Μέσα σ’ αυτή την σύγχυση, γινόμαστε όλοι μαθητευόμενοι μάγοι. «Να επιστρέψουμε στην αγροτική παραγωγή». Ποιοι να επιστρέψουν; «Οι νέοι αγρότες μόνοι ψάχνουν» σε τηλεοπτικά ριαλιτι. Οι παλαιοί αρκούνται σήμερα να πίνουν χαμομήλι. Όσοι προσπάθησαν, εκτός ολίγων εξαιρέσεων, βρίσκονται καταχρεωμένοι στην ΑΤΕ, τα προϊόντα που παράγουν δεν είναι πλέον ανταγωνιστικά. Τη βιοτεχνία και όποια βιομηχανία την καταβρόχθισε η Κίνα. Η κρίση του τουρισμού έχει προηγηθεί της οικονομικής κρίσης και συνεχίζεται κάτω από χειρότερες συνθήκες. Οι πτυχιούχοι ντρέπονται να βάλουν το πτυχίο τους σε κορνίζα και η κυβέρνηση ψάχνει κάτω από τα στρώματα, μήπως και έχει παραπέσει κανένα φτωχό ευρώ
Μέχρι πότε; Μέχρι τέλους. Ο χρόνος είναι αυτός που πρέπει να μας απασχολεί και η ευχή φαντάζομαι σε τέτοιες καταστάσεις είναι: «το τέλος να έρθει όσο πιο γρήγορα». Και επειδή οι ευχές δεν είναι με το μέρος μας, καλό είναι να το προκαλέσουμε.
Σήμερα ζούμε σε συνθήκες ερειπίων. Χάνουμε χρόνο και μαζί δυνάμεις για να μπορέσουμε να ξαναχτίσουμε. Να βάλουμε καινούργια θεμέλια. Να ξεκινήσουμε από χαμηλά και σιγά σιγά να ξαναβρούμε τα πατήματα μας.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι και να κάνουμε σ’ αυτό το σαθρό περιβάλλον είναι μάταιος κόπος. Μόνο το τέλος θα μας επιτρέψει να έχουμε δικαίωμα στο όνειρο.
Μην σας φανεί παράξενο. Οι χειρισμοί της κυβέρνησης αυτής της μεγάλης κρίσης, βρίσκονται στην σωστή κατεύθυνση. Για μας που πιστεύουμε στο παρακάτω, έχουμε σύμμαχο μια κυβέρνηση που κάνει ότι μπορεί για να φτάσουμε στο πάτο, ας την βοηθήσουμε και εμείς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου