Βέρος νεοδημοκράτης, ξεχασμένος στο δικομματισμό, κατά την προσφιλή συνήθεια των χρόνων που
προηγήθηκαν, έριχνε τα βάρη για σημερινές πράξεις, σε στέλεχος
του ΠΑΣΟΚ. «Μα είναι της κυβερνήσεως», του απάντησα… Φαντάζομαι ότι θα
είναι από τους λίγους αμετανόητους, των
τριών πλευρών, που συγκροτούν την κυβέρνηση «σωτηρίας» της χώρας και της καταστροφής του Λαού.
Έχει πλάκα όμως, όταν
έρχεσαι αντιμέτωπος με τέτοια φαινόμενα, που θυμίζουν εκείνα τα ένδοξα χρόνια
του ψυχρού πολέμου, μεταξύ του μπλε και
του πράσινου.
Υπήρχε μια εναλλαγή τότε,
που έσπαζε τη σημερινή ρουτίνα, αυτού του μονόχρωμου μίγματος. Μπλε της
δεξιάς της πατρίδας, πράσινο του ΠΑΣΟΚ της ελπίδας, με λίγες σταγόνες ροζ της αριστεράς της προσκολλήσεως. Αποτέλεσμα ένα μαύρο και άραχνο.
Όσο καλοπροαίρετος και να είσαι, δεν μπορεί να μην αντιληφτείς, ότι αυτή η τριάδα
τείνει να εξελιχτεί σαν την αγία τριάδα, «ομοούσιος και αχώριστος». Ελάχιστος χρόνος χρειάστηκε για να μιλήσουν την ίδια γλώσσα, για να στηρίξουν τις ίδιες θέσεις, για να κατασκευάσουν από τα ίδια φθαρμένα υλικά του παρελθόντος, ένα νέο μοντέλο για να κερδίσουν,
όσο περισσοτέρου χρόνο στην εξουσία. Και αυτή την αγάπη προς την εξουσία την
δείχνουν με κάθε τρόπο, ακόμα και όταν γκρινιάζουν.
Οι περισσότεροι υποστηρικτές αυτού του εγχειρήματος το έχουν αποδεχτεί,
φορώντας το καινούργιο τους κουστούμι χρώματος μαύρου, οι
άλλοι, σαν το φίλο παραπάνω, που ξεχάστηκε στα παλιά, επιμένουν στα κλασσικά χρώματα και αποτελούν βεβαίως εξαιρέσεις, για να επιβιώνουν τον κανόνα.
Μπροστά σ’ αυτά τα αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει η κρίση της πολιτικής και
η έλλειψη ιδεολογικού προσανατολισμού, διαδραματίζονται γεγονότα, που ολοένα
ενισχύουν την θέση, ότι η εξουσία μπορεί να συντηρήσει ακόμα και ερείπια
Όσο για μας, μείναμε
να μετράμε ήττες. Τώρα που το σκάφτομαι εκείνη
τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης αν είχα
διαλέξει πράσινο ή μπλε και δεν με τραβούσε το κόκκινο, για το κόμμα και
κίτρινο για την ομάδα, τώρα θα ήμουν πρωταγωνιστής. Για την ώρα
στο περιθώριο και από φέτος και στην Γ΄ Εθνική.
Ευτυχώς διαλέξαμε ωραίες λέξεις και μ’ αυτές θα συνεχίσουμε. Δρόμος, Ταξίδι, Αγάπη Χαρά. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου