Από ψηλά

Από την αρχή της εβδομάδας έκανα απόπειρες, προσγείωσης. Μάταια. Δυσμενείς καιρικές συνθήκες, δεν επέτρεψαν. Ακόμα στον αέρα βολοδέρνω. Η πραγματικότητα από εδώ ψηλά, πολλές φορές φαντάζει αστεία. Βιαστικά μικρά ανθρωπάκια σπρώχνονται για να προφτάσουν, ανάμεσα από σταματημένα μηχανοκίνητα οχήματα, που βλαστημούν την ώρα και στιγμή που φτιάχτηκαν με ρόδες και όχι με φτερά.
Καλές οι εναέριες βόλτες στους ενεστώτες, μέλλοντες, αόριστους, παρατατικούς, παρακείμενους και υπερσυντέλικους χρόνους, με την πραγματικότητα να φαντάζει παιγνίδι από εδώ ψηλά, όμως πόσες βόλτες πια…
 

Απ’ αυτήν εδώ την στήλη έχω υπερασπιστεί μετά μανίας τα δικαιώματα των σκληρά φορολογούμενων πολιτών. Είναι πανθομολογούμενο ότι οι υπηρεσίες που απολαμβάνουν είναι ελάχιστες σε σχέση με αυτά που πληρώνουν.
Προσγειωμένοι πλέον και αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα, θα επαναλάβουμε, αυτά που χρόνια λέμε, με την πεζότητα του λόγου που αρμόζει.
Οδικό δίκτυο, χώροι στάθμευσης, κυκλοφοριακό, σχολεία, μνημεία, πόσιμο νερό, αστικές συγκοινωνίες, αθλητικοί χώροι. Και μόνο η αναφορά μας παραπέμπει στο πρόβλημα. Παρέλειψα από την λίστα την καθαριότητα γιατί πιστεύω ότι δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί χωρίς την συμμετοχή όλων μας. Όσο και να αυξηθούν τα τέλη καθαριότητας, όσο προσωπικό και να προσθέσει ο δήμος στις δυνάμεις της υπηρεσίας του, η πόλη δεν θα αλλάξει εικόνα, αν συνεχισθεί η νοοτροπία «περιμένοντας την καθαρίστρια»
Από εκεί ψηλά είδα πολλούς να φέρονται άστοργα σ’ αυτή την πόλη, σ’ αυτό το νησί