Ρώτησαν τον Άγιο αν θέλει να βγει;

Το μείζον πρόβλημα πλέον που απασχολεί την τοπική κοινωνία είναι αν θα γίνει η περιφορά του Αγίου το Μ. Σάββατο.

Πολιτικοί, αυτοδιοικητικοί, θρησκευτικοί, πολιτιστικοί και κοινωνικοί παράγοντες, από τους ομογενείς, τους προσκόπους μέχρι τους “ταμένους” έχουν ξεσηκωθεί και με διαβήματα στην κυβέρνηση, ζητούν να υπάρξουν παρεκκλίσεις και εξαιρέσεις, στην τήρηση των περιοριστικών μέτρων για την Κέρκυρα, τις ημέρες του Πάσχα.

Αν ρωτούσαν τον Άγιο και αν μπορούσε να τους απαντήσει, επειδή υπήρξε ένας αγνός και ταπεινός άνθρωπος και όχι Νιοράντες, είμαι σίγουρος , ότι θα τους έλεγε: “αφήστε με εδώ παιδιά μου αυτές τις δύσκολες ώρες και μείνετε και σεις στα σπίτια σας, μέχρι να περάσει αυτός ο εφιάλτης που ζει η ανθρωπότητα”

Ακριβώς, μέχρι να περάσει, αυτός ο εφιάλτης, υπάρχουν και άλλες μέρες να γίνει η περιφορά του Αγίου και μάλιστα με την συμμετοχή των πιστών. Δεν κινδυνεύουν τα έθιμα, αν για κάποιο πολύ σοβαρό λόγο δεν πραγματοποιηθούν μια φορά. Αυτό που ζούμε είναι χειρότερο από πόλεμο και δικαιολογεί την αναβολή.

Ας ακούσουν οι πιστοί: αν κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες “βγει” ο Άγιος θα “βγει” χωρίς την θέληση του.

Για άλλη μια φορά η η τοπική επικαιρότητα με γεμίζει θλίψη, μήπως όμως θα μπορούσε να είναι άλλη; Δυστυχώς τα δόγματα στις μέρες ζουν και βασιλεύουν και οι άπιστοι Θωμάδες βιώνουν την απόλυτη μοναξιά της μειοψηφίας. «Τάγματα ξυπόλυτα μέσα σε σκοτάδια προχωρούν απόλυτα»

Χρόνια της μεγάλης σιγουριάς, και της μεγάλης αμφισβήτησης, ανάμεσα σε φανατικούς, θύματα της μαζικής πληροφόρησης και απορούντες που κινδυνεύουν να μπουν στο περιθώριο.“Η αλήθεια του καθενός είναι ο δρόμος του” λέει η λαϊκή σοφία, δηλαδή το ψέμα του. Εσείς επιμένετε να σκηνοθετείτε την πραγματικότητα για να σας χωρέσει. Δε σας αρκεί η ήπια βόλτα στα στενά σοκάκια, δε βολευόσαστε με την γαλήνη που μας δωρίσανε, γι’ αυτό κάνετε φασαρία χωρίς αιτία. Γι’ αυτό βαφτίζετε τα σοκάκια λεωφόρους.
Σκηνοθετείτε γεγονότα και ύστερα παίρνετε την βολική θέση του θεατή, σχολιάζετε κιόλας. Μπαίνετε στο ψέμα και το ζείτε, το βαφτίζετε σημαντικό για να κερδίσετε όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο βρασμού. Στο ζουμί σας .

Ας αφήσουμε τους Νιοραντισμούς στην άκρη και ας δούμε την άλλη Κέρκυρα πίσω από το Λιστόν και τις φιέστες.

Προσπαθώ να κρατάω μια συνέχεια στις εκρήξεις των περιλήψεων της σιωπής. Μάταια. Ό,τι και να γράψω αυτός εδώ ο τόπος πάντα μου υπενθυμίζει το στοιχείο της υπερβολής. Γι’ αυτό σας λέω μια περίληψη και πολύ, κάτι σαν υπενθύμιση, επιβεβαίωση της παρατεταμένης σιωπής, απόδειξη, ότι είναι ηθελημένη.
Δεν έχει νόημα η συνέχεια, υπερτίμηση χωρίς αντίκρισμα. Και η οργή, που πολλές φορές με παρασέρνει εξανεμίζεται την επόμενη, όταν το μέγεθος φαντάζει δυσανάλογο.