Ο φασισμός δεν είναι εύκολο να νικηθεί, μπορεί όμως να κρυφτεί...

Είναι πολλά εκείνα που δεν χωράνε στα σχήματά μου. Δεν μπορώ να είμαι διαλλακτικός και να ακούσω οποιοδήποτε επιχείρημα από έναν ναζιστή για τις πολιτικές του θέσεις και την ιδεολογία του. Ποτέ δεν θα είμαι.

Γράφτηκαν πολλά για τη χθεσινή ιστορική καταδικαστική απόφαση, για την εγκληματική Νεοναζιστική οργάνωση. Σε λίγο θα γνωρίζουμε και τις ποινές, όχι που έχει και μεγάλη σημασία. Άλλωστε καλλίτερα για αυτούς είναι να κλειστούν στη φυλακή, παρά να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Δεν είναι και λίγο πράγμα να έχεις καταδικαστεί από την συντριπτική πλειοψηφία ενός Λαού. Υπάρχουν βέβαια και ορισμένοι που προσπαθούν να βάλουν στην ζυγαριά την ανθρώπινη ζωή και ανασύρουν από το παρελθόν άλλα γεγονότα άσχετα από την υπόθεση της “Χρυσής Αυγής”. Προσπαθούν να ισοφαρίσουν. Είναι αυτοί οι κρυφοφασίστες που δεν τολμούν να εκφράσουν ξεκάθαρα τη στεναχώρια τους για την καταδίκη της εγκληματικής οργάνωσης.
Δεν θα εξαφανιστούν οι φασίστες. Αλλά πρέπει να βρούμε τους τρόπους, ποινικούς, συνταγματικούς να διαλύσουμε κάθε συλλογική τους έκφραση. Αν το καταφέρουμε, εκείνοι θα ξανακρυφτούν στα κόμματα. Όπως γίνεται χρόνια τώρα. Δυστυχώς, είναι το καλύτερο που μπορούμε να ελπίσουμε.
Σε ποια κόμματα; Σε όλα. Με διαφορά στις ποσοστώσεις, αλλά σε όλα.
“Το ξέρω πως είσαι φασίστας, αλλά όσο δεν αποκτάς συλλογική έκφραση και δεν διεκδικείς ακόμη και την κυβέρνηση, σε αντιμετωπίζω σαν έναν ακόμη μαλάκα.” γράφει ο Οδυσσέας Ιωάννου.
“Αλλά ο μαλάκας όταν βρει μαλάκες για παρέα, γίνεται και δολοφόνος.
Όχι, ο φασίστας δεν γεννιέται φασίστας. Γεννιέται άνθρωπος. Που σημαίνει, πως εμπεριέχει και τον φασίστα. Εξάλλου οι «πάτρωνές» τους, δεν είναι τα ξυρισμένα κρανία με τα ρόπαλα, είναι πολύ πιο καλοντυμένοι κύριοι με εξαιρετικούς τρόπους… Το σκοτεινό κομμάτι δεν το έχει η κοινωνία -γενικώς και αορίστως- το έχει ο άνθρωπος. Και είναι αυτοάνοσο. Και ύπουλο. Όταν όμως εμφανιστεί στο σώμα σου, οφείλεις να το απομονώσεις ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να ακρωτηριάσεις το δεξί σου χέρι”.