Τελικά είμαστε εδώ, για να επαναλαμβάνουμε αυτά που έχουμε ξαναζήσει και αυτά που θα ξαναζήσουμε. Πριν λίγα χρόνια την ίδια εποχή περιγράφαμε την καταστροφή με την ελπίδα να μην ξανασυμβεί τέτοιο κακό. Σήμερα το ίδιο κακό και με την βεβαιότητα πλέον ότι θα ξανασυμβεί.
Πάνω από την καμένη Πελοπόννησο, την Εύβοια, την Αττική, ,πάνω από την καμένη Ελλάδα, ασχημονούν, υβρίζουν, υποκρινόμενοι κλαίνε και γελούν και πάνω απ’ όλα λένε ψέματα.
Για την επόμενη φωτιά, δεν μιλά κανείς. Ώσπου να ξεσπάσει.
Ρωτώ: από την προηγούμενη καταστροφή, έγινε έως την τωρινή κάποια άσκηση αποτροπής; Ούτε μία! Καταστρώθηκε κάποιο σχέδιο ετοιμότητας; Τρίχες! Βγήκε κάποιο πόρισμα ευθυνών για τους δεκάδες νεκρούς; Νέκρα!
Βράζουμε στο ίδιο καζάνι με τις φωτιές - όχι όλοι όμως, άλλο εμείς που καιγόμαστε κι άλλο αυτοί που μας καίνε.
Και η ελληνική τηλεόραση, δείχνοντας για μια ακόμη φορά υπερβάλλοντα ζήλο, φρόντισε να σβήσει από τα εγκεφαλικά μας κύτταρα, το πραγματικό μέγεθος της καταστροφής , εστιάζοντας κατά συρροήν σε προσωπικές ιστορίες.
Και όπως κάηκαν τα δάση στην Αττική, φρόντισαν να κάψουν και την αλήθεια , αφήνοντας κάποια έρημα δένδρα, να παίξουν και να παίξουν και να παίξουν, μέχρι την επόμενη καταστροφή, που θα χαθούν στα βάθη της λήθης. Η δραματοποίηση των γεγονότων στην πραγματικότητα συμβάλλει στην αποδυνάμωση τους, μειώνει το μέγεθός της καταστροφής και συρρικνώνει τον πληθυντικό σε τέτοιο βαθμό που να φαντάζει ενικός.
Οι αριθμοί είναι αυτοί που λένε την αλήθεια και μην σας ξεγελούν, πίσω τους κρύβονται μάτια που ζωγραφίζουν την απόγνωση. Δεν είναι μόνο η προσωπική ιστορία αυτού που κάηκε το σπίτι του, πολλές μικρές τραγικές ιστορίες μένουν κρυμμένες γιατί δεν προσφέρονται για τηλεθέαση και όμως έχουν και αυτές ονοματεπώνυμο, έχουν πρόσωπα έχουν πόνο και θυμό, έχουν διευθύνσεις και ονόματα, έχουν πληγωμένα παιδικά μάτια. Οι αριθμοί καίγονται και τότε αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε, ότι πίσω τους κρύβονται ανθρώπινες ψυχές.
Ένα νούμερο που σε πολλούς φαντάζει άψυχο, άνθρωπος είναι, με πρόσωπο, αξιοπρέπεια, ανάγκες, κάποτε και όνειρα. Δεν είναι ασήμαντες κουκκιδίτσες στα σχεδιαγράμματα της στατιστικής υπηρεσίας.
Το φωνάζω. Δεν είναι αριθμοί, είναι αριθμοί που κάηκαν. Είναι άνθρωποι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου