Αν σήμερα σας κεράσω ένα Mojito, μη ρωτήσετε γιατί. Το έφτιαξε κάποτε ένας πειρατής πάνω σε καράβι - όχι για να μεθύσει το πλήρωμα, αλλά για να το γιατρέψει. Και κάπως έτσι, η ζωή απέκτησε γεύση: ρούμι, lime, λίγος δυόσμος και μια σόδα αθωότητας. Άλλωστε, πολλές φορές αυτό που γιατρεύει δεν είναι η ουσία αλλά ο ρυθμός. Η παύση. Η σταγόνα που πέφτει αργά μέσα στο ποτήρι, σαν χρόνος που δεν βιάζεται.Όμως δεν είναι μόνο τα υλικά που μετράνε, είναι και η στιγμή. Αυτή η κλεμμένη, η άχρηστη, η πολύτιμη στιγμή, που δεν την πληρώνει κανείς, αλλά την πληρώνουμε όλοι. Εγώ, πάντως, γράφω για να μην ξεχνώ. Ή τουλάχιστον, για να ξεχνώ επιλεκτικά.
Προσπαθώ, όσο μπορώ, να γράφω με αυτό που είμαι. Μικρά κείμενα σαν φαναράκια, με φως χαμηλό. Γιατί όλοι κουβαλάμε πληγές, κι όλοι κάποτε χρειαστήκαμε μια φράση να μας κρατήσει. Δεν είναι η σοφία που μας σώζει. Είναι η αντοχή. Και κάποιες φορές, ένα ποτήρι ρούμι με δυόσμο.
Η αλήθεια; Παλεύω κάθε μέρα με τον εγωισμό μου. Και ευτυχώς χάνω. Γιατί μόνο έτσι κερδίζω λίγη ειρήνη, ανάμεσα σε κόσμο γεμάτο ταχύτητα, βαριά συναισθήματα και ακόμα πιο βαριές ειδήσεις.
Οι λέξεις τελευταία μαλώνουν. Δύσκολα συνεννοούνται. Μόνο κοντά στις τελείες ηρεμούν κι αυτές με το ζόρι. Ίσως γιατί τρέχουμε. Ίσως γιατί μας τρέχουν. Μα η ζωή, όσο κι αν την πιέσουμε, θέλει τον ρυθμό της. Θέλει το άχρηστο λεπτό, το άδειο από πρόγραμμα απόγευμα. Θέλει το «δεν κάνω τίποτα». Εκεί χτίζεται η μνήμη.
Γιατί ο χρόνος τελικά είναι σαν το Mojito: αν τον πιεις γρήγορα, θα σε πιάσει απ’ το κεφάλι. Αν τον γευτείς αργά, ίσως σε γιατρέψει. Θέλει λίγη σόδα, λίγη φαντασία και λίγη σχόλη – όπως έγραφε ο Ξυδάκης. Εκείνον τον χρόνο που κυλάει στον καναπέ, στο καφενείο, στη σιγαλιά ενός πεζοδρομίου. Ο Κούντερα μάς προειδοποίησε: όσο πιο γρήγορα ζούμε, τόσο λιγότερα θυμόμαστε. Και δυστυχώς, σήμερα, ξεχνάμε με ταχύτητα φωτός.
Μακάρι, λοιπόν, να μπορούσαμε να κλέψουμε λίγο από αυτόν τον χρόνο. Καθίστε. Ανακατέψτε. Μυρίστε τον δυόσμο. Και πιείτε το Mojito σας σαν να σας παρακολουθεί ο Hemingway.
Στην υγειά σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου