Τελευταία σελίδα αριστερά

Στην επόμενη μέρα. Δυστυχώς έπρεπε ένα παλικάρι να δώσει τη ζωή του,   για να ανοίξει ο φάκελος «Χρυσή Αυγή».    Έπρεπε να χυθεί αίμα,   για να   μαζέψει ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη,   όλες τις εγκληματικές ενέργειες,   που προηγήθηκαν, να τις κλείσει σε έναν φάκελο   και να φανερώσει στον εισαγγελέα, αυτό που έκανε τόσο καιρό νιάου νιάου στα κεραμίδια   «Ιδού η συμμορία». Βεβαίως υπάρχουν ευθύνες όλης της κοινωνίας,   του πολιτικού κόσμου,   των ΜΜΕ, των ψηφοφόρων εκείνων του εκλογικού   σώματος,     που ήθελαν   να τιμωρήσουν   τον πολιτικό σύστημα, στηρίζοντας μια ναζιστική οργάνωση. Πολύ σοβαρές ευθύνες όμως γι αυτή την εξέλιξη   έχουν τα θεσμοθετημένα όργανα της πολιτείας. Σε μία ευνομούμενη Πολιτεία, αυτά για τα τάγματα εφόδου, δεν τα μαθαίνεις από τις εφημερίδες,   και τα τηλεοπτικά κανάλια,   αλλά από το αστυνομικό δελτίο.   Χρόνια τώρα το ναζιστικό μόρφωμα έκανε τη δουλε...

Συνήθως το τέλος βάφεται με αίμα. Ελπίζω το αίμα του Παύλου Φύσσα, του 34χρόνου αριστερού μουσικού,   που δολοφονήθηκε από Χρυσαυγίτη,   να αφυπνίσει    εκείνο το κομμάτι του ελληνικού λαού,   που με τη στήριξη του, νομιμοποίησε ένα   ακροδεξιό, φασιστικό μόρφωμα. Αντιλαμβάνομαι ότι μέσα σε ένα σάπιο πολιτικό σύστημα, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος τα σκουλήκια. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι τα δύο μεγάλα κόμματα, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ, που διαχειρίστηκαν την εξουσία από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα,   έχουν την κύρια ευθύνη   για την θεαματική αύξηση του ναζιστικού κόμματος.     Εκείνο που δεν μπορώ να κατανοήσω,   πως ένα κομμάτι του ελληνικού   λαού, που δεν έχει σχέση με το φασισμό και τον ναζισμό, στηρίζει   δολοφόνους. Η πολιτική δολοφονία του Παύλου,   δεν μπορεί να ξαφνιάσει κανέναν, είχαν προηγηθεί   βιαιότητες, ξυλοδαρμοί, απειλές εναντίον μεταναστών, το χαστούκι βουλευτή της Χρυσής Αυγής στην Λιάνα Κανέλλη....

Μακάρι να έμπαινε κατευθείαν ο χειμώνας. Να ξεμπερδεύουμε. Γιατί ως γνωστόν οι αναμονές ανήκουν στα βαρέως ανθυγιεινά επαγγέλματα. Και τι άλλο από μια αναμονή είναι το φθινόπωρο. Οι πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη είναι κάτι εντελώς ακαθόριστο. Δεν είναι εποχή το φθινόπωρο είναι προθάλαμος, είναι το περίμενε για κάτι που θέλεις να το ξεφορτωθείς όσο πιο γρήγορα γίνεται. Αυτό είναι τελικά που μας χαλάει τη διάθεση και ανοίγει την πόρτα της μελαγχολίας. Αυτή η απροσδιόριστη μουντή εποχή δεν παύει να είναι ένα κομμάτι απ’ την ζωή μας, που αν μην τι άλλο πρέπει να τη ζήσουμε. Και θα τη ζήσουμε μόνο όταν σηκωθούμε απ’ τον προθάλαμο της αναμονής και ανοίξουμε, από αύριο κιόλας το ζεστό σαλόνι του χειμώνα. Διότι όσο καθυστερείς, διστάζεις και αναβάλλεις τη ζωή για αργότερα, εκείνη περνά. Είμαστε όλοι θνητοί και η αθανασία, μέρος της ζωής αυτής εδώ που ζούμε είναι. A !  και το μυαλό μας να κρατήσουμε σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Το μυαλό μας να ασκήσουμε με συντροφιά ανθρώπους πο...

Η βλάβη στον υπολογιστή,    με αναγκάζει να ανασύρω εσπευσμένα   ένα κείμενο εποχής.       Δεν θυμάμαι τότε   το ερέθισμα,     προφανώς κάτι   απ’ αυτά που ο πρόλογος αναφέρει. Σήμερα, σε άλλο χρόνο μοιάζει διαφορετικό.           «Πάντα φθινόπωρο μου συμβαίνουν. Ρήξεις, μετακομίσεις, τέλος και αρχή. Πάντα φθινόπωρο αυτές οι επώδυνες επαναλήψεις. Δεν θυμάμαι πόσες μετακομίσεις έχω κάνει, εκείνο που θυμάμαι, είναι ένα μεγάλο κομμάτι του παρελθόντος να έχει χαθεί στο δρόμο. Το σίγουρο: ακόμα είμαι αρτιμελής. Όπως και να 'χει, η ήττα είναι σαν τον έρωτα. Σχεδόν κεραυνοβόλα. Κι ας ετοιμάζεσαι και για τα δύο, χρόνια πολλά πριν για να τα συναντήσεις. Θα φτάσει μονάχα ένα τίναγμα του προσώπου σου ή μια σύσπαση του ματιού για να σε συνεπάρει η μέθη και ένα «όχι τώρα» λες και βγαίνει από στόμα ρομπότ για να σχηματιστεί το ρήγμα. Σαν σε γυαλί. Δίχως καμία πιθανότητα επανασυγκόλλησης .   Η ρωγμή είναι σε...

Πριν πέντε χρόνια, ο   τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής,     κάλυπτε τον υπουργό   του κ. Βουλγαράκη με τη ρήση «το νόμιμο είναι και ηθικό».   Αυτή η   δεξιά λογική πήρε τα πράγματα παρακάτω. Η   παρανομία   από την νομιμότητα άλλωστε,    μια ερμηνεία διαφορά απέχουν. Το θυμήθηκα με την υπόθεση Τσοχατζόπουλου. Ήταν τόσες οι μίζες   για τον πρώην Υπουργό Αμύνης, που έχασε το μέτρημα… Προκλητικοί   απέναντι στον Λαό που στενάζει από την ακρίβεια, τη φτώχεια, την ανεργία. Η ολιγάρκεια είναι αρετή που διδάσκεται από την ανάγκη αλλά και από μια φρόνηση που κανείς δεν ξέρει πως αποκτιέται.   Τα φαινόμενα διαφθοράς που παρατηρούνται στην πολιτική ζωή του τόπου, του παράνομου και του «νόμιμου» πλουτισμού,   εκτρέφονται σε ένα περιβάλλον αποθέωσης του χρήματος,    με το κέρδος να γίνεται αυτοσκοπός. Το κακό στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι αυτή η στάση περνάει με ευκολία πλέον στην κοινωνία, που...