Και τηλεοπτικά σκουπίδια

Και μόνο η αναφορά του γεγονότος, πριν απαγγελθεί κατηγορία, επηρεάζει την απόφαση. Όταν μάλιστα, πάρουν την υπόθεση πάνω τους τα Μ.Μ.Ε. ο υπόδικος οδηγείτε στο «εκτελεστικό απόσπασα». Η τελική απόφαση του Δικαστηρίου απ’ ότι φαίνεται δεν έχει καμία σημασία. Τα δικαστήρια υπολείπονται των τηλεδικείων. Το σεμνό δικαστικό ρεπορτάζ, έδωσε την θέση του, σε τηλεδικαστές και αδιάντροπους «ρεπόρτερ» που καταπατούν κάθε ιερό και όσιο προκειμένου να εξασφαλίσουν τηλεθέαση.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να διαχειριστεί κανείς τη σχέση του με την τηλεόραση. Για να αποφύγουμε εντελώς την επαφή μας με το μέσο, σε μια εποχή που η τηλεόραση δεν έχει μπει απλώς στην ζωή μας, αλλά την καθορίζει σε μεγάλο βαθμό, θα έλεγα ότι είναι υπερβολικό. Υπάρχουν κάποιοι που δεν έχουν τηλεόραση στο σπίτι και γενικά δεν έρχονται σε επαφή με το μέσο. Κάποιοι άλλοι έχουν φροντίσει να σβήσουν από την μνήμη του δέκτη τους, κάποια τηλεοπτικά κανάλια ώστε να μην σκοντάψουν κατά λάθος πάνω τους, την ώρα που κάνουν ζάπινγκ. Άλλοι επιλέγουν αυστηρά να παρακολουθήσουν συγκεκριμένες εκπομπές ανάλογα με τα ενδιαφέροντας τους. Δυστυχώς οι παραπάνω αποτελούν μειοψηφία

Οι περισσότεροι έχοντας κυριευθεί από τηλεοπτική βουλιμία, καταβροχθίζουν με ακατάσχετη λαιμαργία ότι βρίσκεται πάνω στο τηλεοπτικό τραπέζι, από περιττώματα μέχρι χαβιάρι και ύστερα κάνουν εμετό για να συνεχίσουν.

Είναι λάθος να αντιμετωπίζουμε το κυρίαρχο μέσο της εποχής μας, με μηδενιστική διάθεση. Υπάρχουν εξαιρετικές ενημερωτικές, και ψυχαγωγικές εκπομπές που προβάλλονται μέσα από τους τηλεοπτικούς δεκτές, αλλά και άθλιες έως επικίνδυνες, που δυστυχώς διαμορφώνουν ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης.

Εδώ θα έλεγα ότι υπάρχει και η μεγάλη διαφορά με τις εφημερίδες. Ο αναγνώστης επιλέγει ανάλογα με τη παιδεία του, την κουλτούρα του και τα ενδιαφέροντα του μια εφημερίδα, που φιλοσοφία της ανταποκρίνεται στα παραπάνω. Δεν συμβαίνει όμως αυτό με τους τηλεοπτικούς σταθμούς, που στην αγωνία τους να ανεβάζουν τους δείκτες τηλεθέασης, προβάλουν τα πάντα χωρίς περιορισμούς. Στην δεύτερη περίπτωση ο τηλεθεατής είναι αναγκασμένος να βρίσκεται με το τηλεκοντρόλ ανά χείρας και μέσα σ’ αυτό τοπίο να προσπαθεί να ικανοποιήσει τα ενδιαφέροντα του. Το δυστύχημα είναι ότι ο έντονος συναγωνισμός δεν έχει σαν αποτέλεσμα την ποιοτική αναβάθμιση αλλά τον άκρατο μιμητισμό. Την ώρα που αλλάζεις κανάλι γιατί έχει διαφημίσεις, τις περισσότερες φορές πέφτεις πάνω σε διαφημίσεις του επόμενου και του επόμενου. Ο τηλεθεατής δεν έχει την δυνατότητα να παρακολουθεί ένα κανάλι όπως γίνεται με τις εφημερίδες, είναι αναγκασμένος να συνθέτει από πολλούς τηλεοπτικούς σταθμούς ότι τον ενδιαφέρει. Μιλάμε πάντα για τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια κι όχι για εξειδικευμένα.

Ατέρμονη η κουβέντα για την τηλεόραση. Το δυστύχημα είναι, ότι τόσα χρόνια έντονων επικρίσεων δεν συνέβαλαν ούτε και στο ελάχιστο στην βελτίωση του τηλεοπτικού τοπίου, απεναντίας η κατάσταση χειροτερεύει. Συνεχίζουν να πουλάνε σκουπίδια και οι περισσότεροι δυστυχώς, συνεχίζουν να τα αγοράζουν.