Μακάρι να είχα βγει ψεύτης

Συγγνώμη, μα δεν μπορώ να μην επαναφέρω μια προτροπή, που ατύχησε την προηγουμένη προεκλογική περίοδο.  Έχω την ελπίδα,  με  δεδομένη την αποτυχία, του Καλλικράτη στο νησί μας,  ότι μπορεί να έχει καλύτερη τύχη σήμερα.   

«Θα μπορούσε όλος αυτός ο χρόνος, μέχρι τις εκλογές, να αξιοποιηθεί. Θα μπορούσε, γιατί όπως και στο παρελθόν έτσι και σήμερα χαραμίζεται σε αναζήτηση προσώπων, που θα ηγηθούν, αυτών που θα πλαισιώσουν και πάνω από όλα σε άγρα πελατών. Τα προγράμματα που θα ακολουθήσουν, εκθέσεις ιδεών στην ουσία, θα αποτελέσουν το πρόσχημα. Κανείς δεν τα πιστεύει και περισσότερο αυτοί που τα συντάσσουν.
Τα παραπάνω δεν θα είχαν σημασία, αν αποτελούσαν συνέχεια του παρελθόντος. Ο «Καλλικράτης» όμως έχει διαφορετική γνώμη, Ο Δήμος Κερκυραίων είναι πλέον όλο το νησί και από την κορυφή του φρουρίου δεν φαίνεται ο Κάβος και το Σιδάρι. Αυτοί που βλέπουν πέρα από τις εκλογές αντιλαμβάνονται το βαθμό δυσκολίας που έχει ένα τέτοιο εγχείρημα. Πως και πότε θα βρει τον βηματισμό του ένας τεράστιος οργανισμός, όταν μέχρι σήμερα, ελάχιστοι γνωρίζουν τον νόμο «Καλλικράτη»; Και αυτό είναι το λιγότερο, αφού κανείς δεν έχει ασχοληθεί ουσιαστικά με την εφαρμογή του.
 

Φανταστείτε όλες τις ΔΕΥΑ του Νομού σε μια. Φαντασθείτε τον συγκερασμό προβλημάτων από την ύπαιθρο στην πόλη και το αντίθετο . Φαντασθείτε λειτουργίες και νοοτροπίες χρόνων να περνούν αναίμακτα στο γενικό πλαίσιο.
Θα περίμενε κανείς, μια μέρα μετά την παρουσίαση του νέου αυτοδιοικητικού χάρτη, να ξεκινήσει μια προσπάθεια προσαρμογής στα νέα δεδομένα, αντί αυτού βλέπουμε έναν άνευ προηγουμένου κατακερματισμό των τοπικών δυνάμεων, και μια αντίθετη πορεία απ’ αυτή που χρειάζεται ο τόπος. Με δεδομένη την απουσία των πολιτικών οργανισμών και την αδυναμία τους, να συσπειρώσουν έστω και τις δικές τους δυνάμεις, το πρόβλημα επιτείνεται και δημιουργεί συνθήκες διάλυσης του κοινωνικού ιστού.
Όλα αυτά με μια κυβέρνηση που έχει παραδώσει τη χώρα στις ορέξεις του Δ.Ν.Τ και όπως όλα δείχνουν, μετά τις εκλογές είναι έτοιμη να πετάξει το μπαλάκι στις αδύναμες και ανεμοσκορπισμένες τοπικές κοινωνίες.
Όλα τα παραπάνω δεν δικαιολογούν αυτήν την ανεύθυνη στάση από του διεκδικητές της εξουσίας. Έχουν ευθύνη απέναντι στον Λαό και στον τόπο, απέναντι στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει, απέναντι στην νέα γενιά, που ψάχνει απεγνωσμένα μια θέση εργασίας. Έχουν ευθύνη για το μέλλον, που κάτω από αυτές τις συνθήκες φαντάζει αβέβαιο» Το αποτέλεσμα, δυστυχώς επεβίωσε τα παραπάνω.