Καταληκτική ημερομηνία η 4η Οκτωβρίου, για να ξεχάσουν οι καμένοι, τα θύματα του χρηματιστηρίου (καλά αυτοί το έχουν ξεχάσει προ πολλού), για ξεχάσουν οι άνεργοι, για να ξεχάσουν οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι. Για να ξεχάσει η ελληνική κοινωνία που για τριανταπέντε χρόνια βολοδέρνει ανεμίζοντας ποτέ μπλε και πότε πράσινες σημαίες.
Το εκλογικό σώμα για άλλη μια φορά θα συνταχθεί στη μεγάλη του πλειοψηφία με τους ισχυρούς, για να συνεχίσει το κομματικό κράτος να ζει και να βασιλεύει.
Δυστυχώς έχει δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση ότι η εναλλαγή κάθε τέσσερα ή οκτώ χρόνια των κομμάτων εξουσίας, φέρνει και την αλλαγή στην κοινωνία. Δυστυχώς η μνήμη μας σβήνει πολύ εύκολα το παρελθόν, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουμε το παλιό σαν νέο.
«Πάμε για την νέα αλλαγή» λέει ο Γεώργιο Παπανδρέου, ο εγγονός του Γεωργίου Παπανδρέου πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδος και υιός του Ανδρέα Παπανδρέου πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδος.
«Θέλουμε ισχυρή πλειοψηφία και νωπή λαϊκή εντολή, για να προχωρήσουμε στις μεταρρυθμίσεις, και να αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση διακηρύσσει ο Πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής, ανιψιός του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας και πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Για να δούμε πόσο θα συνεχιστεί η δυναστεία και ποσά χρόνια αυτός ο Λαός θα αντιμετωπίζει στωικά την μοίρα του;
…………………………………………………………………………………………..
Σε λιγότερο από ένα μήνα, θα κριθεί η δική μας αξιοπιστία, θα κριθεί η αντοχή μας για άμυνα μπροστά σ’ αυτήν την ισοπέδωση άξιων, θα κριθεί η συμπεριφορά μας και η αλληλεγγύη απέναντι στις επόμενες γενιές, απέναντι στα παιδιά μας.
Θα κριθεί αν αυτά που καταγγέλλουμε για τα κόμματα εξουσίας τα εννοούμε.
Ασφαλώς και δεν περιμένω τίποτα. Για άλλη μια φορά θα θριαμβεύσουν τα ψευτοδιλήμματα και ο κομματικός πατριωτισμός.
Αυτά που συμβαίνουν κάθε προεκλογική περίοδο, δεν μου προκαλούν πλέον καμία εντύπωση. Η επανάληψη της ίδιας εικόνας με μικρές ίσως παραλλαγές εκσυγχρονισμού, έχει περάσει στο υποσυνείδητο μου όπως όλα τα έθιμα.
Το Πάσχα ψήνουμε αρνιά, τα Χριστούγεννα φτιάχνουμε κουραμπιέδες και μελομακάρονα, την Ανάσταση τσουγκρίζουμε αυγά. Αυτήν την περίοδο γουστάρουμε να ακούμε παραμύθια. Πλημμυρίζουμε από πολύχρωμες αφίσες, λύνουμε όλα τα προβλήματα που δεν μπορέσαμε να λύσουμε σε τέσσερα χρόνια, απολαμβάνουμε παροχές και υποσχέσεις, έρχονται πιο κοντά η άνθρωποι. Ο πολιτικός λόγος που ξεπερνάει τα όρια της επανάληψης και της περίστασης, αποτελεί την ευχαρίστηση νότα όλου αυτού του πανηγυριού, όμως μια νότα που να ακουστεί μέσα σ’ αυτήν την συγχορδία της φασαρίας.
Ο πολιτικός λόγος που ξεπερνάει τις καταληκτικές ημερομηνίες των εκλογών και αγωνία για το μέλλον αυτής της χώρας, που δεν προσδοκά πρόσκαιρα κέρδη αλλά ανοίγει δρόμους για το αύριο, αποτελεί πλέον παραφωνία σ’ αυτόν τον συγχρονισμό της μαλακίας
Οι εκλογές έχουν αποκτήσει εθιμικό χαρακτήρα. Λόγια ψεύτικα και μεγάλα. Ρετουσαρισμένα πρόσωπα. Τετριμμένα συνθήματα. Σε τίποτα δεν διαφέρουν όλα τούτα από τα πανηγυριώτικα στολίδια.
Αυτοί που βλέπουν τις εκλογές σαν ύψιστη πολιτική διαδικασία, αντιμετωπίζονται δυστυχώς, σαν ταραξίες που θέλουν να χαλάσουν την γιορτή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου