Για να μπούμε στην ουσία

Στην αρχή των διεργασιών και οι υποψηφιότητες πέφτουν βροχή. Έχει παγιωθεί άλλωστε από όσο θυμάμαι εκλογικές αναμετρήσεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι υποψήφιοι να προηγούνται των προγραμματικών θέσεων. Στη πορεία καταχωρούν στη λίστα των υποσχέσεων, ότι επηρεάζει θετικά τους ψηφοφόρους. Πρόκειται για μια ανέξοδη διαδικασία, αφού βεβαίως τα περισσότερα δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν.
Μπορεί οι εκλογές του Νοεμβρίου να είναι διαφορετικές από τις προηγούμενες, εξ αιτίας της νέας διοικητικής μεταρρύθμισης, τα πρόσωπα όμως και οι λογικές παραμένουν ίδια. Και πρέπει να τα ξαναγράψουμε και ας γνωρίζουμε ότι δύσκολα θα ξεφύγουμε, από την πεπατημένη.
Τα φαινόμενα «πολιτικού» τυχοδιωκτισμού που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια στην μικρή μας κοινωνία, δεν είναι αποτέλεσμα παρθενογέννησης. Είναι η φυσική συνέπεια, πρόσκαιρων συμμαχιών, εξυπηρέτησης προσωπικών φιλοδοξιών, μεγάλων η μικρών συμφερόντων, που αποτελούν ξένα στοιχεία στην προσπάθεια για μια δημιουργική, προοδευτική κατεύθυνση που έχει ανάγκη ο τόπος. Στοιχεία, ξένα προς την πολιτική πραγματικότητα, που επιθυμεί το σύνολο της κοινωνίας.
Περιμένοντας το φθινόπωρο που δεν αποτελεί μόνο περίοδο προσωπικών διεργασιών αλλά πρωτίστως, κοινωνικής ανασύνταξης και αφετηρία ελπίδας για καλύτερες μέρες, μερικές σκέψεις για να μπαίνουμε σιγά σιγά στο κλίμα.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι απαραίτητο συστατικό στη συλλογική πολιτική λειτουργία. Έχω πεισθεί ότι η πολιτική χωρίς το ερωτικό στοιχείο, με όλη την ευρύτητα του όρου, δεν μπορεί να λειτουργήσει εποικοδομητικά. Τα περιστασιακά πολιτικά σχήματα, και οι συμμαχίες εξυπηρέτησης προσωπικών φιλοδοξιών, εκτός από το άδοξο τέλος, ποτέ δεν προσέφερα ουσιαστικό έργο στο Λαό.
Από το αλισβερίσι που παρατηρείτε κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, μέχρι το Βατερλό που ακολουθεί στην μετεκλογική περίοδο αποδεικνύεται ανάγλυφα, πως εννοούν τη φιλία αυτοί που την επικαλούνται αλλά και τι ασημαντότητες καθορίζουν την πολιτική τους στάση.

Δεν είμαι υποστηρικτής της άποψης ότι η πολιτική είναι «πουτάνα» και αυτοί που ανακατεύονται πρέπει να κάνουν «πουτανιές». Η πολιτική είναι στίβος δοκιμασίας, που μέσα εκεί ο καθένας καταθέτει τη ψυχή του για το κοινωνικό σύνολο. Είναι δοκιμασία ανθρωπίνων σχέσεων που ξεχωρίζει η πραγματική φιλία, που ξεχωρίζει η εντιμότητα, η σταθερότητα, το ήθος.
Όλοι αυτοί οι γυρολόγοι δεν έχουν θέση στην πολιτική. Η πολιτική θέλει πρωτοπορίες ορκισμένες σε σκοπούς ιερούς, με σεβασμό μεταξύ των μελών τους και πολύ, πολύ αγάπη.
Η απογοήτευση είναι προτιμότερο να σε οδηγήσει στο σπίτι και στον εαυτό σου, παρά στον αντίπαλο.
Χρειάζεται να καταθέσουμε τη ψυχή μας, σ’ αυτό το νησί, σ’ αυτόν τον έρωτα σ’ αυτά τα παιδιά. Να καταθέσουμε την ψυχή μας, πέρα και έξω από τον εαυτό μας.
Είναι ανάγκη εμείς οι πιο ψύχραιμοι να ξεφύγουμε, από τα συνθήματα, και τα ΘΑ. Να ξεφύγουμε από τα χάρτινα πρόσωπα και τα ιλουστρασιόν προγράμματα. Να δούμε τις ανάγκες αυτής της κοινωνίας και να συνθέσουμε δημιουργικές δυνάμεις σε μια προσπάθεια υπεράσπισης όλων εκείνων των αξιών που συμβάλουν στην καλλίτερη ποιότητας ζωής και λειτουργούν αλληλέγγυα για τις επόμενες γενιές.
Εργατικότητα, μετριοφροσύνη φαντασία και πολύ ψυχή, είναι τα απαραίτητα υλικά σ’ αυτόν τον αγώνα. Ψυχή θέλουν όλα για να είναι αληθινά.
Τα μεγάλα προβλήματα, που δημιούργησε ο σύγχρονος τρόπος ζωής δεν είναι δυνατόν να λυθούν με μαγικά ραβδάκια. Χρειάζεται αέναη προσπάθεια, σε μια κατεύθυνση προοδευτική.