Προσοχή κυκλοφορούν ελεύθεροι

Παρακολουθώ τα απομεινάρια του πάλε ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ, που έχουν σκορπιστεί στους  πέντε ανέμους, να επιμένουν να τονίζουν την παρουσία τους. Πάντα έχει ενδιαφέρον αυτός ο χώρος, ακόμα και σήμερα που είναι ανύπαρκτος. Ακόμα και σήμερα,  οι αμετανόητοι  είναι ικανοί για το χειρότερο. Χωρίς λαϊκό έρεισμα και ουσιαστικά άστεγοι,  περιφέρονται από χώρο σε χώρο  και θολώνουν τα νερά . Το παρακάτω το έγραψα το 2010,  ρίχτε μια ματιά σ’ αυτά που διαδραματίζονται σήμερα  και πέστε  μου, αν  είχε άλλο δρόμο ο ψυχίατρος...  Η αυτοκτονία ήταν μονόδρομος! 

Αυτά που γράφω σήμερα για το ΠΑΣΟΚ, αποτελούν μια συνέχεια χρόνων, κανονικά δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν, ο χρόνος που έχει περάσει ήταν αρκετός για να δώσει ένα τέλος. Δυστυχώς η αρρώστια τραβάει, αργά και βασανιστικά, με τραγικές επιπτώσεις για ολόκληρη την κοινωνία.
Είναι βαθιά άρρωστο το ΠΑΣΟΚ στην Κέρκυρα, τόσο που οποιαδήποτε προσπάθεια για ανασυγκρότηση, ακόμα και σοσιαλιστική, όπως ονομάζεται η νέα τάση, δεν έχει καμία τύχη. Η βλάβη είναι ανήκεστη.
Η ανησυχία που εκφράζεται από πολλά στελέχη, μέλη και φίλους του ΠΑΣΟΚ, επιβεβαιώνει την παραπάνω διάγνωση. «Καλπάζουσα σχιζοφρένεια».
 

Η ιστορική διαδρομή, κάτω από τις σημερινές συνθήκες αποτελεί μειονέκτημα. Η ανασυγκρότηση δεν μπορεί να γίνει με φθαρμένα υλικά, θα ήταν προτιμότερη, η ολοκληρωτική ισοπέδωση, η κατάρρευση και η εκ νέου κατασκευή. Πώς να μπαλώσεις ετούτο το κατεστραμμένο σαρκίο;. Θυμάσαι τον τάδε, που σήμερα είναι υπέρμαχος της ιδέας της ανασυγκρότησης, στρογγυλοκαθισμένο πριν λίγα χρόνια στην βολική καρέκλα της εξουσίας. Τότε δεν είχε ανάγκη το κίνημα από ανασυγκρότηση προείχε η ανασυγκρότηση της περιουσίας των συντρόφων.
Βεβαίως σ’ αυτή την προσπάθεια δεν ξεκινούν όλοι με τις ίδιες προθέσεις, για να μην αδικούμε και τις καλές προθέσεις.
«Το μόνο χάσιμο που υπολήπτομαι και με τρομάζει είναι να χαθεί κανείς μέσα στον εγκέφαλο του. Να βρεθεί σε μια νοητική πραγματικότητα με πολλούς καθρέπτες κι εκατοντάδες είδωλα που όλα θα λένε την ίδια ιστορία, αλλά σε διαφορετική γλώσσα το καθένα. Οι ματαιωμένοι διάλογοι να γίνουν σκοινί από λέξεις στο λαιμό σας, η χρόνια σιωπή να εκραγεί, να σκάσει το δέρμα να ανοίξουν τα χέρια, τα πόδια σε πληγές από το ανείπωτο. Η ιατρική έχει τις μεθόδους και τις ορολογίες της γι’ αυτές τις καταστάσεις. Εμείς το λέμε απόσυρση. Και κοιτάμε ποια μάρκα προσφέρει τις καλύτερες ευκαιρίες για να πάρουμε καινούργιο. Σαρκίο» τα εντός εισαγωγικών από το ενδιάμεσο σχόλιο ραδιοφωνικής εκπομπή του τραγουδιού « Ας τον τρελό στην τρέλα του»…
Καλπάζουσα, σχιζοφρένεια η διάγνωση. Καθημερινή φαρμακευτική αγωγή για την ώρα.

Αυτά τότε, τώρα είναι για δέσιμο…