Το μαχαίρι του παρελθόντος

Τι εμμονή οι άνθρωποι με το παρελθόν, με τις γνώριμες καταστάσεις, με τα ίδια τραύματα που γλείφουν ξανά και ξανά. Μια εγωιστική προσήλωση σε πληγές που έγιναν σχεδόν τρόπαια, σε ήττες που βαφτίστηκαν ταυτότητα. Στην ουσία, φόβος. Φόβος για τον θάνατο που είναι στην πραγματικότητα φόβος για τη ζωή. Γιατί κάθε ζωή προϋποθέτει και έναν θάνατο: του παλιού χρόνου που παρέρχεται, μιας αγάπης που φεύγει, ενός ψεύτικου εαυτού που πρέπει να πεθάνει για να γεννηθεί ο αληθινός. Μα εδώ ακριβώς ξεκινά η δυσκολία, ποιος γνωρίζει στ’ αλήθεια ποιος είναι;

Η λήθη του εαυτού είναι ψευδαίσθηση. Όταν οι δρόμοι σε καταπίνουν, όταν οι οθόνες σε απορροφούν, όταν η ενημέρωση σε κατευθύνει σαν τηλεχειριστήριο, δεν ξεχνάς τον εαυτό σου, απλώς δεν τον έχεις. Είσαι ένα σώμα που κινείται, μιλά, καταναλώνει, χωρίς να υπάρχει. Ένα παρόν απούσας ύπαρξης.

Να πεις: «τον καταστρέφω τον εαυτό μου», αυτό το καταλαβαίνω. Να πεις: «τον παραμελώ» κι αυτό γίνεται. Να τον πνίγεις στο ποτό, να τον σκορπάς στην αδιαφορία, ακόμα και αυτό έχει μια αλήθεια. Μα το «ξεχνώ τον εαυτό μου» δεν περνάει. Τι να ξεχάσεις, όταν δεν γνώρισες ποτέ ποιος είσαι; Και τι τραγική ειρωνεία, να περνά η ζωή και να μην αφήνει πίσω της ούτε ένα αποτύπωμα στην άσφαλτο, ούτε μια γρατζουνιά στην καρδιά ενός άλλου ανθρώπου.

Για να ξεχάσεις τον εαυτό σου, πρέπει πρώτα να τον έχεις. Μπορείς να προδώσεις έναν εαυτό που δεν υπάρχει; Μπορείς να επαναστατείς αιώνια χωρίς ποτέ να ταράξεις τίποτα; Και το παρελθόν; Μένει αμετακίνητο ακόμη κι όταν εμείς αλλάζουμε; Ή μήπως σέρνεται πίσω μας σαν σκιά, ίδια και απαράλλαχτη;

Ο χρόνος είναι ο αληθινός αντίπαλος. Μας στήνει καρτέρι, μας παίζει κρυφτό, μας πληγώνει αδιάκοπα. Και όσο κι αν παλεύουμε, όποιος ισχυρίζεται πως νίκησε το παρελθόν του, απλώς έμαθε να ζει με τις ουλές του.

Γιατί το παρελθόν είναι μαχαίρι. Ακόμη κι όταν φύγεις απ’ την πληγή, ο πόνος μένει. Όπως ο πόνος στο ακρωτηριασμένο πόδι, το σώμα λείπει, μα ο πόνος επιμένει. Ο χρόνος χαράζει, εμείς απλώς αποφασίζουμε αν οι χαρακιές θα είναι ουλές ή υπογραφές