Πληγή αγιάτρευτη

Τέρμα με τις αριστερές ιστορίες. Η ζωή αλλάζει και χωρίς εμένα, και δεν της καίγεται καρφί για την δική μου θλίψη.  Από τη Δευτέρα θ’ ανοίξουν  οι τράπεζες, το ευρώ δεν κινδυνεύει  και η χώρα αμετακίνητη. Ανατολικά το Αιγαίο δεξιά το Ιόνιο .  Και εγώ είμαι έτσι και θέλω να είμαι έτσι. Κι εσύ αλλιώς επειδή το θέλησες αλλιώς,   πιστή μονάχα στην επιμονή και στις έμμονες σου. «Το πιο ωραίο  είναι  να νοιώθεις σαν την καλαμιά στον άνεμο. Να στρατεύεσαι στην αξιοπρέπεια  σου, ν’ ακούς ελεύθερα  ό,τι είναι καινούργιο. Όταν δεν κλείνεσαι τότε γίνονται θαύματα». Και έτσι ανοιχτοί  περιμένουμε το θαύμα,  στη φύση, στη ζωή, στη καρδιά μας … Διότι υπάρχουν και χειρότεροι ρόλοι , όπως αυτός  της αφοσίωσης  και του χρέους. Και όπως λέει η Κική Δημουλά  «ο άνθρωπος  έχει την τάση  να λησμονήσει   για να ζήσει. Το χρέος όμως είναι, ένας τάφος υγρός»

Ο γέγονε, γέγονε, τελικα. Και τώρα εμείς να δούμε πως περιμαζεύουμε τα κομμάτια. 

«Αν είσαι στεναχωρημένους ή βρίσκεται σε μεγάλη δυσκολία  κοίτα  για λίγη  ώρα , σταθερά τον ουρανό» ,  λέει  μια  οδηγία προς  ναυτιλλομένους   ή καλλίτερα προς ναυαγούς. Τον κοίταξα  «…Βλέποντας σε μπορώ να βλέπω τον εαυτό μου. Και η ψυχή μου θα δενόταν μαζί σου για τόσες χιλιάδες χρόνια  όσα είναι του Ήλιου  και της σελήνης , που αγκαλιάζουν  τον κόσμο. Μα όπως ο Ήλιος δεν αγγίζει ποτέ τη σελήνη , αλλά αυτή ανατέλλει μόλις   δύσει εκείνος ,  βαδίζοντας  ο νους μου  θα ξέρει πως πίσω σου, στο δικό σου δρόμο  θα βρίσκομαι.  Και πάνω μου ήλιε, θα βλέπεις , όπως κάθε άνθρωπος, όταν θα με φωτίζεις , στις σκιές του κορμιού μου … πληγές που δεν θα γιάνουν ποτέ» .Επιστολή του Μογγόλου  Σεντεντζανίβ Ντουλάμ στο «Ασελέμ» (στην αλήθεια του).

Υπάρχει απογοήτευση στον κόσμο της αριστεράς. Για να κλείσω με τον άλλο έρωτα όπως ξεκίνησα  . Εκεί στην άλλη άκρη του ουρανού μου, γελούν ακόμα και οι σημαίες μας  «Κι αν μπήκαν μέσα στην Πόλη οι εχθροί, φύγαμε εμείς, το σκάσαμε και τους τη σκάσαμε!
Μάλιστα σε αυτό συμφωνήσαμε όλες οι συνιστώσες, μόνον η συνισταμένη διαφώνησε:  Ο Λαός που αντιστάθηκε  και θα συνεχίσει…»