το Πάσχα, χωρίς να έχω την ψευδαίσθηση, ότι θα αλλάξει κάτι. Τ...
-
Όταν το 2007 η Παλιά Πόλη της Κέρκυρας, με την σφραγίδα της UNESCO εντασσόταν στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς, υ...
-
Τα πράγματα παίρνουν επικίνδυνες διαστάσεις. Ο αποκλεισμ ό ς του ΧΥΤΑ έπρεπε να έχει λήξει χθες. Η συνέχιση του αποκλεισμού από το...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου