Με
αφορμή το τελευταίο κρούσμα κανιβαλισμού
από το “γίγαντα” της δημοσιογραφίας
Κωνσταντίνο Μπογδάνο, τα παρακάτω:
Είναι
τηλεόραση καθρέπτης της κοινωνίας;
Ασφαλώς όχι. Αν υποθέσουμε ότι η τηλεόραση
είναι καθρέφτης της κοινωνίας, σήμερα
θα λέγαμε ότι ο καθρέφτης είναι
παραμορφωτικός. Αντανακλά ορισμένες
μόνον όψεις της κοινωνίας στην οποία
απευθύνεται και από την οποία πηγάζει,
και μάλιστα αυτές τις όψεις τις επιστρέφει
διαθλασμένες.
Η
πολιτική διεξάγεται στις οθόνες, με
όρους θεάματος. Το πολιτικό προσωπικό
της χώρας αναζητεί ακροατήριο και ψήφους
στο γυαλί. Η κοινωνία όμως βρίσκεται
εκεί πράγματι; Βρίσκεται εγκλωβισμένη
μπροστά και γύρω από τηλεοπτικές οθόνες;
Όχι, η κοινωνία είναι αλλού. Η ελληνική
κοινωνία, κατά συντριπτική πλειονότητα,
είναι δυσαρεστημένη από την τηλεοπτική
ενημέρωση. Δεν ικανοποιείται, δεν
ενημερώνεται, δεν μαθαίνει. Μεγάλα
τμήματά
της και σίγουρα τα πιο αξιόμαχα, δεν
αναγνωρίζονται σε αυτόν τον καθρέφτη
που εκχυδαΐζει και διαστρεβλώνει.
Οι
δραματοποιημένες ειδήσεις, οι τσακωμοί
στα παράθυρα, το χυδαίο κουτσομπολιό,
τα στημένα τοκ-σόου, προκαλούν αγανάκτηση
και εκνευρισμό στο μεγαλύτερο μέρος
της κοινής γνώμης Ουδείς αξιοπρεπής
πολίτης αναγνωρίζει τον εαυτό του σ’
αυτόν τον τηλεοπτικό πολτό, που κανείς
δεν μπορεί να ξεχωρίσει πού τελειώνει
η είδηση, το πραγματικό, και πού αρχίζει
η μυθοπλασία, η υπερβολή, η δραματοποίηση
και ο εξευτελισμός.
Αυτού του είδους η ενημέρωση, όχι μόνο δεν αντικατοπτρίζει την πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, αλλά ούτε καν την αφορά.
Αυτού του είδους η ενημέρωση, όχι μόνο δεν αντικατοπτρίζει την πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, αλλά ούτε καν την αφορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου